Jere Uronen (KRC Genk): Op bezoek bij de kerstman in Rovaniemi

© KOEN BAUTERS

Jere Uronen van KRC Genk heeft het over de betekenis van Kerstmis in Finland en de allereerste kwalificatie van zijn land voor een groot toernooi.

Jere Uronen: ‘Kerstmis is voor Finnen hét belangrijkste feest van het jaar. Een dag waarop je het liefst in in je pyjama blijft en het huis niet uit komt. Ik denk niet dat het in veel landen zo gevierd wordt als bij ons. In Finland is het dé dag waarop je de cadeautjes die je op kerstavond onder de kerstboom gevonden hebt koestert, en varkensham eet. Niet zo maar ham, maar joloukinkku, de echte kerstham die op een speciale manier bereid is, zoals het in Finland voor Kerstmis hoort, met porkkanalaatikko, de wortelpuree die in de oven moet. Ook de ham moet een dag de oven in. Het eerste jaar dat we in Hasselt woonden hielp een slager daar ons met het recept, dat, als je het zelf bereidt, toch een paar dagen in beslag neemt. Dat houdt in dat je ze er zout in spuit. In Finland kan je het helemaal bereid kopen. En je drinkt natuurlijk gögli, de Finse glühwein, met wat kerstborrels, de pikkujoulu. Tegenwoordig bestellen we onze kerstspullen die je hier niet vindt via een gespecialiseerde Finse website ( suomikauppa.fi).

‘Mijn ouders zijn nu in België, maar hier blijven voor kerst is voor hen geen optie: de rest van de familie zou dat niet pikken. Die willen hen er ginder bij. De laatste keer dat we een echte Finse kerst vierden met onze families samen was eind 2015, net voor ik in januari naar hier kwam. Nu brengen we kerstdag hier met ons drietjes door, met mijn vrouw Minttu en ons zoontje van anderhalf. De ochtend na de wedstrijd tegen Eupen vliegen we naar Turku, waar we allebei vandaan komen, de oudste Finse stad, en dan eten we het eten op dat onze ouders massaal gemaakt hebben en dat ze natuurlijk nooit op krijgen zonder onze hulp.

‘Cadeaus krijg je altijd op kerstavond, niet op kerstdag zelf, en zeker niet met Sinterklaas. Voor ik naar België kwam, had ik daar nog nooit van gehoord, al zal ik me altijd de datum herinneren: 6 december is de nationale feestdag, waarop de onafhankelijkheid van Rusland in 1917 herdacht wordt.

‘Als kind schreef ik jaarlijks een brief aan de kerstman, die ik samen met mijn moeder mooi op de post deed. Zodra ons zoontje kan schrijven, zal hij ook een brief schrijven. Je kan in Finland een kerstman huren die thuis langskomt. Als kind zag ik er wel een aantal passeren, de een al beter geslaagd dan de ander. De kerstman moet niet alles alleen doen, hij krijgt hulp van de joulutonut, de kerstkabouters, die iedereen in deze periode ook in huis heeft. Ooit ben ik op jonge leeftijd één keer op bezoek geweest bij de kerstman in Rovaniemi, waar hij woont – ik heb geen idee waarom net daar. Misschien omdat er in de winter altijd sneeuw ligt, omdat het de grootste stad in Lapland is, en een plaats waar rendieren, waarmee de kerstman zich verplaatst, worden gefokt. Ook als voetballer belandde ik een paar keer in Rovaniemi. Het is een uitwedstrijd die iedereen haat, omdat het zo ver ligt. Je vliegt er niet naartoe, je gaat met de bus. Een ritje vanuit Turku duurt tien uur. Enkele reis, welteverstaan. Je snapt dat ik niet onder de indruk ben van de zogenaamd verre verplaatsingen hier…

‘Ook nu we volwassen zijn, zullen onze pakjes onder de kerstboom liggen, wanneer we in Turku aankomen. Het blijft een mooi feest, ook al is het niet altijd meer de witte kerst die we vroeger altijd hadden. Door de klimaatverandering heb je dat tegenwoordig zelfs in Finland niet meer altijd. Met sneeuw is het mooi, daarom doen Finnen vooral binnen aan kerstversiering, omdat de natuur buiten al zo mooi is. In België valt het op dat men ook buiten met veel kleuren de dingen versiert. Zonder sneeuw is het in Finland erg grauw en zijn het korte dagen. Als kind ga je in het donker naar school, en je komt in het donker terug naar huis. Alleen tijdens de middagpauze zie je de zon heel kort. Hier schieten jullie in paniek als er een centimeter sneeuw ligt, bij ons is een winter zonder sneeuw deprimerend. Mijn moeder werkt in Helsinki, dat is 160 kilometer heen en 160 terug. In de winter is dat vertrekken in het donker, en terugkeren in het donker.’

Het EK: voor het eerst naar een eindronde

Jere Uronen: ‘Het hele land werd gek, met die allereerste kwalificatie voor een eindronde. Het was de gekte die je normaal in Finland alleen vindt voor ijshockey, onze nationale sport, één waar ik ook goed in was, tot ik op mijn dertiende moest kiezen tussen beide sporten. Alleen jammer dat ik hét hoogtepunt uit onze voetbalgeschiedenis miste door een blessure. Maar ik was wel in het stadion.

‘We komen van heel diep, in 2016 waren we nummer 94 op de wereldranglijst. Wat er veranderd is? De coach! We hebben nu een Finse trainer, Markku Kanerva. Die was al heel lang assistent-trainer, waardoor we niet van op nul moesten beginnen. We noemen hem ‘de professor’, omdat hij veel aandacht besteedt aan details. De ommekeer kwam toen we in september 2017 thuis IJsland klopten. Dat gaf ons een boost. De sfeer in de ploeg drijft ons. We zijn een hechte familie, we amuseren ons elke keer als we samen zijn. Als je naar de ploeg kijkt, zie je daar geen spelers bij wie je spontaan denkt: die horen thuis op een EK. We hebben geen sterren, al zijn Teemu Pukki, die aan de lopende band scoort, en onze doelman Lukas Hradecky, die bij Leverkusen speelt, wél belangrijk.

‘Een tijdje geleden haakte een aantal ervaren internationals af. Daardoor beseffen we nog meer dat we elkaar nodig hebben om resultaten te halen. Alleen samen zijn we sterk. Daarom spelen we erg collectief, aanvallend én verdedigend. Iedereen moet iedereen helpen. Als je naar de namen kijkt, weet je dat we niet gaan voetballen zoals Barcelona. Eerst moet de verdediging op punt staan, we moeten mekaar elke seconde helpen, en pas dan kunnen we aan voetbal denken.

‘Vroeger voelde je vaak al bij de eerste training: we gaan weer verliezen. Dat doemdenken is eruit. We beleven het beste moment ooit uit het Finse voetbal, waarom zouden we dan geen zelfvertrouwen hebben?’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content