De gewezen manager van paars-wit over zijn zwakke gezondheid, het voetbal van vroeger, de pasjaspelers van tegenwoordig, de Europese ontgoochelingen en zelfs heel even ook over Standard.

Dag maat!” De stem klinkt vast, de blik is levendig, de zilveren vos heeft de dood in de ogen gekeken maar barst inmiddels weer van de energie. ” I’m back!” Op zijn bureau prijkt een plaat om de bezoeker gerust te stellen: Welcome to the office of Mister Michel.

Michel Verschueren (79) staat niet langer op de voorgrond, hij maakt niet langer het nieuws bij Anderlecht, maar hij blijft wel een figuur. Het is moeilijk te geloven dat hij begin vorig jaar aan de rand van zijn graf stond.

Het gaat blijkbaar goed met de gezondheid?

Michel Verschueren: “Ik wil niet stoer doen, maar ik moet zeggen dat het goed gaat. Ik veronderstel dat je weet wat er met mij gebeurd is? In februari 2009 heeft mijn vrouw mij om 9 uur ’s ochtends bewusteloos gevonden, ik lag op de grond naast mijn bed. Ze hebben vastgesteld dat ik een acute niercrisis had. Als mijn vrouw mij een kwartier later had gevonden was ik weg geweest. Ik heb negen dagen in coma gelegen. Mijn lichaam was volkomen vergiftigd.”

U hebt interviews gegeven terwijl u in het ziekenhuis lag: dat was niet langer Mister Michel.

“Ik heb daar nog vreselijke foto’s van! Ik ben vier maanden in het ziekenhuis gebleven. Ik kon niet meer praten, schrijven, stappen. Gelukkig is dat allemaal hersteld. Ik kan zeggen dat ik weer een gelukkig man ben die opnieuw over al zijn kracht en al zijn intelligentie van vroeger beschikt.”

Uiteindelijk was het maar een ongeval bij al de rest …

“Ja, ik heb er veel gehad. Zo ook tijdens de verbouwing van het stadion in de jaren tachtig. Ik was hier dag en nacht voor technische vergaderingen. Op een dag stapte ik op een plank waar een nagel doorheen stak. De volgende dag had ik een poot als een olifant: tetanus! Op een andere keer, toen ik nog 36 dingen tegelijk deed, ben ik gestruikeld op een steiger. Ik ben op mijn gezicht gevallen en heb een arm gebroken. Nog zoiets: de rem van mijn wagen was losgeraakt voor mijn garage. Ik probeerde de wagen met mijn voet te stoppen, maar de wagen was sterker en mijn voet was fameus geplet. Ik heb ook eens een serieuze smak gemaakt in mijn badkamer waarbij ik mijn rug heb gebroken. Mijn carrosserie is nu wel op leeftijd, maar binnenin is alles gerepareerd.”

Uw vrouw heeft ook de dood in de ogen gezien.

“Ja, negen jaar geleden. Een zeer zwaar ongeval. Er was een hevig onweer en zij is met de wagen tegen een vrachtwagen gebotst. Ze heeft veel geluk gehad. Er waren net vier of vijf ongevallen gebeurd op dezelfde plaats en dus waren de hulpdiensten al ter plaatse. Dat heeft haar leven gered. Ze lag 19 dagen in coma en was daarna vier maanden lang volledig verlamd. In de kamer naast haar lag triatleet Marc Herremans, die ook verlamd was na een val met de fiets op training. Ze hebben een deel van hun revalidatie samen gedaan.”

Bent u altijd zo hyperactief geweest?

“Altijd. Toen ik mijn licentie lichamelijke opvoeding deed in Leuven, nam ik in de zomer geen vakantie. Terwijl mijn vrienden meisjes verleidden op het strand, werkte ik in een handel van krompirs in Seraing. Weet je niet wat krompirs zijn? Aardappels, in het Waals. Ik heb dat vier jaar na elkaar gedaan, om mijn Frans te verbeteren. Ik stond ’s ochtends op om 4 uur, loste vrachtwagens van meer dan 10 ton en sleurde met zakken van 50 kilo. Ook in het leger heb ik mij volledig ingezet. Ik wou geen gewone soldaat zijn: je verdiende er maar 10 frank per dag mee en daarmee kwam je niet ver. Ik heb mij ingeschreven in de school voor reserveofficieren, want dat bracht 4000 frank per maand op. In die tijd was je rijk met zo veel geld. Ik heb het land 18 maanden lang gediend.”

