Marc Wilmots heeft gisteren zijn preselectie voor Brazilië bekendgemaakt. De heerlijk lange aanloop naar het WK kan voor ons allemaal beginnen. Minimaal tot de aftrap van de eerste match mogen we dromen.

Voor de bondscoach moet het moeilijkste nog komen. Uiterlijk 2 juni moet de keurgroep herleid worden tot 23 namen. De samenstelling van de selectie voor een groot toernooi is cruciaal. Het komt er niet alleen op aan alle posities dubbel bezet te hebben, maar ook over het materiaal te beschikken om het tactisch over een andere boeg te kunnen gooien.

Belangrijk is ook dat het op menselijk vlak redelijk klikt binnen de groep. Om die reden is het niet altijd aangewezen de 23 beste spelers samen te brengen. Om één voorbeeld te geven: in 1986 liet Guy Thys weloverwogen Alex Czerniatynski thuis. Hij zag er op dat moment geen basisspeler in en vreesde dat Czernia een stoorzender zou kunnen worden. Niet dat hij veronderstelde dat de spits keet zou schoppen, maar iemand die er voortdurend mokkend bij loopt omdat hij bankzitter is, kan de sfeer aardig verpesten.

De Rode Duivels zullen straks minstens drie weken samen moeten leven en de bondscoach staat daarom voor een dubbele opdracht: zijn elftal laten presteren en de jongens die naast de ploeg vallen goed ‘managen’.

De belangrijkste vraag die Wilmots straks moet beantwoorden zou wel eens kunnen zijn of Adnan Januzaj tot de 23 zal behoren. Niet iedereen binnen de spelersgroep staat te juichen bij dat idee. Dat kunnen we althans opmaken uit de verklaringen van Kevin Mirallas en de geschorste Jean-François Gillet.

Zij zijn van oordeel dat het moment waarop de nieuwste vedette van Manchester United voor België opteerde naar opportunisme ruikt en vinden dat hij nog geen recht heeft op het WK, omdat hij niet bijdroeg aan de kwalificatie. Marc Wilmots lijkt er gelukkig anders over te denken. Anders had hij niet zelf laten weten dat Januzaj voor ons land koos en niet een paar weken terug al gemeld dat de Mancunian mee op stage gaat.

Januzaj is in Brussel geboren, liep school in België en kreeg hier zijn voetbalopleiding. Hij heeft dus alle recht om zich als Duivel te melden. Dat de regels het hem toestonden zelf het moment waarop te bepalen, kan je hem niet kwalijk nemen. Als hij meegaat op stage is dat makkelijker verdedigbaar dan dat Zakaria Bakkali begin dit seizoen meerdere keren mee trainde toen hij nog niet eens beslist had of hij wel Rode Duivel wilde worden.

In het voetbal telt het verleden niet. Het gaat om het hier en nu. Een WK-selectie is dan ook geen beloning voor wat voorbij is. Daarom mag er maar één criterium zijn om hem mee te nemen naar het land van de samba. Kan hij in juni een toegevoegde waarde zijn voor de Rode Duivels?

Een half jaar geleden kon daar geen twijfel over bestaan. De toen pas achttienjarige Januzaj nam in de herfst een zwalpend Man United op sleeptouw en werd uitgeroepen tot het grootste voetbaltalent van Europa. De voorbije maanden kende hij een terugval, maar wie hem vorige week tegen Hull City bezig zag, kan alleen tot de conclusie komen dat de Kosovaarse Belg weer swingt als een klapdeur.

Januzaj moet de komende weken tijdens de stages op en naast het veld aantonen dat hij zijn plaats verdient. Op menselijk vlak kunnen er weinig problemen zijn. Een jongen die zijn liefje meeneemt in een tweedehandse auto en op een etentje in een fastfoodtent trakteert, heeft geen kapsones.

Een scherpe Januzaj zou bijzonder welkom zijn. Zelfs de beste ploeg van de wereld heeft geregeld vers bloed nodig om progressie te maken. Zoals in Mexico ’86 bleek, toen de ploeg pas begon te draaien met de inbreng van jongeren als Stéphane Demol en Patrick Vervoort.

Concurrentie kan de Duivels alleen ten goede komen. Vooral als de hiërarchie al te vast lijkt te staan. Januzaj kan op drie, vier verschillende posities uitgespeeld worden en zelfs Eden Hazard kan niet op zijn lauweren rusten met de adem van de nieuwe Ryan Giggs in zijn nek. De sterkst mogelijke groep moet naar Brazilië en daar behoort een topfitte Adnan Januzaj bij.

DOOR FRANÇOIS COLIN

Met de nieuwe ster van Man United in de selectie kan zelfs Eden Hazard niet op zijn lauweren rusten.