Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

KV Mechelen staat op één wedstrijd van de titel in tweede. Maar zonder Willy en Rosy, was Malinwa al lang de weg van Zuid-West opgegaan.

Vreest u die ?

Rosy Ovaere : Ik wel. Zo’n eindronde is een moordend, vermoeiend, uitputtend en stresserend kansspel. Neen, het moet nú gebeuren, rechtstreeks.

Willy Van den Wijngaert : Rosy, als het moet, moet het.

U kreeg na het niet toekennen van de licentie veel steun, zondag organiseerde de stad zelfs een stoet door het centrum. Leeft u ook mee met de supporters van Zuid-West, voor wie het vorige week abrupt eindigde ?

Rosy : Het is voor niemand aangenaam dat een ploeg verdwijnt, ze hebben allemaal supporters. Harelbeke is bovendien voor mij iets speciaals, omwille van de familiebanden. Pierre Lano, de vroegere voorzitter, is de peter van mijn zoon. Zijn tante is de schoonmoeder van mijn eerste man, die gestorven is.

Heeft u afgezien de voorbije weken ?

Rosy : Ik heb vannacht ( vorige week donderdag, nvdr) voor het eerst vijf uur geslapen. Hoe Willy het uithoudt, weet ik niet. Maar als je dan ziet hoe de supporters reageren, zelfs mensen die met voetbal niks te maken hebben, dat vergoedt veel. Brieven, kaartjes, allemaal aanmoedigingen. Ik dacht wel dat de supporters iets zouden doen, maar in deze mate… Weet je wat wij gedaan hebben ? Een plaatje opgenomen. Dokter Jaspers, zijn vrouw Lieve, ik en nog iemand. De tekst hebben we op een avond in elkaar geknutseld, veel plezier mee gehad. Het liedje heet Achter de Kazerne, op de melodie van Lili Marleen.

Willy : Van Marlène Dietrich. Kent u dat ? Een prachtig lied. Op een avond was ik het in een restaurant aan het zingen, met een Vlaamse inslag. Mijn aanhef luidde : Achter de Kazerne. Ons gezelschap schreef de rest. Een song voor KV was geboren !

Rosy ( valt in) : Achter de Kazerne, aan de Lierse Poort, stond daar een supporter, gekleed in geel en rood. Willy heet in het liedje Willy Bofin. Zijn volledige naam rijmt wat moeilijk, en VDW wilden we er ook niet van maken. Dat doet te veel denken aan VDB. Tussen de refreinen door, spreekt Willy een tekst in. Er zit ook een verwijzing in naar Sinterklaasje, die nog bestaat en achter de Kazerne leeft. En lang leeft.

Willy : Ik ben verplicht om lang te leven.

U liep zondag niet mee in de supportersstoet.

Willy : Bewust niet. Vooraf maakte ik me de bedenking dat er wellicht ook dingen zouden worden geroepen tégen de voetbalbond en als ik dan zou deelnemen, zou dat kunnen betekenen dat ik daar achter sta. Wat zeker niet zo is, supporters gaan in zulke zaken soms te ver.

Vrijdag valt de uitspraak van het beroepscomité. Bent u gerust in de afloop ?

Willy : Ik hoop dat de ogen van die mensen opengaan. Ik betwist dat we de affaire-Del Solar lieten aanslepen. zodra we van het vonnis hoorden, heeft Geert ( Lermyte, nvdr) een staat opgemaakt van wat er allemaal is gebeurd. Volgens ons is nog steeds niet bewezen dat Besiktas recht heeft op een transfersom. Del Solar kreeg acht maanden lang geen wedde en verbrak daarop zijn contract. Via IvanBuskens verzeilde hij bij ons, waarna heel de historie begon. In feite stond de licentiecommissie wel achter ons dossier, maar toen kwam de eis van de Fifa binnen. Als eerlijke club – ik heb nooit iemand omgekocht en het ook niet geprobeerd – worden wij gestraft door een Belgische commissie. Die zou ons toch moeten verdedigen ?!

Rosy : Onze schuld is nog niet bewezen.

Willy : Wat als wij winnen ? Wat dan ?

U zal wellicht geen Zuid-Amerikaanse pistes meer bewandelen.

Willy : Dit gevalletje demotiveert ons om nog zulke vreemde tranfers te doen. Maar ja, het was toen nog een ander management.

Rosy : Een dure leerschool.

Willy : Die spelers moet je ginder niet zoeken.

Is het de schuld van de vorige manager ?

Willy : Zeker. Die transfer is helemaal door hem beredderd. Ik vond Del Solar trouwens geen topspeler.

Rosy : Weet je nog dat je twee, drie keer die cassettes bekeek en zei : ik moet die niet hebben ? Maar iedereen deed mee met Ivan, en op den duur heb je je laten overhalen.

