door Jacques Sys
Tijdens de nieuwjaarsreceptie die RC Genk voor de pers organiseerde, liet Jos Vaessen weten dat hij voortaan uit de media zou blijven. Een paar pijnlijke uitschuivers van de voorzitter hadden voor commotie gezorgd en daar leek hij de nodige conclusies uit te trekken. Maar alle goeie voornemens ten spijt is Vaessen kennelijk niet in staat zijn emoties onder controle te houden. Toen Sef Vergoossen vorige week omwille van disciplinaire redenen Moumou Dagano niet meenam op trainingskamp naar Turkije liet Vaessen luidop horen dat er ook andere middelen bestaan om een professionele voetballer te bestraffen. Dat is onfatsoenlijk en niet loyaal. Een voorzitter dient zijn trainer ook en vooral in precaire situaties rugdekking te geven en eventuele opmerkingen binnenskamers te bespreken. Sereniteit en beheerstheid zijn absolute voorwaarden voor iemand die het bestuurlijke uithangbord van een club is. Vaessen kan of wil het kennelijk niet inzien. Eerder al plaatste hij openlijk enkele vraagtekens bij de transferpolitiek van de club en liet hij na een zware 4-0-nederlaag op Club Brugge grommend horen met de trainersstaf te gaan praten. Zo ontstaat ten onrechte de indruk dat RC Genk zich langzamerhand op een mijnenveld beweegt. En zo zorgt Vaessen volkomen onnodig voor druk. Hij mag de schuld daarvoor niet bij de pers leggen. Als doorgewinterd zakenman dient Vaessen te weten wat er wel en niet kan in het huidige medialandschap, dat zich hier en daar wel eens wil bezondigen aan kretologie.
Het drama van bestuurders is dat ze blijven reageren als supporter en zich dan op terreinen begeven waarvoor ze de competentie missen. Er is geen enkele reden om welke beslissing dan ook van Vergoossen in twijfel te trekken. Wie de Nederlander kent, weet dat er echt grenzen overschreden moeten zijn voor hij met zware sancties uitpakt. Totaal ongepast dan ook dat de voor SEM werkende Luc Nilis, het managementbureau waar Dagano onder contract ligt, de beslissing van Vergoossen bekritiseerde. Veel opportuner en zinvoller is het om zich af te vragen waarom de spits ’s nachts in het uitgangsleven rondhangt en afspraken gewoon niet nakomt. Het toont dat begeleiding van (top)sporters in dit land nog steeds een braakliggend terrein is. Het bleek vorige week op een nog veel schrijnender manier met Frank Vandenbroucke die op de persvoorstelling van zijn ploeg onbewogen zei dat hij tegen zin met de journalisten praatte. Omdat zijn misstap – dronken achter het stuur van zijn auto kruipen en zijn vrouw laten staan – te zwaar was uitvergroot. Het is een uitspraak die getuigt van een verbijsterende onvolwassenheid. Maar een deel van de omgeving van Frank Vandenbroucke heeft dan ook vooral geprobeerd dit voorval af te zwakken en ook al met een berispende vinger naar de pers te wijzen. De heren wentelen zich alleen graag in het stardom als hen dit uitkomt. Op den duur creëer je zo sportmensen die zich onaantastbaar wanen en een eigen gedragscode opstellen.
Moumou Dagano heeft alvast laten weten dat hij uit zijn fouten wil leren. Een lachwekkende uitspraak want een voetballer dient te beseffen wat hij wel en niet mag. Intussen zorgde ook Josip Skoko voor turbulentie in het Genkse huishouden. Nadat hij eerder al eens zijn voorkeur uitsprak voor een andere veldbezetting hekelde hij vorige week ongemeen scherp het systeem van Sef Vergoossen. Skoko wil dichter bij de spitsen aanleunen en minder verdedigende arbeid verrichten. Dit concept deed het destijds onder Jan Boskamp absoluut niet. Het achteruittrekken van Skoko vormde vorig seizoen de basis van de Genkse titel en werd als een meesterzet van Vergoossen bestempeld. Maar dat Skoko zich ook nog eens geroepen voelde om te debiteren dat hij niets van zijn ploegmaats kan leren, is pas heel erg grof.
Voetballers zijn puur met zichzelf bezig. Respect verdient de trainer die tegen een achtergrond van exterieure invloeden al die ego’s tot een aan elkaar klittend geheel kan bundelen. Zoals Sef Vergoossen dat in Genk deed. Laat hem dan ook ongestoord zijn werk doen. Ook en vooral in mindere tijden.
Respect verdient de trainer die alle ego’s tot een geheel bundelt.
