Zwijg ze in Genk van details. De snelheid van NenadStojanovic had hem verrast, zei RenéVandereycken na Bergen û RC Genk, want die had hij op training nog niet kunnen vaststellen. Neen, een chronometer volstond daartoe niet, legde hij desgevraagd uit. Secure elektronische meetapparatuur behoefde de trainer, die zich fijntjes liet ontvallen dat ze er op de club mee bezig waren dat voor elkaar te brengen. De club knipperde even met de ogen. Champignons verteren te traag en ziet de trainer daarom voor wedstrijden niet graag door spelers genuttigd worden. René Vandereycken treedt erover in discussie met medisch geschoolden, ook al beargumenteren die wetenschappelijk onderbouwd het tegendeel. Jongeren inbrengen ? Alleen als het afgewerkte producten zijn, vindt Vandereycken, tot grote ergernis van de jeugdwerking en JosVaessen. FarisHaroun bijvoorbeeld, onder SefVergoossen doorgebroken, kreeg eerst geen kans meer onder Vandereycken, maar inmiddels wel. “Hoe meer we hem zeggen wat hij moet doen, hoe minder hij het doet. Laten we hem daarentegen betijen, dan komen we vanzelf waar we willen zijn, maar wel langzaam”, geven ze in het Fenixstadion te verstaan.

Alsof hij de enige objectief wetenschappelijke waarheid in pacht heeft, zo treedt Vandereycken een discussie in, die hij dan ook altijd wint. Bovendien stelt hij daarbij, zegt hij, altijd het belang van de club voorop. Openlijke aanvallen naar bestuur en spelers passen niet in zijn collectief denken. Je kan een trainer uiteraard moeilijk kwalijk nemen dat hij naar de meest professionele werkomstandigheden streeft, collectief denkt en ruggengraat toont door anderen tot toegeven te dwingen, maar als je daarmee een sfeer van irritatie creëert, hoe professioneel is dát dan ? En van hoeveel collectiviteit getuigt het als je jouw mening altijd de enige juiste vindt ?

Jos Vaessen botste daarom al vaker met Vandereycken, die dat een paar maanden geleden als een gebrek aan respect voor zijn werk interpreteerde en inmiddels geen lange interviews meer geeft. Maar het is aan het voortdurende kruisen van de degens van Vandereycken met bijvoorbeeld AiméAnthuenis dat Jos Vaessen zich mateloos ergert. Vooruit wil de voorzitter. Europees. En snel. Zonder energie te verliezen in randverschijnselen en choquerende of respectloze uitspraken, zegt Jos Vaessen, die na Beveren û RC Genk de thuisploeg “met tien Ivorianen en een Let” belachelijk vond. Jos Vaessen, die enpassant ook meegaf “de ( behoudende, nvdr) speelwijze van Genk op eigen veld onaanvaardbaar” te zullen vinden en daarmee zijn trainer eigenlijk afviel. Jos Vaessen, die in zijn nieuwjaarsspeech het een geluk noemde “dat RaymondGoethals gestorven is of de voetbalbond had dit jaar geen enkele activiteit gekend.” Jos Vaessen, die voor de bekerwedstrijd op Germinal Beerschot de ploeg in de kleedkamer nodeloos onder druk kwam zetten en zich achteraf moest afvragen of hij daar eigenlijk wel goed aan had gedaan. AriëlJacobs is totnogtoe een sussende compromisfiguur gebleken, maar moet hij om dergelijke uitschuivers te voorkomen als technisch directeur ook niet stilaan meer tonen welke lijn híj ziet ?

Jos Vaessen zal nu in elk geval, gaf hij aan, wel de gedragscode in Genk verstrengen. Als het belang van Genk vooropstaat, als professionalisme voor René Vandereycken dan toch zo belangrijk is en als Jos Vaessen zo hecht aan een positieve uitstraling van zijn club, dan is dat een goede zaak. Jos Vaessen, die al sinds zijn aanstelling herhaalt de media te schuwen, en René Vandereycken, die zich nog door niemand de les heeft laten lezen, gaan in het belang van de club dus voorzichtiger worden. Humor ligt in het voetbal soms voor het oprapen. (RDG)

‘Moet Ariël Jacobs niet stilaan meer tonen welke lijn híj ziet ?’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content