Sneller dan verwacht vond Khaleem Hyland zijn plaats in de kern van landskampioen Genk. ‘Als Khaleem de dingen even snel oppikt als in zijn eerste jaar bij Zulte Waregem heeft Genk een heel goede transfer gedaan’, weet ex-ploegmaat Karel D’Haene.

Zes kilo overgewicht, zo werd gefluisterd over Khaleem Hyland (22) toen hij deze zomer terugkeerde uit zijn thuisland, de voormalige Britse kolonie Trinidad en Tobago. Daarbovenop kwam dat de jonge middenvelder de eerste twee speeldagen van dit seizoen sowieso nog een schorsing uitzat voor een gele kaart die hij in de laatste wedstrijd van play-off 2 pakte, zijn elfde (!) van dat seizoen. Verwacht werd dan ook dat Hyland bij zijn overgang naar Genk twee weken geleden toch wel wat tijd nodig zou hebben om competitiefit te geraken.

Niet dus. Hyland had amper enkele lichte trainingen in de benen bij zijn nieuwe club of hij werd al aan de aftrap gebracht van de belangrijke CL-voorrondewedstrijd tegen Maccabi Haifa. Rechts op het middenveld speelde Hyland in de bakoven van Israël de hele partij uit. Met dat overgewicht zal het dus wel meevallen.

Een moederskindje

Don’t judge the book by its cover, luidt een van de motto’s van Khaleem Hyland. Ja, hij is een flegmatieke jongeman. Een goedlachse kerel uit de exotische Caraïben die van de aandacht kan genieten en niet zelden met de wagen als rijdende jukebox op de parking van de club arriveert. Maar dat betekent nog niet dat hij het niet al te nauw neemt met de discipline.

“Toen hij bij ons woonde, lette hij nauwgezet op zijn voeding en stond hij bijna iedere dag op de weegschaal. Hij was constant met voetbal en met zijn ambities bezig”, weet Magda Bossuyt nog goed. Hyland spendeerde de eerste zeven maanden in België bij het West-Vlaamse gastgezin en liet daar een goede indruk. “Wij hebben al meer dan twintig jongens in ons gezin ontvangen. Met Khaleem klikte het meteen. Het is een heel open kerel, die over veel kan meepraten en toonde dat hij een goede opvoeding genoot.”

Hyland werd vanaf zijn dertiende opgeleid in een voetbalacademie die tot het leger behoorde. Een ideetje van zijn ouders om hem zelfstandiger te leren zijn. Met vier broers en één zus in het gezin was voor Khaleem de neiging immers groot om zich in het comfort van de moederschoot te nestelen. “Ik ben een moederskindje”, heeft Khaleem daarover al herhaardelijk gezegd in interviews.

“Daar is wel iets van”, knikt Magda. “Tot voor zijn transfer naar Genk kwam hij nog elke week langs om te eten en zelfs nu belt hij geregeld om te praten of raad te vragen. Je merkt dat hij uit een warm nest komt. Hij vertelde vaak over zijn broers en zussen, over de vrienden in de buurt waar hij opgroeide en over het strand waar hij vlakbij woonde. Hij was mentaal sterk, op heimwee kon je hem niet snel betrappen, maar aan het einde van het seizoen zag je aan hem dat het nodig was om even terug te keren naar zijn land.”

“Met zijn gouden ketting, zijn oorbelletje, zijn flamboyante stijl en zijn luide muziek is het verleidelijk om te denken dat hij niet voor zijn sport leeft, maar dat strookt helemaal niet met wat erachter zit”, vult Wouter Baert, zoon van het gastgezin en bevriend met Hyland, aan. “Ik vond Khaleem net heel erg gefocust. Je kon met hem uren over voetbal praten of naar wedstrijden kijken. Hij weet echt veel van het spelletje af. Vooral van de Premier League, waar hij wel wat volk kent. Dikwijls kon hij me vooraf al tippen over welke transfers er stonden te gebeuren in Engeland. Hij is een grote fan van Chelsea, ik plaagde hem dan door daar commentaar op te geven. Of op Messi. Dan begonnen de discussies. ( lacht) Ach, Khaleem kon daar heel goed mee om. Wat mij opviel, is de levenswijsheid die hij toen, als negentienjarige, al tentoonspreidde. Ook lichamelijk lijkt hij veel ouder. Die geruchten over zijn fysieke paraatheid zijn dan ook erg overdreven. Khaleem is van nature gewoon heel erg geblokt.”

Of zoals Magda het plastisch uitdrukte: “Khaleem heeft inderdaad aanleg om makkelijk kilo’s te pakken, maar het is ne zwarte hè, die hebben bijna allemaal een dikkere poep.”