Hebt u niet de indruk dat er vroeger meer mensen met karakter in het voetbal zaten?

“Dat is toch volkomen normaal! Ik vergelijk vaak met het wielrennen. Ik denk aan Briek Schotte: hij was niet erg getalenteerd, maar is er geraakt door hard te werken. In die tijd hadden de renners niet alles wat er nu is: verzorging, kinesisten, massages, een fitnesscenter in elk hotel. Zij wasten zich met een emmer koud water in een stal, tussen de paarden en de koeien. Zonder karakter kwam je er niet. Het is hetzelfde in het voetbal.”

Is de luxe van de voetballers een vergiftigd geschenk?

“Het is een van de problemen, ja. Het voetbal is fantastisch geworden. Kijk naar de Champions League met zijn gigantische inkomsten en zijn media-impact. Dat is formidabel. Maar al die spelers worden behandeld als pasja’s. Het is aan hen om slim genoeg te zijn en niet over bepaalde grenzen te gaan. Sommige doen dat wel en vallen dan in het ravijn.”

Een wonder

Binnenkort is Neerpede het luxecentrum van uw club.

“Daar heeft Sporting toch heel wat cracks gevormd, hé? Georges Grün, BertrandCrasson, Johan Walem, Enzo Scifo, Pär Zetterberg, Anthony Vanden Borre, VincentKompany, Romelu Lukaku. Maar de installaties waren compleet verouderd. Wij hadden veel geld in ons stadion gestoken en konden niet tegelijkertijd ons trainingscentrum moderniseren. Nu gaan de werkzaamheden goed vooruit, het zal een modelcentrum worden, iets magnifieks zoals op Standard. We zouden er volgende zomer moeten intrekken.”

In Neerpede zal alles zijn wat ze in de Académie Robert Louis-Dreyfus hebben?

“Alles, alles, alles!”

Hebt u zelf de Académie bezocht?

“Ja. Ik wil geen afgunst veroorzaken en geen kritiek geven op Standard, maar ik kan zeggen dat de Waalse regering de clubs in het zuiden van het land, waaronder Standard, goed heeft geholpen. Gelukkig is er, na x aantal jaren wachten, eindelijk een wonder gebeurd in Brussel: het Brusselse gewest heeft beslist ook zijn duit in het zakje te doen en daardoor kunnen wij nu Neerpede renoveren. Het gewest financiert nagenoeg de volledige ruwbouw.”

Hoeveel zullen de werkzaamheden kosten?

“Ik wil niet in detail treden. Spreek daarover Herman Van Holsbeeck aan. Iedereen zijn eigen job. Ik ben slim genoeg om mij niet op het terrein van anderen te wagen.”

Na de bouw van de Académie en de twee titels werd gezegd dat Standard tien jaar voorsprong had genomen. Moest u daarmee lachen?

“Het was beter niet te reageren, want het is nooit goed de media tegen zich in het harnas te jagen, maar wie was het jaar daarop kampioen? Wie in het voetbal zegt dat hij tien opeenvolgende titels zal pakken, is een imbeciel. Die kent er niks van. Juist of niet?”

Schuldenberg

Wat doet u precies bij de UEFA?

