Petr Cech heeft hij al opzijgezet. Binnenkort speelt hij ook kampioen in Engeland. Waarom? Omdat ‘Mourinho altijd gelijk heeft’.

Tussen een training met Chelsea en een interview met een Chinees medium door, heeft Thibaut Courtois een afspraak met de RTBF en Sport/Voetbalmagazine. De press officer van de Blues merkt op dat er voor een ontmoeting met de Belgische doelman permanent een vijftiental namen op de waiting list staan. We zitten samen met de reus één week na de valse noot tegen Paris Saint-Germain en daags na de kwalificatie van ‘zijn’ Atlético Madrid voor de kwartfinales in de Champions League. Voetbal kan wreed zijn.

Terwijl Mourinho, Hazard, Terry, Fàbregas, Diego Costa en de rest een paar meter verder nog onder de douche staan, vertelt Courtois voor het eerst in het lang (dat past hem goed…) en het breed (een beetje minder…) over zijn eerste Engelse seizoen.

Je eerste jaar hier is een groot succes. Wat zijn de ingrediënten, behalve talent en werken?

Thibaut Courtois: “Ook sterk zijn in het hoofd. Ik was mentaal heel sterk toen ik na drie jaar Atlético naar hier terugkeerde. Ik kwam met één doel: spelen, titularis worden in het doel bij Chelsea. Ik blaak van het zelfvertrouwen. En ik heb tonnen ervaring opgedaan in Spanje, met name door finales te spelen. Ik heb dus de indruk dat ik vooruitgang blijf maken.”

Je bent ook altijd ongelooflijk kalm. Helpt dat jou ook?

“Uiteraard. Er staat met Petr Cech naast mij een wereldkeeper. Dat is niet noodzakelijk makkelijk om mee om te gaan. Bij bepaalde clubs zou dat wellicht niet goed lopen. Hier is er geen probleem. Ook dat is de klasse van Chelsea.”

En ook de klasse van Cech…

“Precies. We werken heel goed samen, hebben een prima relatie. Hij stimuleert me om nog beter te trainen en te spelen.”

Je hebt niet het gevoel dat hij gefrustreerd is omdat hij zijn plaats kwijt is?

“Op training merk ik niets. Nu, als hij gefrustreerd is wanneer hij thuiskomt, bij zijn vrouw, zou ik dat normaal vinden…”

Jij zou in zijn plaats op de bank kunnen zitten. Of heb je eisen gesteld vóór je terugkeer uit Madrid?

“Er is mij niets beloofd, maar ik ben gekomen om te spelen. Punt uit. Als het was om op de bank te zitten, werd ik liever nog een seizoen uitgeleend. Ik zeg niet dat toen de eerste wedstrijd van het seizoen eraan kwam, ik honderd procent zeker was dat ik in doel zou staan. Maar ik dacht van wel…”

José Mourinho leek nochtans te twijfelen in het begin van het seizoen.

“Misschien dat hij getwijfeld heeft. En nu nog weet ik dat als ik twee minder goeie wedstrijden speel, ik uit de ploeg vlieg.”

Er is veel veranderd voor jou dit seizoen: anders dan bij Atlético heb je nu grote concurrentie.

“Het is anders, dat klopt. Bij Chelsea is het een beetje zoals in de nationale ploeg met Simon Mignolet. Ik besef dat er naast mij nog een heel goeie doelman is, die ook alle wedstrijden zou willen spelen.”

De keepersassistent van Chelsea zegt dat Cech aan zijn top zit en dat jij die benadert. Hoe vat je dat op?

(denkt na) “Ik zie niet heel goed in wat hij wil zeggen. Misschien dat Cech aan zijn top zit omdat hij 32 jaar is en de beste jaren van een doelman zogezegd van 27 tot 32 jaar zijn? Ik ben nog maar 22. Dat betekent dus dat ik nog heel veel progressiemarge heb. Mijn huidige niveau is al goed, maar ik vind dat ik nog verre van perfect ben. Er zijn nog veel dingen die ik kan verbeteren de komende jaren.”

De Engelse pers is dol op statistieken en vergelijkingen. Ze heeft bijvoorbeeld jouw percentage slechte passes en verre uittrappen beklemtoond en aangestipt dat je er minder ballen uithaalt dan Cech. Heb je de indruk dat ze je zoeken?

“Ik weet het niet. Maar statistieken… Neem een minder goeie doelman. Als je er welbepaalde statistieken uitkiest, kan je tot de conclusie komen dat hij de beste is. En je kan hoe dan ook geen twee jaren vergelijken. Dit seizoen speelt Chelsea aanvallender dan vorig jaar, met name door de terugkeer van Cesc Fàbregas en de komst van Diego Costa. De enige statistiek die ik moet onthouden, is dat we aan de leiding staan in het klassement en kampioen kunnen worden.”

Denk je dat ze proberen jullie tegen elkaar op te zetten, Cech en jij?