Fysieke présence

Karel D’Haene, de voorbije twee seizoenen ploegmaat van Hyland bij Zulte Waregem, kan dat beamen: “Zijn fysieke présence is echt indrukwekkend. Op training probeerden we hem soms met twee man de bal af te pakken, maar hij gebruikt zijn sterke lichaam zo goed dat je daar gewoonweg niet aan kon.” Die sterkte houdt volgens D’Haene evenwel ook een zwakte in: “Khaleem heeft de neiging om die duels te veel op te zoeken en de bal te lang bij te houden, daardoor vertraagde hij het spel af en toe. Maar voetballen kan hij zeker, zowel technisch als fysiek kan hij het niveau van Genk aan. Ik ben wel verrast door de timing van de transfer. Dan had ik eerder vorig jaar een transfer verwacht, want Khaleem heeft er niet bepaald zijn beste seizoen op zitten.”

Klopt, want de jongeling uit Trinidad en Tobago haalde bij het begin van vorig seizoen onder Bart De Roover lang niet zijn beste niveau. Hyland stond zelfs meermaals ter discussie. Dat had blijkbaar te maken met een gevoel van superioriteit. “In zijn eerste seizoen was Khaleem heel leergierig en luisterbereid”, licht D’Haene toe. “Na dat sterke debuut merkte je dat hij misschien dacht dat hij bij Zulte Waregem nog weinig te leren had, waardoor hij ook minder openstond voor raad van zijn ploegmaats en trainer. Nochtans kan hij gezien zijn jonge leeftijd zeker nog wat coaching gebruiken. In het kiezen van zijn positie bijvoorbeeld. Ook zijn passing zou nog wat zuiverder mogen.”

Toch wil zijn ex-ploegmaat benadrukken dat Khaleem absoluut geen rotte appel was. “Integendeel, hij lag zeer goed in de groep en behoorde tot de sfeermakers. Je zag wel dat het iemand was die genoot van de aandacht, maar zonder te overdrijven. Khaleem is gewoon iemand met persoonlijkheid, die zich graag laat horen en zeer open in het leven staat. Ik gun hem die transfer van harte.”

Genk doet een goede zaak

Dromen doet Hyland van de Premier League, van FC Barcelona en Ricardo Kaká, zijn voetbalidool. Net als Dwight Yorke uiteraard, ex-spits van Manchester United en het boegbeeld van Trinidad en Tobago. Hyland, ondanks zijn amper 22 jaar ondertussen al een 27-voudige international, speelde ooit nog samen met Yorke. Hij noemt het een van de mooiste momenten in zijn nog jonge leven.

Het is via de nationale ploeg van Trinidad en Tobago dat Hyland opgemerkt werd door Britse scouts. In 2007 deed hij een bevredigende test bij Celtic Glasgow, maar de transfer ketste af op een te hoge vraagprijs (om en bij de 500.000 euro) van San Juan Jabloteh, waar Khaleem op dat moment in het eerste elftal speelde. Een misnoegde Hyland liet zich beïnvloeden door enkele managers en weigerde nog te spelen voor San Juan Jabloteh. Zeven maanden bleef Hyland van competitievoetbal verstoken, gelukkig was er weer de nationale ploeg. Harry Redknapp, op dat moment manager van de Engelse eersteklasser en bekerwinnaar Portsmouth, geraakte gecharmeerd door het potentieel van de dynamische middenvelder. Hyland werd naar Engeland gehaald, maar daar bleek hij geen werkvergunning te krijgen.

Zulte Waregem bood een oplossing. Door het samenwerkingsverband met Portsmouth kon Hyland in onze competitie de nodige ervaring opdoen om later terug te keren naar de Premier League. Hyland maakte als negentienjarige meteen indruk in Waregem. Een half jaar later liep de samenwerking tussen Portsmouth en Zulte Waregem al spaak en besloot de West-Vlaamse club Hyland definitief over te nemen. Hij ondertekende aan de Gaverbeek een contract voor drie jaar.

Die hij er dus niet zou uitdoen. Midden augustus bood Genk Hyland een contract tot 2016. Karel D’Haene weet het nu al: “Als Khaleem de dingen bij Genk even snel oppikt als in zijn eerste jaar bij Zulte Waregem, dan heeft Genk een heel goede transfer gedaan.”

DOOR MATTHIAS STOCKMANS

“Het is ne zwarte hè, die hebben bijna allemaal een dikkere poep.” Magda Bossuyt

“Op training probeerden we hem soms met twee man de bal af te pakken, maar hij schermde die zo goed af dat je er niet aan kon.” Karel D’Haene