De overwinning op Westerlo was welgekomen na een bewogen zomer. Van discutabele transfers over de zaak-VDB tot te licht bevonden leiders.

Het was nochtans niet zó slecht begonnen. Financieel zag het er zelfs rooskleurig uit na de verkoop van Aleksandar Mitrovic en Chancel Mbemba aan Newcastle. Eindelijk kon er werk gemaakt worden van inkomende transfers (tot dan was Ivan Obradovic de enige nieuwkomer). Door het missen van de vetpotten van de Champions League had Herman Van Holsbeeck van de raad van bestuur de opdracht gekregen eerst te verkopen en dan pas de markt op te gaan. Na de verkoop van het duo speelde de manager van paars-wit de rol die hem het best ligt: hij beheerst als geen ander de kunst van het bluffen en zet de pers graag op het verkeerde been.

Elke nieuwe aanwinst was in eerste instantie ’te duur’ of ‘onmogelijk te realiseren’, zo verklaarde Van Holsbeeck steevast in de media. Enkele weken, of zelfs dagen, later werden ‘onhaalbare spelers’ als Imoh Ezekiel, Stefano Okaka en Kara Mbodj voorgesteld. Deze zomer reisde Van Holsbeeck heen en weer van zijn bureau in Neerpede naar zijn buitenhuis in Marbella.

‘Uiteindelijk kan hij nog het best werken wanneer hij met ‘vakantie’ is in Spanje, omdat hij daar niet lastiggevallen wordt’, zegt iemand die dicht bij de club staat. Ongetwijfeld zal de naam van Mogi Bayat vaak op het gsm-schermpje van Van Holsbeeck verschenen zijn. Hij is immers de makelaar van het huis. Zijn imago had wel een deuk opgelopen na de mislukkingen Marko Marin, Fabrice N’Sakala, Maxime Colin (die hij toch naar Brentford versast heeft voor het driedubbele van zijn aankoopprijs) en vooral David Pollet, een transfer die sportief gezien onverklaarbaar blijft.

Maar ondanks die flops heeft Bayat zich weten te handhaven. Hij is tussengekomen in het ingewikkelde dossier van Ezekiel, terwijl Luciano D’Onofrio, zogezegd een vriend van het huis, probeerde de Nigeriaan naar FC Porto te loodsen. Bayat, weer hij, had zijn aandeel in de transfer van Kara Mbodj van Genk naar Anderlecht alvorens Sébastien Dewaest bij de Limburgers te plaatsen. Het transferbedrag dat voor de Senegalees betaald werd, blijft onduidelijk: 4,5 miljoen euro wordt gezegd, maar volgens sommige bronnen was het minder dan 4 miljoen. Wat er ook van zij, zulke transfers drijven de scoutingcel tot wanhoop: welk nut heeft die afdeling nog? De terugkeer van Boussoufa, 31 jaar, zou misschien een goede zaak geweest zijn op korte termijn, maar het getuigt ook van een gebrek aan visie en ambitie in de rekrutering.

WAAR ZITTEN DE LEIDERS?

Besnik Hasi was erg uit op de komst van tweevoudige Gouden Schoen om de volgende reden: hij moest de rol van leider in de kleedkamer op zich nemen. De afwezigheid van een sterke man is een van de verklaringen voor het missen van de titel en voor het erg warrige seizoensbegin. Steven Defour had nochtans die leider moeten zijn, dat was de hoofdreden voor zijn komst vorige zomer. Hij schoot uitstekend uit de startblokken, maar deemsterde weg naarmate het seizoen vorderde. En de spoken uit het verleden doken ook weer op: een slechte levensstijl, overdreven feestgedrag… ‘Gezien de jeugdigheid van de ploeg en zijn status moet hij een voorbeeld zijn op en naast het veld’, erkende Herman Van Holsbeeck in dit blad. Maar het was moeilijk om de ‘sterspeler’ af te kraken. Uiteindelijk is het zijn maatje Fabrice N’Sakala die het gelag betaalt. Defour, van zijn kant, lijkt langzaamaan terug op niveau te komen.

PROTO VS VDB

Van de zogezegd goede sfeer in de kern werd brandhout gemaakt door Anthony Vanden Borre in zijn veelbesproken interview. Mbemba had eind vorig seizoen al gezegd dat er een gebrek aan kameraadschap in de kleedkamer was. Silvio Proto mag dan nog de dag na de zaak-VDB voor de pers verschenen zijn om het gedrag en de woorden van zijn ploegmaat te veroordelen, onschuldig was het allemaal niet. De twee konden elkaar sowieso niet luchten, ze waren vorig jaar op de parking van de club zelfs bijna slaags geraakt. Vanden Borre verweet Proto dat hij in kleine kring iedereen, en zeker de jonge garde, neersabelde. Harde woorden die nadien de groep ter ore kwamen. De persoonlijkheid van de kapitein van paars-wit verdeelt de kleedkamer, sommigen verwijten hem dat hij het laken te veel naar zich toe trekt. Olivier Deschacht, die andere ancien van de club, is ook al niet de man om iedereen op één lijn te krijgen. Het is niet gemakkelijk om in zo’n context een hechte groep te smeden.

JONGE TRAINER

Besnik Hasi heeft dus nog veel werk voor de boeg. Geregeld doken er bij de staf ergernissen op over de vedetteneigingen van sommige spelers, Vanden Borre op kop. Sportief wordt er nog altijd naar de juiste formule gezocht. De ruit op het middenveld oogt sexy op papier en is geïnspireerd op het model van Diego Simeone bij Atlético Madrid. Maar dit seizoen lijkt de ruit, die in de laatste wedstrijd van de play-offs tegen AA Gent al uitgetest werd, eerder een uitvindsel om iedereen gunstig te stemmen, en dan met name de spelers die het meest kunnen opbrengen (Praet, Tielemans en Defour). In twee wedstrijden, tegen AA Gent en KV Oostende, is gebleken dat het systeem totaal niet werkt. Tegen Westerlo greep Hasi terug naar een meer evenwichtige 4-3-3.

Herman Van Holsbeeck is zich ervan bewust dat Hasi een jonge trainer blijft. Zijn droomdebuut met een onverwachte titel heeft de realiteit ietwat verbloemd. De Albanese coach is net als zijn jonge groep: under construction. In november vorig jaar kreeg hij nog een staande ovatie van de 3000 meegereisde supporters in het Emirates Stadium na de 3-3 tegen Arsenal, vandaag heeft hij heel wat minder aanhangers. Gelukkig moeten de Europa League en de serieuze matchen nog komen. Er is nog tijd om alles te herdoen en de hete zomer weg te spoelen.

DOOR THOMAS BRICMONT – FOTO BELGAIMAGE

De coach in Hasi is net als zijn jonge groep: under construction.