Het was al enige tijd een publiek geheim en zelf heeft hij het ontkennen ook lang volgehouden, maar vorige week werd op de ploegvoorstelling van Racing Genk Jos Vaessen dan toch als nieuwe voorzitter van de club geïntroduceerd. “Maar ik hou niet van titels, dus noem me nooit voorzitter, maar Jos.” Niet dat het door die joviale houding de bedoeling is de drempel naar de publiciteit te verlagen, want “elke dag dat ik niet in de pers wordt genoemd, is een dag dat ik de pers dankbaar ben.”

Jos Vaessen was tot voor dit seizoen voorzitter van de sportieve commissie, een functie die nu door Robert Raes wordt ingenomen. Vaessen verschilde meermaals van mening met toenmalig voorzitter Edgard Troonbeeckx en schoot toen de club met financiële zorgen kampte naar verluidt 60 miljoen voor. Want Vaessen is kapitaalkrachtig. Vasco, zijn radiatorenbedrijf, werd overgenomen door de Amerikaanse beursgenoteerde Masco-groep, wat ettelijke miljarden opleverde.

Vaessen, een tot Belg genaturaliseerde Nederlander, vindt van zichzelf dat hij vooral zijn autoriaire manier van leiden zal moeten aanpassen. Want het voetbal en het bedrijfsleven, waarin zijn bedrijf door de efficiënte manier van werken bekend stond als de Japanner, zijn twee aparte werelden, gaf hij ooit aan in Trends. “Een bedrijf leiden is als voetbal; alleen kan je in voetbal nog een gelijkspel beogen, maar ondernemers kunnen enkel winnen of verliezen, erop of eronder. En winnen vraagt soms beslissingen waarvan je de echte zin ontgaat.”

Want, zo merkte ook een kandidaat-trainer die gesprekken met hem voerde ooit op : Vaessen laat zich kennen als een man die geen tegenspraak gewend is. Of zoals hij het zelf ooit in een interview met Trends uitlegde : “Waarschijnlijk ben ik een moeilijke baas. Maar ik ben wel even moeilijk voor mezelf als voor anderen. Ik sta erop dat de cijfers worden gehaald. Gebeurt dat niet, dan hou ik niet van de maars. Ik heb een hekel aan mensen die minder goede prestaties willen verbloemen of die het vertikken uit hun fouten te leren. Ik aanvaard dat niet van mezelf, waarom zou ik het van anderen dan wel moeten pikken ? De vroege dood van mijn pa maakte mij zo bedrijvig. Voordien was ik een losbol, een luie retoricastudent. Eigenlijk stond ik er nooit bij stil wat me voortdrijft, misschien wel de ultieme vrees voor verveling of nietsdoenerij.”

Bij RC Genk wil Vaessen bijzondere aandacht besteden aan de jeugdwerking, waarvoor 50 à 60 miljoen in de accommodatie werd geïnvesteerd en droomt hij ervan met Genk in een Beneliga aan de slag te kunnen. En daarna ook met de club de beurs op ? (RDG)