Hoe hebben jullie elkaar leren kennen ?

“Ik heb Sofie voor het eerst ontmoet drie jaar geleden op een verjaardagsfeestje van een goede vriend in het Parasol Café in Blankenberge. Ze was daar ook, maar omdat er zoveel volk was, had mijn vriend niet echt oog voor Sofie, die er maar wat stilletjes bijzat. Toen ik dat merkte, heb ik mijn stoel dichterbij geschoven. Zo ben ik met haar aan de praat geraakt. Op het einde van de avond hebben we dan onze gsm-nummers uitgewisseld. Kort nadien spraken we af om eens samen naar de bioscoop te gaan. Twee weken later waren we officieel een koppel.”

Na drie jaar wonen jullie nog altijd niet samen. Waarom niet ?

“We denken er wel aan om het te doen, vanaf het moment dat Sofie haar diploma heeft behaald. Momenteel ligt het vooral praktisch gezien nog wat moeilijk voor ons beiden. Sofie moet tijdens de week in Kortrijk zijn voor haar studies, ik moet naar de training in Brugge en dat brengt vervoersproblemen met zich mee. Voorlopig woon ik nog bij mijn ouders, maar laten we het zo stellen : stilletjes aan kan er al naar een leuk plekje uitgekeken worden. Toen ik twee jaar geleden vier maanden in Noorwegen speelde bij Tromsø IL, is Sofie wel afgekomen en hebben we één maand samengeleefd. Dat vond ik wel een heel toffe ervaring.”

Hoe zou je haar karakter omschrijven ?

“Ze is zo’n lieve meid ! Sofie straalt echt iets uit. Mijn vrienden hebben het altijd over ‘stralende’ Sofie, omdat ze zo mooi kan lachen. Ik bewonder haar enorme inzet voor haar studies. Ze is een echte perfectionist. Vaak is ze zo intensief bezig om toch maar de perfectie te bereiken, dat ik soms bij mezelf denk : kom op, laat het zo, het is goed.”

Jullie wonen op een boogscheut van de zee. Zijn jullie te vinden voor een romantische wandeling op het strand ?

“Tegenwoordig doen we dat minder. We gaan nog wel eens met haar hond, Sammetje, maar soms rijd ik ook wel eens alleen naar het strand. Dan zoek ik een tof plaatsje uit waar ik helemaal tot rust kan komen. Op momenten dat het echt niet mee zit in het voetbal of ik mij echt niet goed in mijn vel voel, kan eens uitwaaien aan het strand heel verhelderend zijn. Maar sinds ik bij Cercle Brugge speel, komt dat niet zo vaak meer voor. Ik ben een veel gelukkiger voetballer nu, omdat ik meer aan spelen toekom. Een zware mentale last is van mijn schouders gevallen.”

Wat was jullie laatste gezamenlijke reis ?

“Vorige zomer zijn we tien dagen naar Mallorca geweest. Zij had net gedaan met haar examens, het voetbalseizoen zat er ook net op. Dat was : volledig relaxen en genieten van elkaar, met geen enkele verplichting in het vooruitzicht. Twee dagen zijn we er echt op uitgetrokken, maar voor de rest hebben we lekker geluierd.”

Hoort bij een profvoetballer geen mooie wagen ?

“Ik hou wel van knappe auto’s, maar ik zou eerst mijn geld willen investeren in een mooi huis. Maar later ? Een Jeep zou niet misstaan op mijn oprit : sportief en stijlvol, maar niet Johnny-achtig. Momenteel rij ik nog met een Toyota Yaris. Een groot voordeel van dat autootje is dat Sofie niet kan zien hoe snel ik wel aan het rijden ben : de snelheidswijzer is namelijk alleen zichtbaar voor de chauffeur (lacht).”

Voor welke persoon buiten het voetbal heb je het meest bewondering ?

“Voor mijn ouders. In de tijd dat ik mijn rijbewijs nog niet had, stonden ze altijd klaar om mij overal naartoe te brengen. Ze hebben hun leven toch wel lange tijd moeten afstellen op mijn voetbalcarrière. Maar het mooiste is dat ze nu zelf kunnen vaststellen dat het allemaal toch niet voor niets is geweest.”

door Wannes Heirman