“Natuurlijk. De media zijn uit op sensatie. Ze geloven misschien dat het zal lukken om ons tegen elkaar op te zetten en ook andere spelers bij Chelsea te verdelen. Maar we springen daar heel goed mee om.”

Het lot van de keeper

Op welk vlak ben je vooruitgegaan sinds je aantreden in de Engelse competitie?

“Ik pas me aan het spel van mijn ploeg aan. Atlético speelde lager, ik speelde dus lager. Hier sta ik hoger.”

En is dat moeilijker?

“Nee, dat komt automatisch. Als ik één of twee meter hoger had gespeeld bij Atlético, zouden de verdedigers me misschien gehinderd hebben. Mijn keeperstrainer hier dacht dat ik een beetje tijd nodig zou hebben. Maar tot zijn verbazing zag hij dat ik me al vanaf mijn eerste wedstrijd had aangepast. Hij is heel tevreden over wat ik doe. Door hoger te spelen onderschep ik voorzetten en gevaarlijke passes. Op hoekschoppen en vrije schoppen kom ik ook meer uit dan vroeger. En ik moet meer met de bal aan de voet spelen dan bij Atlético.”

Men zegt dat het spel aan de voet jouw grootste probleem is. Ben je het daarmee eens?

“Mijn probleem is dat ik drie jaar lang alleen maar lange ballen heb gekend. In Spanje mocht ik bijna niet de korte bal spelen. Uiteraard verlies je het ritme, de gewoonte. Bij Genk deden we bij wijze van spreken niets anders. En dat ging heel goed voor mij. Maar ik voel dat het terugkomt.”

Wat moet je bij Manuel Neuer halen om met hem te kunnen worden vergeleken?

“Het is moeilijk om doelmannen te vergelijken die niet dezelfde stijl hebben. Maar wat hij heel goed doet, is het spel lezen en passes onderscheppen. Vijf seconden voor de bal vertrokken is, weet hij al wat de tegenstander zal proberen. Ik denk dat ik dat ook heb. Maar hij nog meer…”

Begrijp jij dat hij de Ballon d’Or niet heeft gekregen?

“Het is moeilijk voor een doelman, met Lionel Messi en Cristiano Ronaldo die zo veel scoren. Neuer heeft de wereldbeker gewonnen. Hij was beslissend in enkele wedstrijden. Maar ik denk dat hij om de Ballon d’Or te winnen nog beslissender moet zijn. Of bij Barcelona of Real spelen. Daar zien de mensen je meer dan bij Bayern. Wanneer hij de titel en de Duitse beker wint, ben ik zeker dat de mensen zeggen: ‘Het is maar Duitsland.’ En hoe dan ook zal hij altijd het nadeel hebben doelman te zijn. Keepers worden eventueel op de tweede of derde plaats op het stembiljet geplaatst, slechts uiterst zelden op de eerste. Dat is jammer genoeg ons lot.”

Als we je redenering volgen, zal je altijd benadeeld zijn tegenover Eden Hazard voor de trofee van beste Belg in het buitenland…

“Misschien. Maar ik heb hem al twee keer gewonnen! Des te beter als Hazard hem in de toekomst krijgt, want dat zou betekenen dat hij beslissend is geweest voor Chelsea.”

De Belgen geloven of willen geloven dat hij de belangrijkste speler van Chelsea is. Ben jij het daarmee eens?

“Moeilijk te zeggen. We hebben Cesc Fàbregas, Nemanja Matic, Diego Costa om doelpunten te maken. Maar goed, als Hazard in topvorm is, is hij misschien de belangrijkste, ja. Hij creëert ruimte en geeft assists aan Diego Costa.”

Het gelijk van Mourinho

Laten we het even over Mourinho hebben. Hoe zou je hem in enkele woorden omschrijven?

“Een sterke persoonlijkheid. Voor de pers, voor zijn ploeg. Je voelt zijn aanwezigheid in de kleedkamer. Niet veel trainers hebben dat. En er is zijn talent als tacticus.”

Toch wordt hij betwist, zelfs gehaat.

“Dat is zijn persoonlijkheid. Wat er in de pers over hem staat, daar trekt hij zich niets van aan. Hij heeft dat graag. Hij houdt van discussie.”

Zoekt hij ze op?

“Soms wel, ja. Hij heeft bijvoorbeeld graag dat hem vragen worden gesteld die de spelers storen. Hij reageert dan. En er zit altijd een idee achter: zijn groep beschermen.”

Hij is ook omstreden voor zijn spelstijl.

“Ja, bijvoorbeeld na de heenmatch tegen PSG… Er werd hem verweten met zes verdedigers te hebben gespeeld. Omdat Hazard en Willian op bepaalde momenten waren teruggeplooid. Maar we speelden 4-3-3, niet 6-3-1 hé! Maxwell en Gregory van der Wiel kwamen simpelweg soms heel hoog opzetten en we konden ze toch niet laten doen? Of dan had PSG vijf of zes aanvallers gehad tegen onze vier verdedigers. Hazard en Willian hebben op sommige momenten mee verdedigd om te beletten dat de tegenstander gevaarlijk kon zijn. Maar als men een welbepaald beeld bevriest waarop je Chelsea met zes spelers in een verdedigende positie ziet, is het makkelijk kritiek te leveren.”

