Dit moet het seizoen van de bevestiging worden voor het 21-jarige Cercletalent. ‘Ik zou wel wat mediatraining kunnen gebruiken.’

‘Ik zou wel wat mediatraining kunnen gebruiken.’

Verlegen en ietwat teruggetrokken is hij, Kristof D’Haene. Het stille type. Een achtergrondfiguur die alleen tijdens de wedstrijd op de voorgrond treedt en dat ook met verve doet. Na een weinig succesvolle passage bij Club Brugge maakte de kleine flankaanvaller de overstap naar Cercle Brugge en dat bleek de juiste keuze. “Bij ‘de Club’ zat ik bij de beloften en zag het er niet naar uit dat ik ooit een echte kans zou krijgen in de A-kern. Ik speelde toen nog als linksachter en moest de concurrentie met JannesVansteenkiste aangaan. Hij kreeg de voorkeur. Dus toen Cercle interesse toonde, was de keuze snel gemaakt. En ik heb er nog geen seconde spijt van gehad dat ik ‘daar’ ( we zitten in het spelershome van Cercle en D’Haene wijst met zijn duim richting spelershome van Club, nvdr) ben weggegaan. Bij Club waren er destijds veel te veel kliekjes. Hier is de sfeer tenminste goed.”

Dank aan de kleintjes

De jeugdcarrière van D’Haene begon op zijn zesde bij Stasegem. Als tienjarige verkaste hij naar KRC Harelbeke en nog eens twee jaar later kwam hij bij Excelsior Moeskroen terecht. “Ik heb altijd al geweten dat ik profvoetballer wilde worden. Daar droomt elke jonge voetballer toch van? Mijn opa zei altijd: ‘Gewoon je best blijven doen, dan kom je er wel.’ Mijn vader ( Benny D’Haene, nvdr) daarentegen vertelde steevast het verhaal van zijn gemiste carrière. Hij was in zijn tijd een meer dan behoorlijke doelman en net toen hij de kans kreeg om naar Anderlecht te gaan, werd hij opgeroepen voor het leger. Na zijn legerdienst was er van een transfer geen sprake meer en leefde hij niet echt meer voor zijn sport. Toen ik bij Moeskroen werd doorgestuurd wegens te klein ( D’Haene is 1,71 meter, nvdr), vreesde ik even dat het mij net zoals mijn vader zou vergaan, maar dat was gelukkig niet het geval.”

Het komt D’Haene misschien wel goed uit dat Lionel Messi, Andrés Iniesta & co de voetballerij duidelijk gemaakt hebben dat ook kleine jongens grote voetballers kunnen zijn. “Dat besef speelt ongetwijfeld in mijn voordeel, maar ik denk dat het vooral afhankelijk is van de trainer. Er zijn nog steeds coaches die grote, stevige voetballers verkiezen. Ik heb het geluk dat ik op het juiste moment de overstap heb gemaakt. Ook de omschakeling van linksback naar flankaanvaller komt mijn natuurlijke spel ten goede. Als linkerflankaanvaller kom ik veel vaker in een een-tegen-eensituatie, kan ik voor meer gevaar zorgen met de bal aan de voet en kan ik vaker op doel trappen vanuit een goede positie.”

Rustig naar de winkel

D’Haene vragen naar zijn doelstellingen en verwachtingen op korte of lange termijn heeft geen zin. De aalvlugge winger doet niet aan carrièreplanning en staat vooral met zijn twee voeten stevig op de grond. “Sommige mensen vinden dat raar, maar ik moet gewoon zien dat ik hier slaag en dan volgen de aanbiedingen vanzelf. Ik heb wel een zaakwaarnemer ( D’Haene laat zich op aanraden van Hans Cornelis begeleiden door Jacques Lichtenstein, nvdr) die zou kunnen uitkijken naar geïnteresseerde clubs, maar nu wil ik gewoon voetballen. Dat is altijd zo geweest. Ik heb in het secundair dan wel houtbewerking gestudeerd, maar ik heb geen seconde gedacht dat ik ooit echt in die sector aan de slag zou gaan. Ik hoopte al van klein af dat ik het tot profvoetballer zou schoppen. En aangezien er in het voetbal veel geld te verdienen valt, hoop ik ook dat ik na mijn spelerscarrière kan rentenieren.” ( lacht)

Vindt D’Haene dan niet dat de Messi’s en Ronaldo’s van deze wereld veel te veel verdienen? “Ze verdienen natuurlijk enorm veel geld, maar als ze het je willen geven, waarom zou je het dan niet aannemen? Als een grote club mij zou willen, zou ik meteen gaan. Niet twijfelen, gewoon je kans wagen. Wie weet is het je enige kans op een grote transfer. Niet gaan zou gewoon geen optie zijn. Ik begrijp heel goed dat Romelu Lukaku naar Chelsea is vertrokken. Het is al jaar en dag zijn droomclub en hij kan er veel geld gaan verdienen.” Met zo’n grote transfer gaat steevast een portie mediabelangstelling gepaard, maar daar is D’Haene niet mee bezig. “Zolang ik nog rustig naar de winkel kan gaan, vind ik het allemaal goed. Jaloerse reacties storen me trouwens alleen maar als ze komen van mensen die ik ken. Andere mensen mogen zeggen wat ze willen, dat is alleen maar een extra motivatie om nog beter te doen.”

Over beter doen gesproken: alles lijkt momenteel vanzelf te gaan voor D’Haene, maar er moeten toch punten zijn waaraan het 21-jarige talent nog moet werken … “Mijn zwakke punten ken ik maar al te goed. Mijn kopspel, de looplijnen die ik soms kies en het gebrek aan durf in mijn spel. Je zou ook kunnen zeggen dat ik wat kracht mis, maar daar train ik niet specifiek op. Ik leg me dit seizoen toe op andere zaken. Zo let ik bijvoorbeeld wat meer op mijn voeding. Tussen twee trainingen eten we sowieso op de club en ook op woensdag en de dag voor de wedstrijd serveert men hier eten. Voor de overige maaltijden moet je er dus zelf voor zorgen dat je gezond eet. Mediatraining is nog zoiets. Daar wordt bij Cercle weinig aandacht aan besteed, terwijl ik dat toch wel zou kunnen gebruiken, denk ik. Linietrainers zoals ‘ginder’ ( wijst weer richting spelershome van Club Brugge, nvdr) vind ik dan weer niet nodig. Dat is misschien eerder nood aan wanneer je als voetballer al min of meer gevormd bent en je nog hier en daar aan wat details moet schaven.”

door kristof vanderhoeven

“Een linietrainer zoals ‘ginder’ vind ik

niet nodig.”