In de voetsporen van Ronaldo

© belgaimage

In de hoofdstad van de mode keken ze eerst wat wantrouwig naar Romelu Lukaku, die eerder leek te passen op een bouwwerf dan op de catwalk. Maar in één seizoen brak bulldozer Lukaku alles op zijn weg: verdedigers, records en de harten in Milaan.

Ongeveer 44.000 toeschouwers zijn er, samen met de tvcamera’s, getuige van die lenteavond in Parijs. De hoofdrolspeler maalt er niet om, want anonimiteit kent hij niet. Vijf maanden eerder heeft hij de Gouden Bal ontvangen. Gelanceerd door Francesco Moriero, net op het veld gekomen in de plaats van Youri Djorkaeff, vloert Il Fenomeno Ronaldo Laziodoelman Luca Marchegiani, die zich voor de derde keer mag omdraaien. Ze hadden hem voor zijn eerste seizoen in de Serie A de hel voorspeld tegenover de stugge Italiaanse verdedigers, maar met zijn doelpunt neemt hij alle twijfel weg: Inter zal de UEFA Cupfinale winnen. Voor de Braziliaanse aanvaller is het zijn 34e doelpunt van het seizoen. Niemand durft nog tegen te spreken dat Ronaldo de beste voetballer ter wereld is.

Niemand in Italië speelde sinds vorige zomer meer wedstrijden dan Lukaku. Het geeft aan hoe onmisbaar hij geworden is.

Romelu Lukaku wacht die zesde mei 1998 vol ongeduld om een week later vijf kaarsjes te mogen uitblazen. 21 jaar later, wanneer hij zelf het truitje van de Nerazzurri mag aantrekken, noemt de Rode Duivel die bewuste wedstrijd in het Parc de Princes de eerste finale die hij op tv heeft gevolgd. Voor Big Rom is het dan al een droom om ooit vergeleken te kunnen worden met Ronaldo.

Door in de halve finale van de Europa League op snelheid de maat te nemen van de Shakhtar Donetskverdediging en de bal onder de Oekraïnse doelman te schuiven, komt de teller van Lukaku op 33 te staan. Met een Europese finale in het vooruitzicht en een tweede plaats in de Serie A achter Juventus is de gelijkenis met het eerste seizoen van Ronaldo alvast treffend. En ook Romelu tekent nummer 34 aan in de finale, een strafschop die hij zelf heeft uitgelokt.

Het vervolg is minder idyllisch: oog in oog met de doelman neemt die laatste de bovenhand en tot overmaat van ramp devieert hij een omhaal van Diego Carlos in eigen doel. Het winnende doelpunt voor Sevilla is een feit. Net als in 2012, toen hij de Champions Leaguetrofee die Chelsea won niet wou aanraken omdat hij niet aan die competitie had deelgenomen, weigert hij nu zijn medaille op te halen.

De droom van Conte

Wanneer Lukaku op 8 augustus 2019 in Milaan neerstrijkt, wordt er vooral over gewicht gesproken, met name het gewicht dat op zijn schouders terechtkomt. Hij is immers net de duurste aanwinst in de clubgeschiedenis geworden, waarbij zijn transferbedrag de 45 miljoen die Inter twee decennia eerder voor Christian Vieri betaalde, verplettert. Ook zijn gewicht op de weegschaal blijft niet onbesproken. Het was onderdeel van de kritiek die hij kreeg in Manchester, waar velen bij United zijn vertrek als een goede zaak omschrijven. Op Old Trafford doen verhalen de ronde als zou Lukaku zich de laatste maanden niet heel professioneel gedragen hebben. De trouwe soldaat onder José Mourinho is er nooit helemaal in de gratie gevallen van diens opvolger Ole Gunnar Solskjaer, ondanks twee goals tegen PSG die de Red Devils onverwacht de kwalificatie opleveren voor de kwartinfinales van de Champions League. De bottomline is: het is tijd voor Big Rom om andere lucht op te snuiven.

Qua timing kan Antonio Conte zich geen beter moment voorstellen. Hij is net de sportieve baas geworden bij een Inter dat op zoek is naar de grandeur van weleer. Sinds de zomer van 2016, wanneer hij na een aantal tactische meesterzetten met Italië tijdens het EK, het trainerschap bij Chelsea opneemt, droomt hij er al van om de Belgische prijsschutter uit te spelen als een van de twee spitsen in zijn 3-5-2-opstelling. Op Stamford Bridge krijgt hij eerst Michy Batshuayi en Alvaro Morata het volgende seizoen, wanneer de goede relaties tussen manager Mino Raiola en het Unitedbestuur Romelu richting Old Trafford sturen. ‘Ik heb hem meermaals proberen binnen te krijgen bij mijn vorige clubs’, bevestigt Conte wanneer het nummer 9 zijn handtekening plaats bij de Nerazzurri. ‘Ik ken hem al goed, want ik volg hem al lang.’

Romelu Lukaku in duel met Nemanja Gudelj tijdens de Europa Leaguefinale. Wat de apotheose moest worden van een fantastisch seizoen, draaide uit op een nachtmerrie.
Romelu Lukaku in duel met Nemanja Gudelj tijdens de Europa Leaguefinale. Wat de apotheose moest worden van een fantastisch seizoen, draaide uit op een nachtmerrie.© belgaimage

In Engeland wordt zelfs verteld dat Conte zich bijna de haren uit het hoofd trok toen hij de wedstrijden van Manchester United onder Mourinho bekeek. Zo geïrriteerd was hij door de manier waarop de Special One Lukaku als pure targetspits gebruikte en hem zelden de mogelijkheid bood om hem uit te spelen op zijn echte sterktes, als gevaarlijke, vlotscorende aanvaller. Het is die versie van Romelu die Inter trouwens in een video laat bewonderen wanneer de club hem presenteert. Ook al lijkt hij soms op een NBA-speler die zijn schouders gebruikt om de bal af te schermen in de zone van de waarheid, het is ‘de andere Lukaku’ die van Conte de kans krijgt om uit te blinken.

Dankzij zijn 3-5-2 met minutieus voorbereide choreografie en bewegingen, waarbij de tegenstander gedwongen wordt hoog druk te zetten, zorgt Conte ervoor dat er ruimte is voor de aanvallers, die afwisselend afhaken en de diepte opzoeken om verdedigers uit elkaar te halen. Voor Lukaku het gedroomde scenario om met of zonder bal het doel aan te vallen. Hij beschouwt zijn coach als de beste ter wereld, al sinds diens tactische ingrepen in de wedstrijden met de Italiaanse nationale ploeg tegen de Rode Duivels in 2015 en later op het EK 2016. De trainer van Inter gaat er alvast prat op: ‘Bij mij maken de spitsen altijd veel doelpunten.’

Patron in de kleedkamer

In een interview met de Gazzetta dello Sport bestempelt oud-Interaanvaller Aldo Serena Lukaku niet alleen als ‘een goede voetballer, maar ook iemand die andere spelers beter maakt.’ Weinig mensen zijn neutraal wat Big Rom betreft: ofwel zijn ze helemaal pro, ofwel volledig contra. Bij Inter heeft hij ondertussen zo goed als iedereen kunnen overtuigen. Zijn eerste doelpunt in Italië maakt hij meteen in zijn eerste competitiewedstrijd. Na die eerste treffer tegen Lecce spurt hij naar de bank en springt in de armen van de jonge Sebastiano Esposito, het talentvolle jeugdproduct van wie iedereen verwacht dat hij in de toekomst dé Interspits wordt. Enkele maanden later laat Lukaku Esposito een strafschop nemen tijdens de collectieve demonstratie tegen Genoa, zodat die zijn eerste profgoal kan maken.

