Veel sportieve succesverhalen brachten Mbo en Caroline Mpenza niet mee uit Portugal. Wel een blijvende liefde voor het land, én een paard.
Als Mbo Mpenza even aan de aandacht van de media of aan de beslommeringen van alledag wenst te ontsnappen, stapt hij in zijn wagen voor een tochtje van hooguit tien minuten naar de manege in Pottes, niet ver van Moeskroen. Daar verblijft sinds kort het nieuwste lid van het gezin : Batman. Batman is een paard, is acht jaar oud en neemt deel aan internationale jumpings. Het is het paard van Caroline, de echtgenote van Mbo. “Ik had al lang zin om een paard te kopen”, vertelt ze met nauwelijks verholen enthousiasme. “En ze heeft er het duurste uitgekozen !”, gooit Mbo er grappend achter aan.
“Het is begonnen toen de eigenaar van de manege me vertelde dat Batman te koop was”, begint Caroline het verhaal. “Die kans heb ik met beide handen gegrepen. Ik hou enorm van paardrijden, maar het is de dochter van Roland, Stéphanie, die ermee aan de wedstrijden deelneemt. Het is een goed paard, dat al verscheidene ereplaatsen behaalde.”
“Een paard kopen, dat is in de eerste plaats een investering”, vervolgt Mbo. “Maar er is natuurlijk ook de trots om zo’n dier te bezitten. Want een paard, dat is toch mooi ! En zoals met alle dieren groeit er een band die moeilijk in woorden uit te drukken is. Voor ik Caroline leerde kennen, had ik helemaal geen passie voor paarden. Het is pas tijdens ons verblijf in Portugal dat ze mij die microbe heeft doorgegeven. In Cascais was er een manege, waar we dan ook regelmatig te vinden waren. De kinderen van Luis Figo waren er trouwens vaste bezoekers. Ik had mijn vrouw nog zo gezegd dat ik er nooit met haar mee naartoe zou gaan, maar uiteindelijk heb ik er niet aan kunnen weerstaan.
“Geleidelijk aan heb ik zo de smaak te pakken gekregen. Maar op dit moment is paardrijden uiteraard uit den boze voor mij. Veel te riskant voor een voetballer. Jullie zeggen het wel aan Hugo Broos dat ik alleen voor de foto op Batman ben gaan zitten, hé ? ( lacht) Het is werkelijk een formidabele ontspanning. Als we naar de manege rijden, dan vergeten we onze problemen. Als we de natuur intrekken voor een wandelen, als we met vrienden afspreken, dan denken we niet aan het voetbal. Ik heb echt een klimaat gevonden, waarin ik me goed voel.
“Als ik er met Emile over praat, vraagt hij me door welke mug ik toch ben gestoken. Maar het bevalt me enorm. Tijdens de kerstperiode ben ik mee naar de jumping van Mechelen geweest. Ik was helemaal in de ban van wat ik daar zag, de paardensport heeft echt mijn hart veroverd. Toen Stéphanie de piste binnenkwam, was ik ontzettend zenuwachtig, net zoals een supporter die in de tribune een voetbalwedstrijd van zijn favoriete ploeg bijwoont.
“Misschien probeer ik het zelf ooit wel op een paard, als ik 35 ben… Maar dan niet op Batman, die is veel te zenuwachtig ! En veel later word ik misschien zelf wel eigenaar van een manege, waarom niet ? Ik heb gehoord dat Luis Oliviera er één heeft in Cagliari.”
M
isschien dat Mbo Mpenza de zijne dan wel ergens in Portugal uit de grond stampt. Goed mogelijk dat hij er zich ooit definitief vestigt. Zo’n indruk maakte het land op hen, dat Mbo en Caroline er nu al meteen naartoe vliegen van zodra ze enkele dagen vrij hebben. “De hele periode dat ik voor Galatasaray speelde, bracht Caroline hoogstens een tiental dagen door in Turkije”, vertelt Mbo. “Boven alles verkoos ze het leven in Portugal, met als gevolg dat ze bijna voortdurend heen een weer vloog tussen Lissabon en Istanbul.”
“Alles is buitengewoon in Portugal”, haakt Caroline in. “Het klimaat, de mensen. We hadden er alleen elkaar, maar we waren dadelijk gecharmeerd van het land. De ontvangst ook was sensationeel. De vrouw van Manuel Dimas, die naar Marseille werd getransfereerd, Judith, is trouwens een goede vriendin geworden. Echt, misschien gaan we later wel definitief in Portugal wonen.”
door Daniel Devos