“Toen ik in 2004 met pensioen ging, heeft Roger Vanden Stock mij aangemoedigd mijn kans daar te wagen. Ik ben er meteen in het European Club Forum begonnen. Die groep wilde de G14 tegenwerken, dat waren de zeer grote clubs die almaar veeleisender werden. Het ECF waren alle andere Europese clubs. Toen Michel Platini UEFA-voorzitter werd, wou hij de G14 en het ECF weer bijeenbrengen en zo ontstond de ECA, de European Club Association. Ik ben er nog altijd member of the board, de board telt 15 leden en in de ECA zitten in totaal 197 clubs uit 53 landen. Er zijn vijf commissies die geregeld vergaderen. In een van de werkgroepen zit ook JeanFrançois van Standard. Euh … Pierre François.”

U bent sterk begaan met de werkzaamheden van de commissie financiële fair play. Er wordt veel over gepraat maar we zien geen concrete verwezenlijkingen.

“De commissie stelt momenteel regels op die alle Europese clubs vanaf het seizoen 2012/13 zullen moeten naleven, op straffe van sancties. De voornaamste regel zal erin bestaan dat de inkomsten en uitgaven van een club elk seizoen in evenwicht zullen moeten zijn. Degene die in het verleden hebben gezondigd, zullen niet gestraft worden. Enkel de toekomst telt.”

De UEFA zal dus de clubs met een enorme schuldenberg niet bestraffen?

“De UEFA zal hen vragen om te proberen die schulden weg te werken. Maar er zijn veel clubs met schulden. Dat is normaal, want veel zijn het gewoon geworden boven hun stand te leven. Ook België zit met schulden.”

Onze eerste klasse?

“Ik weet niet wat er zou zijn gebeurd, mochten Belgacom en Jupiler niet op het toneel zijn verschenen. Dankzij die twee ondernemingen hebben veel Belgische clubs kunnen overleven. Maar er zijn nog heel veel problemen. Zoals overal in Europa zijn er clubs die hun verplichtingen op het vlak van transfers niet naleven.”

Het geschil tussen Anderlecht en Santander over de transfer van Mémé Tchité is nog altijd niet geregeld?

“Neen. En we zijn ook in een proces verwikkeld met Espanyol Barcelona over de transfer van Nicolás Pareja. Beide clubs zijn ons nog geld verschuldigd. Niet normaal, hé!”

Vindt u dat Platini een positieve balans kan voorleggen?

“Zijn balans is superpositief. Hij is met grote onderscheiding geslaagd voor een van zijn hoofddoelen: de hervorming van de Europabekers. Hij besefte dat een club als Anderlecht in het poulesysteem van de Champions League bijna geen kans meer maakt om te overleven, want de grote ploeg die een match verliest, kan dat in de volgende wedstrijd goedmaken. Platini heeft dus de Europa League opgericht. Een club kan er ook zes matchen afwerken, kan tot Kerstmis actief blijven op internationaal niveau en er inkomsten uit halen. Die zijn natuurlijk niets tegenover de inkomsten uit de Champions League, maar dankzij de Europa League kan de kloof tussen de grote en de middelgrote clubs toch verkleind worden.”

Belgische clubs in de Champions League, is dat definitief verleden tijd?

“Eraan deelnemen kan, tot Kerstmis, niet langer. Wij moeten er nu naar streven zo lang mogelijk mee te draaien in de Europa League.”

U lijkt er zich bij neer te leggen. Dat zijn we niet van u gewoon.

“Kijk. (slaat een krant open) Ik lees er elke dag zeven of acht, hé! Bekijk de poulesamenstellingen. Bayern, AS Roma, Bazel, Cluj: daar kun je nog hopen op de derde plaats. Chelsea, Marseille, Spartak Moskou: kun je die kloppen in zes matchen? Real Madrid, AC Milan, Ajax: vergeet het. En dan heb je Arsenal, Tottenham, Inter, Twente, Lyon, Schalke, Benfica, Manchester United, Valencia, Glasgow Rangers, Barcelona, … Met hoerenchance – vergeef mij de uitdrukking – kun je eens in een groep vallen waarvan je zegt: als we nu niet als derde kunnen eindigen hebben we de boot gemist. Juist of niet?”

door pierre danvoye – beelden: reporters / gouverneur

“Wie in het voetbal zegt dat hij tien opeenvolgende titels zal pakken, is een imbeciel.”