U hebt nu met Emilio Ferrera een nieuwe trainer. Wordt het geen tijd om die eens wat langer te houden dan een paar maanden ?

Willy : Ja. Wij wisselen te snel van trainer.

Rosy : Dat komt door al die problemen. Emilio lijkt me een verstandige jongen. Ik begin in te zien dat dat ook belangrijk is. Aad heeft hem aanbevolen.

Willy : Ik vind het een goeie mens en een bekwame trainer. Jong en gedreven. Gezien zijn prestaties en naam zullen de spelers er wel ontzag voor hebben.

Gaat de club veel transfers doen ?

Willy : Op dit moment ligt het helemaal stil. Eigenlijk zouden we er een paar moeten verkopen, maar de transfermarkt is overal gesloten. Bekijk onze C-ploeg, daarin zitten jongens waar we niet vanaf raken.

Rosy : Die kosten zoveel geld… Kopen is iets, maar verkopen is nog iets anders.

Willy : Aankopen is makkelijk, maar goed aankopen is iets anders. Gelukkig hebben we er nog een paar kunnen verhuren. De Mos is altijd bezig voor ons, van uur tot uur.

Zijn jullie blij met De Mos ?

Rosy : Ja. Zondagmorgen, daags na de beslissing van de licentiecommissie, zei Willy tegen mij dat hij benieuwd was wie hem zou steunen. Een uur later belde De Mos aan en hij is niet meer weggegaan voor ’s anderendaags ’s avonds. De hele tijd heeft hij meegedacht en getelefoneerd. Aad is een mens met een gevoelig hart. Echt waar. Hij ziet er harder uit dan hij in wezen is.

Hoe is het met uw zoon ?

Willy : Goed. Het voetbal is voor hem gedaan, hij is met Bofin bezig en ik zit voorlopig veel op de club. Ik zie hem niet zo vaak meer, elke dag in de voormiddag.

Hebt u met hem gepraat over de kritiek die hij had ?

Rosy : Dat is interne keuken.

Willy : Hij zit in niet geschikt gezelschap, wordt zonder het te beseffen, gemanipuleerd. Door wie ? Namen plak ik daar niet op. Een spijtig voorval, want op het moment dat het artikel verscheen, zouden net een paar sponsors in de club komen. Die hebben zich natuurlijk teruggetrokken.

Rosy : En erbij gezegd dat het daarom was.

De relatie tussen uw zoon en het duo Lermyte-De Mos is intussen helemaal kapot.

Willy : Als men die twee buiten wil… Hebben zij mensen die hen kunnen vervangen ? Die beter zijn ? Aad is goed op voetbalgebied, Geert doet het goed qua management.

Rosy : In deze omstandigheden is het zeer moeilijk. Tweede klasse, het drama van de licentie : je kan gewoon weinig doen. Iedereen wacht.

In het interview zei uw zoon nochtans dat er voor de jeugd wél sponsoring werd binnengehaald.

Willy : Dat klopt, maar voor de jeugd zijn dat allemaal kleine bedragjes, opgehaald bij de middenstand. De jeugdafdeling beschikt inderdaad over geld, dat klopt. Meer ga ik er niet over vertellen.

Krijgt u stadssteun ?

Willy : Morele, geen financiële. Die mensen kunnen KV Mechelen niet met grote bedragen steunen, want dan moeten ze dat voor iedereen doen.

Rosy : Ze doen hun best, vind ik.

Willy : De burgemeester zou het enorm spijtig vinden mochten we naar derde worden verwezen.

Rosy : Maar Willy is geen loser. Hij houdt zijn woord, altijd. Dat is zijn karakter.

Willy : Er zijn voorzitters die geld verdienen aan het voetbal. Ik niet, ik steek erin. Ik heb de enorme schulden betaald, maar die sommen zijn niet in een keer op tafel gelegd, dat gaat over jaren. Van januari 1998 ben ik voorzitter en uiteindelijk bestaat de club vandaag nog. Feit is wel dat ik het alleen niet kan blijven doen. Sponsoring is er nauwelijks binnengekomen en de mensen van het bestuur brengen evenmin iets aan. Ze vergaderen, drinken een pintje en daarbij blijft het.

U beslist alles alleen, is de kritiek.

Rosy : Het is zijn geld.

Willy : Dat ze zich dan inspannen om de club te redden. Wie geld inbrengt, mag van mij mee beslissen. Maar ik zie geen kandidaten : velen willen graag bestuurslid zijn, maar dan wel zonder financiële inbreng.

Rosy : Drie jaar geleden speelden we ook in tweede. Vijf, zes wedstrijden voor het einde waren we verlegen om naar de bestuurskamer te gaan, omdat we er alleen waren. Tot we plots beter gingen spelen, alles wonnen en kampioen werden. Die dag zat ik in een rolstoel en van daaruit zag ik hoe iedereen Willy opzijduwde om toch maar op de eerste rij te staan. Op dat moment kon ik doodvallen, Willy stond bijna achteraan op het balkon van het stadhuis.

