Elke week verzamelt Sport/Voetbalmagazine meningen over een pertinente vraag.
Twee seizoenen geleden verzekerde Cercle Brugge zich via play-off 3 en de eindronde van het behoud in de Jupiler Pro League. Vorig seizoen eindigde het als laatste in play-off 2. Dit seizoen dreigt opnieuw play-off 3.
Franky Van der Elst
“Ik denk dat het probleem de laatste jaren vooral een gebrek aan scorend vermogen is geweest”, zegt Franky Van der Elst, ex-international die in Brugge woont, die een dochter heeft die Cerclesupporter is en die tegenwoordig analist is voor Belgacom TV en coach van tweedeklasser SV Roeselare. “Heeft dat altijd met geld te maken? Ik denk het niet. Volgens mij heeft het ook te maken met scouting en met relaties met de juiste mensen. Vorig seizoen maakte hun topscorer vijf doelpunten en het seizoen daarvoor niet veel meer. Dan weet je: als je daar geen verandering in kunt brengen, kom je in de problemen. Je kunt goed voetballen en kansen creëren, maar je hebt toch ook altijd minstens één iemand nodig die de bal makkelijk tegen het net trapt. Dit seizoen is het weer niet gelukt om het scorend vermogen te verhogen. Ze haalden Sukuta-Pasu, maar – sorry – dat is totaal mislukt. In januari haalden ze dan Muzaqi uit de beloften van Genk, maar je moet al heel veel geluk hebben dat zo iemand het probleem oplost.”
Frederik Boi
“Neen, dat zou wel heel kort door de bocht zijn”, zegt Frederik Boi, die meer dan een kwarteeuw voor Cercle speelde, er dit seizoen op een zijspoor geraakte en sinds eind januari ter beschikking van derdeklasser SV Izegem werd gesteld. “Het budget van Cercle is niet het grootste, maar ook niet het kleinste van de Jupiler Pro League. Ik denk dat er de laatste jaren te veel foute keuzes zijn gemaakt, qua spelers en qua trainers, en dat die cash betaald worden. Na het vertrek van Glen De Boeck is het achteruitgegaan. Het eerste jaar onder Bob Peeters stond het systeem er nog een beetje en is IgorVetokele erbij gekomen. Maar daarna is het almaar minder geworden. Elke speler doet zijn best. Maar als blijkt dat er niet voldoende kwaliteit in de kern is, dan is dat een beleidskwestie. Mij werd in het tussenseizoen gezegd dat ik niet goed genoeg meer ben. Maar mocht er van iederéén een evaluatie gemaakt worden, dan zouden er zo nog wel enkelen aan de kant gezet moeten worden. Blijkbaar krijgen sommigen meer kansen en mogen ze zich meer permitteren dan anderen, omdat ze meer kostten of omdat er gehoopt wordt dat ze nog verkocht zullen kunnen worden. Dat is niet gezond voor een ploeg. Intussen werd er toch ook al redelijk wat geld in Cercle geïnvesteerd. De transfers waren zeker niet allemaal goedkope vogels. Maar als je na 27 speeldagen nog maar 19 keer scoorde, dan klopt er iets niet. Het gaat er niet alleen om goeie spelers te halen, het gaat er ook om welke types je het best haalt om een goeie ploeg te kunnen maken. Voetbal is ook spelen zonder bal, in één tijd spelen, vrij lopen, snelheid van uitvoering, meedenken, op het juiste moment een gat trekken. Kabananga en Uchebo bijvoorbeeld zijn spitsen met wie je nooit op automatismen kunt trainen. Als middenvelder kun je niet anticiperen op hun spel, want je weet nooit wanneer er een center of een kaats komt. Samenspelen met hen is elk moment improviseren. Met te veel zulke spelers is het moeilijk om als ploeg stabiel te zijn. Dat is de reden dat het slecht gaat; en omdat Sukuta-Pasu en Bacelic-Grgic tegenvallen natuurlijk. Ik vind het ook bizar dat er in de winterstop budget werd uitgetrokken voor een middenvelder, Maarten Martens, en niet voor een spits met een directe meerwaarde.”
Stijn De Smet
“Mijn mening daarover is dat al een paar jaar de transfers een beetje tegenvallen”, zegt Stijn De Smet, KV Kortrijkmiddenvelder die twaalf jaar voor Cercle speelde. “Voor ik naar Kortrijk kwam, gaf ik enkele keren aan dat ik wel graag naar Cercle wou terugkeren, maar daar werd nooit werk van gemaakt. Het is niet mijn taak om hun rekening te maken, maar als ik betaalbaar ben voor Kortrijk, waarom zou ik dan te duur zijn voor Cercle? Volgens mij is er op budgettair vlak weinig verschil tussen beide clubs. Maar het verschil in kwaliteit van de spelers in de twee kernen is wel duidelijk. Ik vind dat er bij Cercle rare dingen gebeuren. Lukas Van Eenoo en Frederik Boi zijn volgens mij toch spelers die van waarde kunnen zijn, maar ze worden aan de kant geschoven – en dan nog op een manier die Cercle onwaardig is, zoals ook met Bram Verbist gebeurde. Als je ziet hoeveel ze maar scoren, dan is het duidelijk waar het probleem ligt. Het zijn allemaal geen slechte spelers, maar kijk naar de statistieken: hoeveel maakte Godee er al? (0, nvdr) En Sukuta-Pasu? (3 strafschoppen, nvdr, 2 in de competitie en 1 in de beker) Ik vind ook dat de waarden van de familieploeg Cercle verloren zijn gegaan. Ik denk dat ze terug moeten naar vroeger. Wij waren ook niet de beste ploeg, maar er heerste een groepssfeer waardoor we voor elkaar door het vuur wilden gaan. Als ik ze nu zie spelen, dan stel ik vast dat ook dat een stuk minder is geworden. Ze zijn het warme familiegevoel kwijtgeraakt, jaar na jaar. Jammer. Het doet pijn ze zo te zien brokkelen. Maar misschien oogsten ze wat ze zaaiden. Het is een goeie zaak dat Frans Schotte weer voorzitter is. Hopelijk kunnen Haroun en Martens er de ploeg nog door sleuren.”
Ronny Desmedt
“Ik denk dat Cercle zijn scoutingapparaat moet uitbouwen”, zegt Ronny Desmedt, coach op rust die meer dan een kwarteeuw deel uitmaakte van de Cerclestaf. “Ook bij grote clubs vallen transfers weleens tegen. Maar voor een vereniging als Cercle, die heel spaarzaam met haar centen moet omgaan, is het nog belangrijker dat spelers zo veel mogelijk gescreend worden om fouten zo veel mogelijk te beperken. Zie onder meer KV Kortrijk. Als je zo moeilijk een doelpunt maakt, spelen de verdedigers altijd onder druk, want één tegendoelpunt kan fataal zijn; en kom je in de gevarenzone, dan gaat dat gepaard met spanningen, kan je niet meer spontaan spelen en wordt het nog moeilijker. Met zo’n jonge kern is het niet makkelijk om daar probleemloos mee om te gaan. Hoe dan ook is het nu belangrijk niet op elkaar te schieten, maar rust te creëren, vertrouwen te geven, zonder vooroordelen te overleggen en zo goed mogelijk samen te werken.” ?
We vroegen ook de mening van Sven Jaecques, technisch directeur van Cercle, maar die zei ons dat de communicatie met de media tegenwoordig via de voorzitter gebeurt. Voorzitter Frans Schotte liet ons weten dat het vorige week voor hem onmogelijk was om ons te woord te staan.
DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE
