Willy Van den Wijngaert is boos op zijn zoon, maar die wordt bijgetreden door de ex-ondervoorzitter van KV Mechelen.
Tot een volwassen gesprek kwam het niet vorige week tussen Willy en Marc Van den Wijngaert. De vader, voorzitter van KV Mechelen, vindt dat zijn zoon hem een mes in de rug plantte door totaal onverwacht met zijn verhaal naar de pers te stappen. “Ik ben altijd aanspreekbaar, ik zal mijn zoon nooit afschepen”, aldus Willy Van den Wijngaert. “Ik beschouw zijn verhaal als een aanval op mij. Hij heeft feiten verdraaid weergegeven, alsof ik een tiran ben die de club in zijn eentje leid. Maar als het bestuur geen interesse toont, en niet wil of kan meewerken, moet er toch iemand de kar trekken ? En Lermyte en De Mos, zijn die dan ineens niet meer zo goed als ze waren in de tijd van Cordier ? Dat kan toch niet. Ik vertrouw die mensen serieus. We zijn nu bezig KV Mechelen te herstructureren. Bofin doet het uitstekend, maar ik heb lang genoeg de kar getrokken. Meer ga ik u daarover niet vertellen.”
Zoals Marc Van den Wijngaert de feiten voorstelde, kan Johan Willemen ze nochtans alleen maar bijtreden. Willemen stapte anderhalve maand geleden op als ondervoorzitter van KV Mechelen. “Voor een stuk is het ook de reden van mijn vertrek geweest”, zegt hij. “Als er niet langer bestuurd wordt in de bestuurskamer, moet je je conclusies trekken. Dan heeft het geen zin meer om te blijven.
“In Mechelen heb je het fenomeen Willy Van den Wijngaert. Een buitengewoon sympathiek man, van wie ik het niet zou verdragen dat er slecht over geschreven wordt. Maar dat hij de enige is die telkens de financiële gaten vult, wil zeggen dat hij ook de enige beslisser wordt. Wat voor zin heeft het dan te discussiëren over de aanwerving van een speler, als hij uiteindelijk als enige beslist ? Willy is ook een man die op een bepaald moment voor meer dan honderd procent gaat vertrouwen op één persoon, met uitsluiting van alle anderen. Voor afwijkende meningen wordt hij dan doof. Zulke zaken hollen een bestuur uit.
“Marc heeft gelijk : er worden op KV Mechelen geen inkomsten gecreëerd. Maar als de voorzitter zich nooit afvraagt waarom zijn loges en business-seats niet vol zitten, en meestapt in het verhaal dat het komt omdat ze in tweede klasse zitten, tja… Ik heb nog het financieel plan opgesteld dat in januari door de algemene vergadering is goedgekeurd. Dat zat goed in elkaar, maar nu is het aan de mensen die alles alleen beslissen om het in de praktijk te brengen. Ik voel dat het stilaan als los zand uit elkaar valt.
“Ik heb niet de indruk dat de zoon de vader nu afvalt, nee. U moet dat zo zien : vader en zoon, dat is een bloedrelatie. De zoon volgt de vader op in de zaak, de zaak is de melkkoe van de club. De frustratie van Marc Van den Wijngaert is absoluut logisch, vind ik, zeker als je ziet hoe Lermyte en De Mos hem langzaam zijn gaan loswrikken van KV Mechelen. Terwijl ik vind : Marc is als zoon ook de erfgenaam van de voorzitter, hij heeft dus recht op het geld. Daarom vind ik dat hij niet gepasseerd mag worden, hij moet als mede-investeerder beschouwd worden. En als het niet door zijn vader is, dan toch door de andere mensen op Mechelen. Uit eigen beweging én uit zakelijke overweging. Want stel je eens voor dat er wat gebeurt met Willy, wat dan ?
“De supporters zien alleen de schil van de appelsien. Structureel is er het laatste jaar weinig veranderd. Lermyte en De Mos zijn de bazen geworden, ik zou niet weten wie er verder onder hen nog zit. Tien jaar lang heb ik veel tijd in KV Mechelen gestoken, dan vertrek je niet met plezier. Willy heeft geprobeerd mij op mijn stappen te doen terugkeren, maar het had geen zin meer, al ben je altijd geneigd om het voor hem tóch te doen.
“Is het niet intriest dat die mensen hun zaak nu uitvechten in de media ? Vader en zoon zouden de handen in elkaar moeten slaan en met vereende kracht werken aan een gezonde structuur voor de club op de langere termijn. Zonder dat anderen een monopolie hebben op hun oordeel.” (JH)
