‘In Beveren ontwikkelde hij zich het best’

Aangetrokken als teruggetrokken spits ter vervanging van Abdoulay Diaby, maar nog maar weinig aan de aftrap gebracht en voor de eerste topper van het seizoen gepasseerd door een extra concurrent die pas drie dagen eerder was aangeworven: waarom staat Siebe Schrijvers er nog niet?

De quotes liggen nog fris in het geheugen, want ze dateren van niet eens een kwartaal geleden: Ivan Leko was dol op hem en wist perfect hoe hij het beste in hem naar boven moest brengen, in de eerste plaats als tweede spits in steun van Wesley en indien nodig kon hij ook Hans Vanaken of Ruud Vormer vervangen. Iederéén binnen de club was overtuigd van de meerwaarde van Siebe Schrijvers, een nog jonge talentrijke Belgische speler met grinta die helemaal past in de filosofie van Club, luidde het na de bekendmaking van zijn transfer naar Brugge.

Maar zie: de voorbestemde vervanger van de naar Sporting CP vertrokken teruggetrokken spits Abdoulay Diaby in de 3-5-2 bracht tot nu toe de meeste tijd in de dug-out door. In de eerste topper van het seizoen werd hij zelfs gepasseerd door een net aangetrokken extra concurrent voor zijn positie die pas de donderdag voor de zondagnamiddagwedstrijd voor het eerst mee trainde. Blijkbaar schatte de coach die dol op hem is en perfect weet hoe hij het beste in hem naar boven kan brengen, de winstkansen voor zijn ploeg hoger in zonder hem. Toen die extra concurrent, Kaveh Rezaei, werd gewisseld, was het overigens Loïs Openda die het veld op kwam, een achttienjarige spits uit de beloften. Van de bank van Racing Genk naar de bank van Club Brugge: zit Schrijvers weer in hetzelfde schuitje?

BRUGGE

‘Laat me eerst duidelijk stellen dat Ivan honderd procent gelooft in de enorme mogelijkheden van die jongen’, zegt Rudi Cossey, assistent van Leko. ‘Alleen moet Siebe zich nog wat aanpassen aan onze manier van spelen. Hij heeft de neiging om naar de bal toe te komen en de korte combinatie te zoeken, terwijl wij vooral de ruimtes opzoeken en lopen zonder bal. Je ziet dat hij dat niet gewoon is. Bij Genk werd er met veel balbezit gespeeld en werd het spel kort gehouden. Daar houdt Ivan niet van en daardoor maken we soms andere keuzes. Het voordeel van Siebe is dat hij verstandig is: hij weet wat we bedoelen, pikt het op en probeert eraan te werken. Maar het zit een beetje in zijn DNA om die bal op te eisen en zelf beslissend te willen zijn, dus zal het even duren alvorens hij alles onder de knie heeft en in functie van de rest kan spelen.’

Het is toch merkwaardig: tenslotte vormen zijn loopvermogen, zijn spelinzicht en zijn gevoel voor infiltratie en afwerking zijn grootste kwaliteiten. ‘Daarom is Ivan ervan overtuigd dat het zijn beste positie is. Alleen moet je het wel elke week kunnen blijven brengen. Met Vanaken hebben wij al iemand voor de laatste pass en ook Vormer gaf vorig seizoen heel wat assists. Als Siebe er ook nog eens zijn deel van wil, neem je rendement van hen af en dat is niet de bedoeling. Je weet: wanneer Hans aan de bal is, mag je beginnen te lopen, dan zal hij die wel spelen waar je hem graag wilt. Dat zouden we van Siebe meer moeten zien: weg blijven van de bal, tussen de linies en in de diepte lopen. Eerder dan naar de bal toe komen en dan telkens onder de druk moeten uitkomen, want hij is een frêle jongen die het moet hebben van zijn leepheid, creativiteit en talent.’

Hij is natuurlijk een ander type dan Diaby, die minder verfijnd, explosiever en meer een echte spits is. Bovendien lijken de omstandigheden hem soms wat te doen verkrampen, waardoor hij gaat overhaasten, foute keuzes maakt of onzuiver wordt. De vraag of hij mentaal sterk genoeg is om bij een topclub met de concurrentiedruk om te gaan, stelt zich nu ook in Brugge.

‘Ik begrijp dat hij ontgoocheld is, zeker nu er met Rezaei iemand à la Diaby is bijgekomen, iemand die rond Wesley beweegt, veel loopt en veel druk zet. Op dit moment is dat de ideale combinatie. Dat het nu moeilijk is voor Siebe, begrijp ik ook, maar anderzijds: het is juist de mentaliteit die hij zal tonen die gaat bepalen of hij zal slagen bij een topclub of niet. Hij moet ook beseffen dat, als hij intussen vindt dat zijn manier van spelen die van Hans is, hij in de eerste plaats een doublure voor hem is, dat hij dan misschien lang zal moeten wachten. Omdat Hans elke week bepalend is voor ons, zowat de patron van de ploeg is én zelden geblesseerd is. Terwijl we Siebe nu kunnen gebruiken in een offensieve rol die hem beter moet liggen, op voorwaarde dat hij zich realiseert dat hij niet in het duel moet gaan spelen, maar de ruimtes moet induiken, hoger moet staan en in de rug van de verdediging moet weglopen. Wij geloven meer in een rol van afwerker voor hem en dan speelt vertrouwen natuurlijk een grote rol. Maar hij mag niet verwachten dat we hem een basisplaats gaan garanderen. Daarvoor moet je niet bij een topclub zijn. En als je jezelf als doublure van iemand anders gaat zien, wordt het moeilijk. Bij een topclub moet je een specificiteit ontwikkelen, een eigen identiteit waarmee je je onderscheidt van anderen, zodat de coach kan kiezen tussen types en niet voor rangordes moet opteren. Siebe moet zich aanpassen aan het systeem, zich als teruggetrokken spits integreren in onze manier van spelen en zorgen dat wanneer de coach hem nodig heeft hij klaar is om te presteren en rendement te halen. Voor de rest moet hij zich niet te veel vragen stellen. Hij moet de spelvreugde tonen die hij in Beveren uitstraalde. Daar ontwikkelde hij zich het best. Je zag er hem echt openbloeien.’

