Bij het begin van het seizoen slaakte de KBVB een noodkreet : er zijn heel veel scheidsrechters te weinig. Overal in België zouden er wedstrijden zonder scheidsrechter gespeeld moeten worden, iets waar vooral de jeugd en de veteranen onder te lijden zouden hebben. Onmiddellijk werd er een grootse wervingscampagne gestart.
Een kennis van mij is vorig seizoen een scheidsrechtersopleiding beginnen volgen. Na de theoretische cursus met goed gevolg te hebben afgesloten, begint hij wedstrijden te leiden. Ook daar loopt het goed. Gestaag beklimt hij de ladder en hij wordt voor steeds oudere categorieën aangeduid. Maar ongeveer twee maanden geleden gebeurt het. Zoals op bijna bij elke wedstrijd is er een controleur aanwezig en wordt het verloop van de wedstrijd besproken. Ook dit keer luidt het rapport : zeer goed. De controleur heeft alleen een kleine opmerking over een bepaalde wedstrijdfase, waarin een doelpunt werd goedgekeurd. Een goede beslissing, vond de controleur. Er was slechts sprake van positiebuitenspel en dat moet inderdaad niet gefloten worden. Maar, voegt hij eraan toe, omdat er een aantal oudere toeschouwers langs de lijn stonden die (ik citeer) “nog niet met het positiebuitenspel vertrouwd zijn”, had de scheidsrechter het doelpunt ook geannuleerd mogen hebben ! Waarop de scheidsrechter repliceerde dat hij toch niet kan fluiten zoals het publiek het wil, maar dat volgens het reglement moet doen.
Enkele dagen valt er een brief van de scheidsrechtercommissie in de bus, waarin mijn kennis wordt gemeld dat hij een week geschorst wordt. Reden : “Met de controleur wordt niet gediscussieerd.” Een week later volgt er een tweede brief met daarin de melding dat er een tweede week schorsing bij komt en dat de scheidsrechter daarna bij de miniemen moet herbeginnen. Voor de scheidsrechter is de maat vol : hij stuurt prompt zijn ontslagbrief.
Dan is er iemand gemotiveerd, die bovendien goed presteert, en dan wordt zijn zin in een scheidsrechterscarrière op een ongelooflijk domme manier teniet gedaan ! Geen wonder dat jongeren zo moeilijk aan te sporen zijn om scheidsrechter te worden. En ook geen wonder dat België zo laag scoorde op de laatste EK’s en WK’s. Ga maar eens kijken naar een wedstrijd in de nationale afdelingen en je ziet legio voorbeelden van scheidsrechters die, hoogstwaarschijnlijk ongewild, de uitslag van een wedstrijd bepalen. Als de bonzen van de KBVB zich dáár eens zorgen over maakten en een goede begeleiding van hun scheidsrechters op poten zetten, in plaats van gemotiveerde mensen om onbegrijpelijke redenen te schorsen. Misschien dat er dan toch nog een toekomst is voor de Belgische scheidsrechters.
Rudolf Velghe, Heverlee