Heb jij geen probleem met jullie soms heel verdedigende spel?

“Tijdens de eerste zes of zeven maanden van het seizoen hebben we erg aanvallend gespeeld. Dat was geniaal! Daarna hadden we het wat moeilijk om enkele wedstrijden uit te spelen. Fysiek waren we niet meer in staat om het af te maken. Dan hebben we ons wat moeten herpakken. In een seizoen heb je altijd periodes waarin het een beetje minder goed gaat. Belangrijk op zulke momenten is verdedigend het juiste evenwicht te vinden. Sommige kritiek was overdreven.”

Vind je op zo’n moment dat ze jullie zoeken?

“Wanneer je eerste staat met zes punten voorsprong op de tweede, is het normaal dat men je viseert.”

Is het nog logischer omdat deze ploeg getraind wordt door Mourinho?

“Ja. De mensen zoeken onze kleine tekorten, we hangen hen een beetje de keel uit. Maar we blijven spelen. Er rest ons nog een tiental wedstrijden. We willen de titel.”

In jouw bijna vlekkeloze seizoen was er de wedstrijd tegen Everton. Mourinho zette je op de bank. Hoe heb je dat beleefd?

“Daarvoor was er de beruchte wedstrijd tegen Manchester City. Ik wil anticiperen op een voorzet omdat ik James Milner zie komen, maar ik ga in de fout.”

Werd jou dat hier verweten?

“Nee. Als ik niet uitkom, kan hij koppen en scoren. Dus kom ik uit, boks de bal weg, maar niet goed genoeg. Hij belandt in de voeten van Sergio Agüero, die naast schiet, maar David Silva is daar om hem binnen te leggen. Het was geen grote fout. Jammer. Daarna spelen we tegen Aston Villa. De tegenstanders hebben sinds het begin van het seizoen gezien dat ik veel uitkom en dus zetten ze vaak een speler op mij. Er is een duel, een contact dat in ons voordeel zou worden gefloten tijdens een Europese wedstrijd, maar niet in Engeland. Ik los die dag twee ballen. Nogmaals, dat wordt me op de club niet verweten, maar de trainer heeft me waarschijnlijk wat rust willen geven.”

Als Mourinho op dat moment zegt dat hij “meer persoonlijkheid, leiderschap en communicatie” in zijn defensie wil brengen, hoe neem je dat op?

“Ik heb daar mijn eigen idee over, maar hij is de trainer. Hij heeft altijd gelijk.”

Dat heeft je niet in de war gebracht?

“Of de keuzes van je trainer goed of slecht voor je zijn, je moet ze aanvaarden. En ik onthoud liever dat ik voor de volgende match, in Parijs, opnieuw in doel stond. En ik heb een goeie wedstrijd gespeeld. Als ik op de bank word gezet in het belang van de ploeg, geen probleem. Ik probeer de volgende week terug te keren. Zo eenvoudig is het.”

Het niveau van het Engels voetbal

Er zit geen enkele Engelse club meer in de Champions League, er zijn nog drie Spaanse clubs over. Stel je je vragen?

“Het ene seizoen is het andere niet en het kan op kleinigheden aan komen. Op een haar na zaten wij er nog in en Arsenal ook. Dan had men zich geen vragen gesteld over het huidige niveau van het Engelse voetbal.”

Jij bent goed geplaatst om de twee competities te vergelijken.

“Het spel is erg verschillend. In Spanje proberen zelfs de kleine ploegen te spelen, er wordt niet veel met lange ballen gewerkt. En als je tegen Barcelona of Real speelt, maken ze je af… Hier zijn de kleintjes heel moeilijk te bespelen, omdat ze heel vaak voor de lange bal kiezen. Als je tegen Leicester speelt, weet je dat het moeilijk zal worden. In Spanje heb je dat niet. Daar is het meer voetbal. Hier is het oorlog. Het is heel intens, fysiek moeilijk. En een doelman heeft meer werk dan in Spanje.”

Heb je de kwalificatie van Atlético gezien?

“Ja.”

Doet dat pijn?

“Nee. Wij spelen voor de titel in Engeland, Atlético vecht voor de derde plaats in Spanje. Het is altijd leuk om je vorige clubs te zien. Ik blijf ook Genk volgen. Maar ik heb een keuze gemaakt. Ik onthoud dat ik dankzij mijn drie uitzonderlijke jaren bij Madrid de doelman geworden ben die ik vandaag ben.”

DOOR PIERRE DANVOYE IN LONDEN

“De enige statistiek die ik moet onthouden, is dat we aan de leiding staan in het klassement.”