De snelle en vinnige rechterflankspeler is nu de rechterhand van spelersmakelaar Didier Frenay. Tegelijk voetbalt Alain De Nil al drie jaar voor derdeklasser Standaard Wetteren.

Hoewel hij al ruim zes jaar uit de Belgische hoogste klasse is verdwenen, lijken de jaren op hem geen vat te hebben. “Maar”, zegt Alain De Nil, “dat is maar schijn. Als ik drie dagen niet heb gesport, kraakt en piept het langs alle kanten. Aan snelheid heb ik weinig ingeboet, maar ik recupereer trager.”

De Nil onderhoudt zijn conditie op vrije dagen in het Sportopolis-complex vlakbij het UZ van Jette, op een boogscheut van zijn woning. Een tafel in een hoekje van de ruime cafetaria is even omgetoverd tot zijn bureau. Mobiele telefoon, lijst met nummers en koffie binnen handbereik. “Het is gemakkelijk hier,” zegt hij, “nogal wat voetballers komen hier ook af en toe sporten en door de centrale ligging is het een ideale afspreekplaats.”

Een telefoontje van Nastja Ceh van Club Brugge, van wie Star Factory, het makelaarskantoor van Didier Frenay, de zaken behartigt, wordt beantwoord met : ” I call you back in an hour because for one time it’s me who’s having an interview !” (Lacht.)

De Nil : “Spelers bellen soms gewoon om een luisterend oor te vinden voor hun problemen. Toen Nastja Ceh vorig jaar niet aan zijn trekken kwam bij Club Brugge, heb ik ook veel met hem gepraat en hem opgebeurd. Dit seizoen blijkt dat hij van enorme waarde is voor Club, en dat geeft mij dan een grote voldoening. Spelers die elke week de pannen van het dak spelen, hebben weinig mentale begeleiding nodig. Het zijn de gasten die in de problemen zitten, die we moeten steunen.”

Sinds vorig jaar werkt De Nil voltijds voor Star Factory, zij het via Franco Iovino, een vennoot van Frenay. “Met contractbesprekingen hou ik me niet bezig,” aldus de Brusselaar, “dat is werk voor Didier. Hij is daar een kei in. Ik zorg voor al de praktische beslommeringen die niet door de club geregeld worden. Dat gaat van hun auto bijhouden als ze met vakantie gaan, over een woning zoeken tot verzekeringen mee in orde brengen enzovoort. Maar mentale begeleiding zie ik toch als één van mijn belangrijkste taken. Als ex-topspeler ken je beter dan wie ook de noden van de voetballers. Wij trachten ze te behoeden voor de negatieve ervaringen die wij vroeger als speler hadden met, bijvoorbeeld, makelaars die alleen maar op geld uit waren.”

Hij geeft het voorbeeld van Gaby Mudingayi van AA Gent. “Hem hebben we mentaal uit de put moeten halen omdat hij geen vaste plaats wist af te dwingen in het elftal. Maar twee weken later was hij geselecteerd voor de Rode Duivels. Fantastisch toch ! Toen Didier Dheedene naar München 1860 trok, wilde hij in het centrum van de stad een pent- house huren. We hebben hem dat ten stelligste afgeraden omdat hij zich daar blauw aan zou betalen en adviseerden hem een woning te kopen buiten de stad in de buurt van een meer. Hij deed er een formidabele zaak mee en het blijkt een prima belegging. En als gewezen eersteklassespeler ken ik ook uiteraard veel clubleiders. Ik hoef me nergens aan te melden in kostuum, ik kan overal in jeans binnenstappen. Iedereen kent mij.”

Wanneer het mobieltje weer even trillend over tafel springt, hangt Kader Camara van Cercle Brugge aan de lijn. Die wordt wel meteen geholpen, want hij staat op het punt om naar de Africacup te vertrekken. Hij heeft dringend extra voetbalschoenen nodig. De Nil : “Voor al onze spelers in België, en dat zijn er een veertigtal, hebben we een contract afgesloten met Puma. En van Mobistar krijgen al onze spelers gratis een gsm.”

Voetballen doet hij zelf ook nog. “Ik ben veel te vroeg uit eerste klasse gestapt”, zucht hij. “Ik was amper dertig, maar na mijn jaar bij Germinal Ekeren deed er zich niet meteen een goede gelegenheid voor. Bovendien ben ik zeer ongeduldig. Mijn manager toen keek ook amper uit naar een nieuwe club. Maar ik klaag niet. Bij Wetteren, een degelijke derdeklasser, amuseer ik me. Het is niet langer mijn broodwinning. In derde klasse kom ik ook geregeld oude bekenden tegen, zoals Cisse Severeyns en Bart De Roover bij Cappellen en Bruno Versavel bij Turnhout. Dan voel je echt nog het wederzijdse respect. Jammer dat de toeschouwersaantallen zo tegenvallen.

“Maar ik voetbal momenteel puur voor het plezier. Die boodschap probeer ik ook door te geven aan de spelers die ik begeleid. Geniet ervan, zeg ik, want voetballer zijn is het mooiste wat er is.”

door Stefan Van Loock

‘Als ex-topspeler ken je het best de noden van de voetballers.’