Bij de start van zijn tweede seizoen bij KV Kortrijk hoopt de middenvelder de lijn door te trekken.
1. Ondanks de nederlaag tegen Standard is KV Kortrijk goed uit de startblokken geschoten dit seizoen. Wat zijn jouw doelstellingen en die van de club?
‘Ik ga beginnen met die van de club: dat is natuurlijk om zo hoog mogelijk te eindigen. De club droomt van play-off 1 en wij, de spelers, ook. Ik vind dat we veel kwaliteiten hebben en een match zoals die tegen Anderlecht (4-2, nvdr) bewijst dat we tot mooie dingen in staat zijn.’
‘De ploeg is ook niet veel veranderd. Het seizoen is nog lang, er zullen ups en downs zijn, maar ook in slechte momenten moeten we aan elkaar blijven hangen. Op persoonlijk vlak wil ik de lijn doortrekken van vorig seizoen en daar nog meer goals en assists aan toevoegen.’
2. Er is momenteel veel te doen over Faïz Selemani, die de wet van 1978 gebruikte om zijn contract bij Union te verbreken. Is het niet een beetje raar om met een ploegmaat te trainen die in zo’n situatie zit?
‘Er is geen enkele spanning bij ons. Het is geen taboe, maar we hebben er nog niet over gesproken in de kleedkamer. We zijn gewoon content dat hij bij ons zit, want hij is een goeie speler die veel zal kunnen bijdragen. We denken echt niet dat hij er over een maand niet meer zal zijn of dat hij geschorst wordt. De rest laten we over aan de mensen in de kantoren, zij mogen daar ruzie over maken.’ (lacht)
3. De zaak-Selemani doet denken aan die van je broer, Alexis, die van een administratieve fout van STVV gebruikmaakte om een vrije transfer naar Antwerp te versieren. Wat zegt dat over het huidige voetbal volgens jou?
‘Ik denk niet dat de spelers ‘koningen’ zijn. Als ze hun doel bereiken, dan is dat omdat er gaten zijn in de contracten en omdat alles volgens de wet verloopt. We spreken daar nu over om de simpele reden dat de contracten niet perfect zijn. De clubs kunnen zich dat alleen maar zelf kwalijk nemen.’
‘De spelers gebruiken gewoon alle middelen waarover ze beschikken. Ik vind dat niet goed of slecht. Als clubs meer openstaan voor onderhandelingen en als ze meer denken aan het welzijn van spelers, zouden die niet proberen om zich van zulke middelen te bedienen.’
4. Vorige week hadden we het in dit blad over het racisme in de tribunes. KV Kortrijk zegt dat het het probleem probeert in te dijken, maar we hebben de indruk dat er niet echt veel verandert. Is er op dat vlak niet een beetje hypocrisie?
‘Het probleem is dat het vaak om geïsoleerde gevallen gaat. Het is moeilijk om tien personen te viseren in een stadion van 20.000 mensen. Maar het is duidelijk dat dat geen plaats mag hebben in het stadion. Voetbal, dat is verscheidenheid. Er ontstaat een bepaalde chemie tussen spelers en dat is het mooie van onze sport. Zelfs op het niveau van de supporters: in Kortrijk zijn er supporters die van Engeland komen.’
‘Ik weet niet wat de beste oplossing is, maar het is een feit dat de mensen die racistische uitspraken naar het hoofd van bepaalde spelers slingeren waarschijnlijk dezelfde zijn als diegene die die spelers aanbidden. Voor mij zijn zij de hypocrieten.’
5. Je bent net vader geworden. Aangezien je het in Engeland erg naar je zin had: zou je willen dat je zoontje opgroeit in het buitenland of ben je op zoek naar een beetje stabiliteit voor hem?
‘Ik weet niet waar het voetbal me naartoe zal brengen de komende jaren. Maar als het het buitenland is, denk ik dat dat goed zou kunnen zijn voor mijn zoontje, want dan zou hij op heel jonge leeftijd een andere taal en een andere cultuur leren kennen. Dus waarom niet?’
‘We zullen een evenwicht moeten vinden tussen stabiliteit en een avontuur in het buitenland: een transfer naar Saudi-Arabië lijkt me ondenkbaar. Maar als het een land in Europa is of niet te ver, is er geen probleem. We zullen ook wel zien of hij gaat voetballen. Hij mag dat beslissen. Mijn ouders hebben ons niet verplicht, we zijn er gewoon van jong af spontaan mee begonnen. Nu, het zit wel in de genen …’