Lukaku ontpopt zich ook heel snel tot een van de patrons van de kleedkamer, ook al botst hij daardoor soms met heethoofd Marcelo Brozovic. Met zijn vloeiend Italiaans maakt hij indruk op zijn medespelers, die hij constant aanmoedigt en toespreekt, hij vergemakkelijkt de aanpassing van zijn gewezen Manchester Unitedploeggenoot Ashley Young en hij is de grootste steun van zijn Argentijnse spitsbroeder Lautaro Martínez wanneer diens motor sputtert. Het duo LuLa, dat met zijn doelpunten en records de Italiaanse sportkranten vult, is het beste voorbeeld van Antonio Contes succes bij Inter. ‘Tussen die twee aanvallers heerst er een perfecte harmonie op het veld’, klinkt het lyrisch bij Aldo Serena.

Romelu doet het team beter spelen, maar het omgekeerde klopt evenzeer. Het zijn de woorden van Conte na de overwinning tegen Bayer Leverkusen in de kwartfinale van de Europa League, een wedstrijd waarin Big Rom zijn talent en kracht ten volle tentoonspreidt. ‘Ik ben tevreden voor Romelu, want hij verdient dit’, verklaart zijn coach, ‘maar hij moet ook zijn ploeggenoten bedanken. Zij zorgen voor de ideale omstandigheden die hem in staat stellen om uit te blinken als nooit voorheen.’ De Rode Duivel zelf blijft ook bescheiden bij de lofzang die hem te beurt valt na de wedstrijd tegen Leverkusen. Liever benadrukt hij de sterke prestatie van de jonge middenvelder Nicolò Barella.

In de voetsporen van Ronaldo

De grote afspraken

Hoe meer hij scoort, hoe minder munitie zijn tegenstanders hebben om hem te bekritiseren. Toch blijven sommigen onderstrepen dat hij er onvoldoende staat op de grote afspraken. Ze merken op dat hij wel scoort tegen AS Roma en Napoli, en ook de netten laat trillen in beide Milanese derby’s, waarin hij doelman Gianluigi Donnarruma telkens verschalkt met een kopbal, maar dat hij tegen de echte titelrivalen Juventus, Atalanta Bergamo en Lazio droog blijft. In de Champions League, zo constateren ze nog, is hij enkel trefzeker tegen Slavia Praag en Barça, op een moment dat de Catalanen al zeker zijn van de kwalificatie voor de volgende ronde.

Zoals altijd antwoordt Lukaku met doelpunten, doelpunten die Inter naar een eerste Europese finale leiden in tien jaar. In de eindfase van de Europa League, door Antonio Conte in Duitsland voorbereid met hard fysiek labeur en mental coaching, scoort hij tegen Getafe, Leverkusen, Sjachtar en Sevilla. Het levert hem complimenten op van Italiaans topschutter Ciro Immobile en Jules Koundé, speler van Sevilla, tegenstander in de finale. ‘Hij is een van de beste aanvallers ter wereld’, meent de Franse centrale verdediger. ‘Hij is stevig, sterk met de bal aan de voet en snel. Bovendien weet hij zijn lichaam uitstekend te gebruiken.’ Zijn verdediger opzijzetten met zijn lichaam om zo de baan naar het doel vrij te maken, is inderdaad een handelsmerk geworden van Lukaku, die zich soms lijkt te inspireren op het judo om zich los te wrikken van zijn tegenstanders.

De Europa Leaguefinale in Keulen is Big Roms 51e wedstrijd van het seizoen. Niemand in Italië speelde sinds vorige zomer meer matchen. Het geeft aan hoe onmisbaar hij geworden is voor Inter, waar hij in 35 procent van de doelpunten een voet (of hoofd) heeft. Michael Yormack, voorzitter van Roc Nation, dat de belangen van Lukaku behartigt, verkoopt zijn pupil als de koning van het entertainment op de Italiaanse velden. ‘Elke keer als hij de bal heeft, kan er iets magisch gebeuren.’ Woorden die normaal alleen gebruikt worden voor Fenomenos.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content