Je bent een Joegoslaaf van Hongaarse afkomst. Leg dat eens uit.

Ik ben Hongaar, maar mijn familie woont in Joegoslavië. Na de Tweede Wereldoorlog werd een deel van Hongarije afgestaan aan Joegoslavië. De Hongaarse gemeenschap in Joegoslavië telt ongeveer tweehonderdduizend personen. Wel is het zo dat veel Hongaarse jongeren momenteel terug naar Hongarije keren om er te studeren en te werken – na de oorlog in Joegoslavië is de economische situatie daar niet zo briljant. Mijn zus, bijvoorbeeld, studeert in Hongarije en komt alleen voor de weekends naar Joegoslavië over. Maar let wel, we hebben totaal geen problemen met de Joegoslaven. Nooit gehad, trouwens. Ze hebben een wat andere mentaliteit, ze zijn bijvoorbeeld opener dan Hongaren, maar na veertig jaar is er een mix ontstaan. Timea is daar een voorbeeld van, zij is gemengd Hongaars-Joegoslavisch.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet ?

Timea woonde in Pacser en ik in Kishegyes. Die twee dorpen liggen zo’n veertig kilometer van elkaar, maar wij zaten samen op dezelfde school, ergens tussen die twee dorpen in. We kennen elkaar sinds we achttien jaar zijn. Nadien ben ik profvoetballer geworden, doelman zoals mijn vader. Maar ik heb in mijn jeugd ook basket gespeeld.

De stad of het platteland ?

Het platteland, zonder twijfel. We maken veel wandelingen, samen met David ( twee jaar). In het bos, aan de zee, naar attractieparken, meren, grotten. Zowel Timea als David zijn verzot op grotten. Naar Durbuy zijn we ook al verschillende keren geweest, dat is echt magnifiek. Na mijn spelersloopbaan zou ik toch graag op het platteland wonen.

Wordt er thuis veel over voetbal gesproken ?

Meer over basket. Ik vraag mijn vrouw altijd hoe haar wedstrijden verlopen zijn. Met mijn eigen wedstrijden ben ik liever in mijn eentje bezig. Zelfs na een goede match kan ik uren lopen dubben over de fouten die ik heb gemaakt. Ik heb een hele dag nodig om een match te verwerken. Ik heb natuurlijk ook nog nooit zoveel doelpunten moeten incasseren als dit seizoen ( lacht groen).

Wat zijn je hobby’s ?

De televisie staat altijd aan, we kijken naar alles : quizzen, films, nieuwsuitzendingen. Veel sport, ook. Timea en ik zijn echte competitiebeesten. Als we samen basketbal spelen, willen we niet voor elkaar onderdoen. Als we één tegen één spelen, win ik doorgaans – dankzij mijn gestalte. Maar bij een wedstrijdje strafworpen word ik meestal geklopt. Het meeste plezier heb ik wanneer ik met David speel. Voorts zijn we nogal computerfreaks. Vooral Timea correspondeert veel per e-mail met haar vriendinnen.

Voetballers houden van auto’s.

Daar vorm ik geen uitzondering op. Van de club kregen we een Peugeot 307 maar thuis heb ik een Subaru Imprezza. Ik hou van sportwagens en van autoraces. Het gebeurt dat ik op een circuit wedstrijden ga rijden met andere liefhebbers. In België is dat moeilijk, soms ga ik daarvoor naar Duitsland. Mijn Subaru haalt gemakkelijk 250 kilometer per uur. Maar als ik met de familie rondrijd, bijvoorbeeld als we met vakantie zijn, ga ik nooit over de 150 kilometer per uur.

Wat is jullie favoriete vakantiebestemming ?

De smaken lopen uiteen. Timea gaat graag naar zee, ze zwemt graag. Ik niet. Ik ga liever bij onze families in Joegoslavië op bezoek. Volgende zomer verwacht ik wel dat we naar zee trekken, want ook David houdt van zwemmen. Misschien dat we er ook deze winter wel eens op uit trekken. Timea is gek van de sneeuw. Ik niet.