Dinsdag 9/3
Stukje in De Morgen : “Proces over de gestolen Planckaert-trofeeën uitgesteld. Dieven roofden drie jaar geleden souvenirs uit garage Eddy Planckaert.” Eddy zelf kwam de inbrekers snel op het spoor : “Toevallig zag ik één van de door mij gewonnen vazen voor een raam staan. Het kon niet missen : het plaatje : “Eddy Planckaert, Kampioen van België nieuwelingen 1974″ hing er nog op. Ik haalde er de politie bij en die vond binnen ook andere van mijn trofeeën.”
We dienen het, met spijt in het hart, te erkennen : ook onze criminelen zijn niet meer wat ze geweest zijn.
Woensdag 10/3
Voor ons ligt “Het ABC van Vital Borkelmans”. Eerst deze overweging : wie bepaalt de begrippen bij de corresponderende letter ? De interviewer of de geïnterviewde ? Het beste ware : de interviewer. Wij zouden wel eens willen weten wat Vital zou verzinnen als hij bij de ‘T’ niet zoals nu het woord ‘Trainers’ voor zijn verbaasde neus zou krijgen, maar wel ‘Temperatuurgradiëntenergie’.
Maar het is natuurlijk de geïnterviewde zelf. Dat blijkt al meteen uit de ‘A’ in het ABC van Vital : AA Gent. Zegt Borkelmans : “Je verwachtte waarschijnlijk ‘afscheid’, maar daar wil ik nog niet te veel aan denken.” Vital heeft dus zelf de woorden gekozen. Helaas, want hij maakt er een potje van.
Vermelden wij eerst de ‘S’ : seks. “Zéér belangrijk”, vertelt Vital, “en zelf krik ik het landelijk gemiddelde flink omhoog. Ook vóór de match : geen probleem. Wat mij betreft : tijdens.” Dat de ‘S’ ook een beetje voor ‘scheiding’ staat, zoals Vital moet toegeven, mag ons niet verbazen.
Nu de ‘Q’, altijd moeilijk. ‘Q-music’, heeft Vital gekozen. Dit is de uitleg : “Luister ik nooit naar, ik ben een Studio-Brusselfan.” Ja maar, merken wij spontaan op : waarom zeg je dat dan niet bij de ‘S’ ? Omdat daar ‘seks’ stond natuurlijk. Nog sterker : bij de ‘X’ vermeldt Vital ‘X-benen’, met als toelichting : “Daar heb ik gelukkig geen last van. Ik heb O-benen.” ZET DAT DAN BIJ DE ‘O’, slimme ! Hoe is dat nu toch mogelijk ?
Terug naar de ‘O’, wij beginnen ons stilaan op te winden : ‘Osteopaat’. “Ik consulteer er drie : Bart Penez, Ivan De Vos en Jan Buysse.” Dat Vital die jongens eens in het zonnetje wil zetten, siert hem, maar moet hij daarvoor de ‘O’ van ‘O-benen’ opofferen, om daar dan nadien de ‘X’ mee te hypothekeren ? Die osteopaten kunnen net zo goed onder de ‘B’ van ‘beenhouwers’ een pleziertje worden gedaan.
Wat staat er onder de ‘B’ ? ‘Blauw-zwart’. Dat kan toch ook onder de ‘C’ van ‘Club’. Wat is me dat nu ? Wat staat er onder de ‘C’, want eens een mens begint met zaken op orde en orde op zaken te stellen, komt er geen einde aan : ‘Cercle’. Dat zet ge onder de ‘G’ van ‘Groen-zwart’, waar nu ‘Gretigheid’ staat, en die ‘gretigheid’ zelf verhuist ge naar de ‘I’ van ‘Inzet’. Het ‘Innerlijk’ dat daar nu pronkt, laat ge vallen. Het innerlijk interesseert geen hond, het is het uiterlijk waar het in onze maatschappij om draait.
Voilà. Welke letter staat er nu nog open ? De ‘X’. Even denken. Xylofoon is alleen nuttig bij het scrabbelen, met X-stralen geraak je niet ver, en X-factor is meer iets voor de Flair. Bij nader inzien lijkt het ons toch beter om die ‘X-benen’ te laten staan. Dan kan de ‘O’ van ‘osteopaat’ ook blijven, en kan Club inderdaad onder de ‘B’ en Cercle onder de ‘C’. Die Vital gaat beredeneerder tewerk dan wij eerst hadden gedacht, we moeten het durven zeggen zoals het is.
Donderdag 11/3
Onder de ‘L’ – als het u niet stoort, komen wij er toch nog even op terug – zet Vital ‘Lichaam’. En dan komt de eeuwige vergissing in de sportwereld : “Je moet naar je eigen lichaam luisteren !” Elke sportman die de dertig voorbij is, of die op jongere leeftijd al een afkeer heeft van overdreven trainingsarbeid, komt vroeg of laat op de proppen met dit cliché der clichés.
Uw scout, ook gelouterd door de vele jaren achter zich, is formeel : je moet in het leven naar helemaal niets of niemand luisteren. Zeker niet naar de hoofdredacteur of naar Radio Donna, maar het minst van al naar je eigen lichaam. De laatste keer dat wij naar ons eigen lichaam hebben geluisterd, hadden wij een proces voor openbare zedenschennis aan ons been.
door Koen Meulenaere
‘Je moet naar niets of niemand luisteren.’
