Als (jeugd)voetballiefhebber heb ik de analyses en commentaren gelezen en aangehoord in de verschillende media naar aanleiding van de prachtprestatie tegen Polen. Van alle theorieën tot verbetering van het nationale voetbal zou je dronken worden. Iets waar topspitsen uit Qatar ook problemen mee hebben.

Tot mijn verbazing las ik enkel in Het Nieuwsblad één zin waarin wordt verwezen naar het jeugdvoetbal. Dezelfde verbazing komt bij mij op als ik zie dat in de voorbije 5 jaar in jullie magazine nog maar 3 artikels zijn verschenen die het jeugdvoetbal nader durven bekijken.

Ik ben ervan overtuigd dat het jeugdvoetbal in België een aantal koerswijzigingen moet doorvoeren om in de toekomst een betere nationale ploeg te krijgen. Als je op doordeweekse avonden de trainingen bekijkt die onze jonge voetballertjes vol enthousiasme beleven dan zie je dat heel wat trainers heel goed bezig zijn. Als je de voorbeeldtrainingen bekijkt die men in de trainerscursussen geeft dan zie je dat er trainers op een hoog niveau worden opgeleid.

Waar loopt het dan mis ? Als je dezelfde trainers en spelers op zaterdag en zondag hun matchen ziet afwerken, zie je vaak een ander beeld. De druk om prestaties neer te zetten, om boven de buurgemeente in de rangschikking te staan werkt verlammend. Tactische overwegingen beletten al te vaak spelers hun ding te doen, een actie te maken. Met het oog op het resultaat gaat de keuze naar gestalte en kracht en wordt het voetballend en technisch vermogen jammer genoeg op de bank gezet. Techniek en inzicht zijn in België niet het belangrijkste bij de jeugd en dat wreekt zich op latere leeftijd. Een inhaalmanoeuvre is niet meer mogelijk als een speler 17, 18 jaar is.

De keuze om enkel op prestatie te werken remt volgens mij de ontwikkeling van het talent. Ploegen worden samengesteld met het oog op de rangschikking op het einde van het seizoen. In plaats van de beschikbare spelers te ontwikkelen en completere voetballers te maken wordt er vooral in de nationale reeksen bij andere ploegen gescout, vaak ten koste van de eigen jeugd. Er zijn ook hoopvolle signalen. Bepaalde clubs, zoals in midden-West-Vlaanderen en rond het Gentse, begrijpen dat er andere accenten moeten worden gelegd. Technische voetbalscholen worden opgericht. Coördinatietrainingen en differentiatie worden ingelast. Sommige clubs stellen resultaat niet meer als grootste deugd. Hopelijk worden deze verenigingen beloond en aangemoedigd voor hun inspanning en kunnen ze een voorbeeld zijn voor andere. Op die manier kunnen kleine voetballers, laatbloeiers die wat later dan hun leeftijdgenoten hun groeispurt inzetten en tot volle wasdom komen, uitgroeien tot goede voetballers. Kan er naast kracht en gestalte worden gewerkt aan techniek en voetbalinzicht. Kwamen de Rode Duivels vooral dit niet te kort ? Ook ouders kunnen een grote bijdrage leveren. Maak er geen verwende watjes van, bouw mee aan het karakter en leer ze een vuist maken en op de tanden bijten. Laat ze om te beginnen zelf hun sporttas dragen, schoenen veteren en poetsen. Het is een start. Het is aan de voetbalbond om dit te promoten en op te volgen.

JAN VERVAECKE, ROESELARE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content