BEVEREN

Bij Waasland-Beveren stond Schrijvers in een 4-2-3-1 op de 10 achter de diepe spits. Stijn Vreven, zijn toenmalige coach op de Freethiel, looft zijn professionaliteit, zijn slimheid, zijn klasseflitsen maar ook zijn harde werk in dienst van de ploeg.

‘Nadat Siebe voor Club tekende, zei hij mij dat er daar echt een plan is om hem te laten spelen, op de plaats van Diaby, ja, en ik geloof niet dat dat na twee maanden al in de prullenmand ligt. Waarom het er nog niet helemaal is uitgekomen, is van buitenaf moeilijk te beoordelen. Maar ik voelde wel dat Siebe karakterieel en mentaal veruit sterk genoeg is om altijd terug te knokken. Hij is natuurlijk nog een jonge speler en hij koos sindsdien met Genk en Brugge twee keer voor de absolute top en daar krijg je toch met iets andere factoren te maken. Maar ik verwacht nog altijd dat hij bij een topclub zal doorbreken. Ik vind hem een allroundspeler met een fantastisch gevoel voor plaatsing: wanneer moet ik diep lopen en wanneer moet ik afhaken, wanneer moet ik over de diepe spits heen gaan en wanneer achter hem blijven? Laat je hem alleen maar blind diep lopen, dan doe je zijn kwaliteiten tekort, vind ik. Als tweede spits staan er bij Brugge achter hem met Vormer en Vanaken jongens die heel comfortabel zijn aan de bal maar die ook uit de bal spelen. Dus daar zou een wisselwerking met hem mogelijk moeten kunnen zijn. Ik denk dat hij gewoon iets meer tijd nodig heeft om zich aan te passen aan en te groeien in een systeem dat toch heel anders is dan dat van Genk en van Waasland-Beveren. Het zal zijn dat ze er nog een aantal dingen van hem willen zien die er tot nu toe niet zijn uitgekomen. Dat kun je niet op voorhand weten, want elke coach heeft zijn dada’s.’

GENK

Schrijvers debuteerde al in het eerste elftal van Genk op 15 juli 2012, drie dagen voor zijn zestiende verjaardag, in de galawedstrijd tegen PSV. Dat is uitzonderlijk jong. Zes jaar later is hij nog altijd maar pas 22 geworden en nog altijd niet doorgebroken aan de top. ‘Er zijn spelers die pas op de leeftijd van 23 à 24 jaar bij een topclub terechtkomen en daar doorgroeien, nadat ze eerst elders fysiek sterker en rijper zijn geworden’, zegt Thomas Buffel, die bij Genk vijf seizoenen ploegmaat was van Schrijvers. ‘Als jonkie doorbreken aan de top is geen sinecure.’

Hij zag ook dat ze in Genk naar een plaats zochten om hem te kunnen laten spelen, doorgaans in een 4-2-3-1, zeker sinds AlejandroPozuelo er al drie jaar onaantastbaar is op de 10. Schrijvers, in de jeugd overigens een 9, kwam er ook op de 7, de 11 en de 8 terecht. ‘Als coach wil je Siebe er graag bij, omdat hij polyvalent is en karakterieel heel goed in elkaar zit. Maar hij moet opletten dat hij daar niet weer het slachtoffer van wordt. In het systeem van Club zal hij dit seizoen gaandeweg moeten tonen dat hij op één positie de beste is. Op die positie zal hij zich moeten focussen om daar individueel het maximum uit te halen, om daar te kunnen tonen dat hij met de concurrentie om kan en niet alleen kan brengen wat de coach wil zien maar er ook kan uitblinken. Hij moet er zichzelf als het ware heruitvinden, uiteraard door op training aan automatismen met andere spelers rondom zich te werken. Het best functioneert Siebe centraal met de vrijheid om links en rechts voor diepgang te zorgen en indien nodig om op het middenveld te helpen waar er een extra man gecreëerd moet worden. Als lichtvoetige speler zal hij natuurlijk nooit het type zijn dat het van de duels moet hebben en zeker in topmatchen zijn duels soms bepalend. Siebe krijgt de bal het best met het gezicht naar doel, diep of schuin, om zijn actie te kunnen maken. Hij is niet iemand die een verdediger op explosiviteit voorbijgaat, meestal probeert hij zich vanuit de combinatie of met een één-twee vrij te maken voor doel om daar zijn actie af te ronden. Je zou kunnen denken dat hij te lief is, maar er zit echt wel een winnaar in hem. Wat hij nu moet doen, is die enorme basis, al die expertise die hij de voorbije zes jaar als jonge speler in de A-kern al kon opdoen, omzetten in constante prestaties.’