Denkt u ooit wat centen te recupereren ?

Willy : Ik denk dat wel.

Dan wel via de gronden, niet via spelers.

Willy : Via de spelers ook een beetje. We hebben jonge spelers die we later met winst kunnen verkopen. Maar uiteindelijk is dat weer tijdelijk, want je moet voor plaatsvervangers zorgen.

Rosy : Het hangt allemaal samen met de licentie.

Willy : Die doet niks af van de waarde van de gronden, hé Rosy.

Werkt de stad mee om een nieuw stadion te zetten ?

Willy : Niet onmiddellijk, want het gaat om grote investeringen. We zullen het op een andere manier moeten rooien.

Straks moet u meer zitplaatsen hebben. Dat wordt opnieuw investeren.

Willy : We gaan inderdaad nog kosten hebben.

Rosy : Dit is een verhaal zonder einde.

Willy : In het voetbal treden, is de beste manier om een hartinfarct te krijgen en vroeg te sterven.

Rosy : Willy is zeventig geworden. Zeven jaar geleden werd hij al geopereerd aan zijn hart. We proberen gezond te eten, maar de laatste tijd eten we niet meer thuis, bewegen we niet meer en hebben we veel stress. Ik ben ook alle dagen op de club. Ik hou de fanshop open. Ik heb geen enkele sjaal meer en ook de vlaggen zijn de deur uit. Weet je dat er momenteel supporters op de KV slapen, om de vlaggen te bewaken. Er is van de Racing uit gedreigd om die in brand te steken.

Willy : Bij ons heet dat de shop van Rosy.

Hoe reageert u op de kritiek dat u te veel te zeggen hebt op KV Mechelen ?

Rosy : Ik laat ze roddelen. Ik kom graag naar de club, hoor veel, zie veel, maar zeg niks. Thuis is Willy de beslisser en ik steun hem. Ik ben Hillary Clinton niet. Op het moment dat hij wilde stoppen, heb ik hem nog aangemoedigd.

Willy : Vorig seizoen heb ik getwijfeld om door te gaan, omdat het veel van je tijd in beslag neemt en enorm veel kost. Maar omwille van de supporters heb ik er nog een jaartje bijgedaan. Fysiek gaat het wat achteruit. Vroeger reed ik met de fiets mijn rondjes rond het meer, maar dat gaat niet meer bij gebrek aan tijd. Ik kan stress goed verdragen, maar als ik voel dat ik de grens bereik, haak ik een paar dagen af : ’s avonds niet meer werken, wat vroeger gaan slapen.

Rosy : Toen de supporters allemaal riepen merci Willy, was je gepakt, hé.

Uw zoon zei dat u moest opletten voor uw bedrijf.

Willy : We mogen niet te ver gaan, dat weet ik. Mocht het bedrag dat ik in de club stak, terug naar Bofin vloeien, zouden we luxueus kunnen leven, dat weet ik. Maar we investeren ginder ook. We zijn toe aan uitbreiding, nemen begin mei een nieuwe oven in gebruik. En binnenkort gaan we in het voetbal geld kunnen recupereren. Er komt een andere structuur binnen de club, met mensen van buitenaf. Buitenlanders, aangebracht door De Mos. Geen spelersmakelaars, mensen die financieel willen steunen. Ze hebben al formeel toegezegd dat ze investeren als KV weer in eerste zit. Het moet, want Atlas droeg dan wel de hele wereld op zijn schouder, maar zo ben ik niet. De dankbaarheid is groot, maar zo krijg je geen centen bij elkaar.

Uw zoon zei : alles herhaalt zich. Alleen : Buskens had je zo door, op De Mos krijg je geen vat.

Willy : Dit is van een heel ander niveau. Buskens was er al voor ik kwam en werd me aangeraden door Jef Van Dijk, een vriend. Ik was gerust, dacht dat er niks verkeerd kon lopen. Maar toch gebeurde dat. Ze moeten van Aad niet zeggen dat hij sjoemelt. We zijn op voorhand overeengekomen : als hij een transfer bereikt, is zoveel voor hem. Geen probleem voor mij. Alles staat op papier.

Dan heeft hij er wel alle baat bij om veel transfers te doen.

Rosy : Hij doet zijn best.

Willy : Het moeten goeie zijn, geen kweddelen. Het is zijn verantwoordelijkheid als voetbalkenner.

door Peter T’Kint,

“Willy is geen loser. Hij houdt zijn woord, altijd.” (Rosy Ovaere)

“Wie geld inbrengt, mag van mij mee beslissen.” (Willy Van den Wijngaert)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content