Mike Loiodice (30) voetbalt bij de Oost-Vlaamse derdeprovincialer Evergem 2020, werkt als sales representative leisure bij Coca-Cola, supportert voor Club Brugge en leest al jaren Sport/Voetbalmagazine.
Hoe en wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met Sport/Voetbalmagazine?
‘Als kind, toen ik nog thuis woonde bij mijn ouders. Wij hadden toen al een abonnement. Elke woensdag keek ik uit naar het moment dat het tijdschrift in de brievenbus viel. De wereld achter het voetbal boeide me sterk. In de competitiespecial zocht ik altijd specifiek per ploeg wie de jongste selectiespeler was. Vermoedelijk omdat ik er nog van droomde om het ooit ook ver te schoppen in het voetbal.’
Wat is het eerste dat je wil lezen?
‘Het grote interview, met diepgang, in het begin. Maar ook Peter Vandenbempt, die graag creatief omgaat met namen, en de vijf vragen aan een speler, trainer of clubbestuurder. Zo leer je toch altijd iets meer over de persoon achter de topsporter. Ik besteed minder aandacht aan de rubrieken over de andere sporten, omdat die me minder interesseren.’
Door wie werd je supporter van Club Brugge?
‘Mijn vader. Vanaf mijn tiende gingen we samen wedstrijden recht streeks bekijken. Robert Spehar en Mario Stanic waren mijn eerste idolen bij blauw-zwart. Club Brugge bleef mijn favoriete team. Ik leef sterk mee in het stadion. Een verlies kan ik tegenwoordig al iets beter relativeren dan vroeger.’
Wie is je alltimefavorite uit het Jan Breydelstadion?
‘Eentje die niet voor de hand ligt: Alin Stoica. Een prachtige voetballer om naar te kijken, door zijn gave techniek en inzicht. Alleen jammer dat hij nooit het maximum uit zijn talent haalde. Maar ik genoot ook van Khalilou Fadiga, Andrés Mendoza én Nastja Ceh, met zijn gouden linker.’
Heb je ook in het buitenland een favoriete ploeg?
‘Ja, absoluut. Juventus is ook een overblijfsel uit mijn jeugdjaren. Als jong voetballertje keek ik met grote ogen naar de prestaties van iconen als Alessandro Del Piero en Roberto Baggio. Maar later ook naar de reddingen van doelman Gianluigi Buffon. Toen het Calciopolischandaal in 2006 uitbrak en de sterren van toen beslisten te blijven – ook in de Serie B – getuigde dat van pure clubliefde. Jammer genoeg kwam het er nog niet van om in Turijn een thuisduel live bij te wonen. Nochtans had ik enkele jaren terug de intentie om minstens éénmaal per jaar een buitenlandse wedstrijd te volgen. Maar het bleef (voorlopig) bij een goed voornemen. Ik moet wel bekennen dat het burenduel tegen Torino of de topper tegen Inter wel een mooie affiche zouden zijn voor deze primeur. Ik zal hiervoor thuis eerst eens moeten onderhandelen.’
