In de lagere regionen van het voetbal bots je soms op verrassende verhalen. Deze week: Dendermonde, de op één na grootste stad van Vlaanderen zonder voetbalclub op nationaal niveau. K.A.V.D. omarmt dan maar zijn verleden.

AugustMestag is een legende in Dendermonde. Begin de jaren 20 baat hij op de Grote Markt café Den Tinnen Pot uit. In dezelfde periode richt hij een harmonie op: Vrienden van den A.V.D. Die letters staan voor: Athletische Vereeniging Dendermonde, de plaatselijke voetbaltrots. Zo’n honderd jaar later blikt het huidige bestuur van die club nog altijd met vuur terug op Gustje en zijn Muziekske, zoals de middenstander en zijn harmonie in de volksmond heten. ‘Op een keer opende Gustje het raam op de verdieping boven zijn café’, vertelt Patrick De Kinder (48), bestuurslid bij K.A.V. Dendermonde. ‘Van daar instrueerde hij de supporters, zoals de paus, en leerde hij hen het clublied.’ Jean-Pierre De Donder (66) haalt een vergeeld krantenartikel uit 1955 boven om dat verhaal te staven. Na vijf jaar schrijf- en opzoekwerk publiceerde De Donder een naslagwerk van 1095 pagina’s over de club. De Donder: ‘Vroeger kwamen de supporters vóór de match samen aan het café van Gustje en stapten ze in stoet naar het veld, het Muziekske op kop.’

Met het clublied van K.A.V.D. is iets grappigs aan de hand. ‘Onze club door iedereen gekend / Al bezit hij geenen cent / Heeft rijkdom in overvloed / Als men rekent zijnen moed‘, zo begint de oorspronkelijke tekst. Maar die viel niet overal in goede aarde. Begin 1925 vergeleek een journalist de schrijfstijl van de liedjesmaker met ‘het kajieten (sic) van nen hond die versjes aaneenstottert die ons rechtzinnig bedroeven.’ Dendermondse fans verbasterden het lied. Sindsdien luidt de officieuze slagzin: ‘Kaa-Vé-Dé Killemodé dé dé, pakt den bal en spelt ermee.‘ Wat Killemodé betekent, weet geen kat.

Het vat ‘Miserie’

De sfeer van de grote dagen in de tweede en derde klasse, met het Muziekske langs de zijlijn, is vandaag lang vervlogen in het Ros Beiaardstadion. K.A.V.D. wroet nu in de kelder van eerste provinciale. Op sportief vlak ging het de afgelopen decennia van kwaad naar erger, zo blijkt ook uit de tussentitels van De Donder in zijn naslagwerk De dieperik in: ‘Belabberd figuur in Derde Afdeling’, ‘Nog slechter in Bevordering’ en ‘De bodem van het vat ‘Miserie’ bereikt’.

Intussen speelt de plaatselijke rugbyclub wel in de hoogste afdeling. En ze organiseert jaarlijks een internationaal toernooi dat duizenden mensen lokt. ‘Ik heb veel bewondering voor de manier waarop die club gerund wordt, ‘ zegt De Kinder diplomatisch, ‘maar ook de andere sportverenigingen in Dendermonde mogen niet vergeten worden.’ De klachten in de Dendermondse voetbalwereld zijn voorspelbaar: volgens de voetbalclubs krijgt het rugby te veel steun van de stad en zij te weinig. Daar vallen nochtans objectieve cijfers naast te plaatsen. Zo zijn bij de rugbyclub 226 kinderen aangesloten. ‘En bij K.A.V.D. maar een honderdtal’, knikt De Kinder. ‘Maar als je alle voetbalclubs in Dendermonde samentelt, komen we wel aan 1200 kinderen’, werpt hij op. Er zijn nu zeven voetbalclubs in Dendermonde. Die vissen allemaal in hetzelfde vijvertje van 45.000 zielen en één industrieterrein. ‘We moeten de krachten bundelen’, beseft De Kinder. ‘Je kunt beter samen groeien dan alleen te sterven.’

K.A.V.D. is trouwens al het resultaat van een fusie. In 1910 smolten Racing en Termondoise samen. Mogelijk ligt daar de verklaring voor de vreemde kleurencombinatie van het stamnummer 57: paars-blauw. ‘Met zekerheid weet niemand het nog, ‘ vertelt De Donder, ‘maar de meest plausibele uitleg is dat de ene club in paars-wit speelde en de andere in blauw-wit.’

Omgekocht door Anderlecht?

Dendermonde is nu niet meer vertegenwoordigd op het nationale voetbalniveau. Op basis van de bevolkingsaantallen is de stad van ’t Peird na Beringen de grootste stad van Vlaanderen in dat geval. In afwachting van betere tijden probeert K.A.V.D. zijn pr dan maar op niveau te houden met zijn geschiedenis. Daarom gaat de roemrijke match tegen Anderlecht uit 1936 nog vaak over de tongen. Begin dat jaar waren paars-blauw en paars-wit beide nog in de running voor de titel in de tweede klasse toen ze elkaar troffen in Dendermonde. K.A.V.D. domineerde, maar verloor met 1-3. In Dendermonde vertellen ze nog graag dat Anderlecht dankzij die zege kampioen werd en dat paars-wit sindsdien niet meer degradeerde. Maar wie er de geschiedenisboeken op naslaat, ziet dat Anderlecht pas later dat seizoen kampioen kan geworden zijn.

Volgens de plaatselijke overlevering zou Anderlecht in die fameuze match trouwens twee spelers van K.A.V.D. omgekocht hebben, vertelt De Kinder. ‘John Raemdonck scoorde aan de lopende meter, maar miste in die ene match kans na kans.’ Raemdonck was gemeentebediende in Anderlecht. De tweede man die genoemd wordt, is Frans Gijssels, indertijd doelman bij K.A.V.D. In het boek van De Donder is te lezen hoe die op de vooravond van de match verkondigde dat hij geen bal zou doorlaten. Hij zette zijn eed kracht bij door een bierglas in zijn handen te verpulveren. Daardoor blesseerde hij zich en kon hij de dag erop niet keepen.

Tribune van volle eik

In zijn hoogdagen speelde K.A.V.D. niet alleen tegen Anderlecht, maar ook tegen Club Brugge. ‘En later hebben zowel Herman Van Holsbeeck (huidig Anderlechtmanager, nvdr) als Vincent Mannaert (nu CEO van Club Brugge, nvdr) hier gevoetbald’, aldus De Kinder.

Nog iets waar K.A.V.D. graag mee pronkt, is zijn houten zittribune, ingehuldigd in 1926 en nog altijd in gebruik. ‘Volle eik’, zegt De Kinder. ‘Soms staan hier buitenlanders aan de poort: ‘Mister, I want to take a picture.’ Dat blijken dan mensen te zijn die boeken maken over oude tribunes. Ik moet wel toegeven dat deze tribune er deels staat uit nostalgie, maar deels ook uit financiële noodzaak.’

Wie een foto van die oude tribune wil opfleuren met een origineel, eigentijds element, kan de ontmantelde auto mee in beeld nemen die naast die houten tribune staat. ‘Een oud-speler is nu directeur van het KTA Dendermonde’, zegt De Kinder. ‘Leerlingen van hem spoten die auto als eindwerk.’ Een wielloze wagen als mooie metafoor. Ooit hoopt K.A.V.D. weer ronkend rond te scheuren, net zoals die sportkar vroeger.

door Kristof De Ryck – foto Belgaimage

‘Zowel Herman Van Holsbeeck als Vincent Mannaert voetbalden hier.’ Patrick De Kinder

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content