RC Genk contracteerde voor twee seizoenen René Vandereycken als trainer.

Ze zijn straks, als RenéVan- dereycken KRC Genk traint, weer met een mannetje meer, de Belgische profeten van het tegendeel. Ook sommige analisten sluiten er zich graag bij aan. Vindt iedereen dat een ploeg sterk heeft aangevallen ? Ach, dan beweren zij toch even dat het de tegenstander was die zwak verdedigde ? Zwakke wedstrijd omdat geen van beide kansen afdwong, zegt u ? Dat bewijst dan juist dat er goed is gevoetbald, toch ?

Met standpunten dat je een trainer ook kan ontslaan na een gewonnen wedstrijd of dat het lachwekkend is een winnend team nooit te veranderen, mag ook René Vandereycken graag in de contramine gaan. Maar met onder het grijnzend laagje speelsheid wel een duidelijke visie en een ruggengraat. Want dat Vandereycken voor iets staat en daar tot in de details naar werkt, bleek ook de afgelopen week weer uit talrijke getuigenissen. Tot vervelens toe echter zal hij zijn verdedigend imago zelf moeten blijven afbreken. Maar, zo pleegt Vander- eycken daartegen in te brengen, als hij een verdedigende trainer was geweest, was ErwinVandenbergh bij AA Gent nooit topschutter geworden. Met de mededeling dat hij nu in het Fenix-stadion voor 24.000 toeschouwers naast resultaten ook spektakel zal brengen, hebben club en trainer voor zichzelf een duidelijk doel gesteld.

Vijf jaar lang en bij drie clubs, RWDM, Anderlecht en Twente, voetbalde SpiraGrujic onder René Vandereycken, die hij, dat spreekt, hoog heeft zitten. “Met Vergueitchik en mij”, zegt Grujic, “is hij bij RWDM ooit eens in Gent gaan eten, maar verder hadden we weinig contact naast het veld. Tot hij wegging bij Anderlecht. Daarna vroeg Twente mij eens wat ik van hem vond en is hij er trainer geworden. Nooit heb ik hem in al die jaren op training of voor een wedstrijd horen zeggen : ‘Jongens, vandaag gaan we verdedigend spelen.’ Alleen vroeg hij wel weinig risico te nemen, georganiseerd en compact te voetballen, máár : naar voren ! Aanvankelijk vond de pers hem hier ook defensief, tot er dit seizoen vier aanvallende spelers bijkwamen. Nu zegt iedereen dat hij een aanvallende trainer is geworden.”

Terwijl hij gewoon speelt volgens de mogelijkheden van de spelers die hij heeft, zegt Grujic. “Hij kijkt wel naar de tegenstander. RonaldKoeman was bijvoorbeeld heel verrast door onze opstelling en tactiek tegen Ajax. De Amsterdammers spelen in een 4-4-2 en René zei : ‘Wij vier verdedigers, zij twee aanvallers, dus dan gaan er twee man verloren, de rechts- en linksachter moeten daarom naar binnen knijpen en naar het middenveld doorschuiven.’ Vander- eycken legt ons voor elke wedstrijd alle plus- en minpunten van elke speler van de tegenstander uit, van de keeper tot de spits. Die gedetailleerde aanpak en discipline heb ik bij andere trainers nog niet in die mate gemerkt. Twee en een half uur voor de training is hij ook al bezig om alles perfect en onder controle te hebben. Ligt het veld niet hard ? Moeten we niet op het kunstgrasplein trainen ? Gaan we lopen in het bos, dan is hij vooraf al op het parcours gaan wandelen om te zien of het er overal goed bij ligt. Hij is zó bang voor blessures… De medische staf gunt hij geen minuut rust. Hij is nog geen millimeter veranderd : als hij vindt dat hij gelijk heeft, dan is dat zo. Zijn manier van werken is nog net dezelfde als zeven jaar geleden.”

Misschien dat KevinVandenbergh straks in navolging ván topschutter kan worden ? “Als dat zou kunnen, dat zou mooi zijn, natuurlijk”, lacht Vandenbergh. Tien jaar was Kevin toen hij aan de hand van vader Erwin meeging naar de trainingen van Vandereycken bij AA Gent. “We zaten daar met drie, vier gasten van dezelfde leeftijd in het spelershome, de zoon van René, die van de keeperstrainer.” En dan, herinnert Vandenbergh junior zich, gebeurde het soms wel eens dat hij en Dimi, de zoon van René Vanderecyken, meespeelden in een onderling partijtje van de A-ploeg. Dat waren, vond Kevin Vandenbergh, schitterende trainingen. Zo schitterend dat hij mede door alle positieve commentaren die hij nadien hoorde ooit Vandereycken als trainer wou hebben. Straks zal dat, capriolen van de transfermolen buiten beschouwing gelaten, eindelijk het geval zijn.

Hoe dan ook, René Vandereycken heeft met Genk geen oninteressante keuze gemaakt. Integendeel. Of was het omgekeerd ?

door Raoul De Groote

‘Hij is nog geen milli-meter veranderd.’ (Spira Grujic)