Het wegwielrennen is nagenoeg onbestaande in Japan. Een semi-klassieker bij Tokyo en een Ronde van Japan, die enkel Hohkaido aandoet en op vijf dagen is afgelopen, en dan houdt het al op. Elke zichzelf respecterende wielertoerist kent wel de naam Shimano, een van de belangrijkste constructeurs en weet ook dat Michel Vaarten op de baan een aardig centje heeft verdiend in Japan – het zij hem trouwens gegund.

De Japanners hebben ook verscheidene wereldkampioenen sprint gekend. Bovendien introduceerden ze keirin als discipline op het internationale podium – keirin, dat momenteel op sterven na dood is. De wedstrijden in deze spectaculaire discipline worden georganiseerd door de plaatselijke autoriteiten, die ook de de accommodaties uitbaten. Met reden, want er wordt, of beter er werd, zwaar gegokt op keirinwedstrijden. Vandaar ook dat alle renners, letterlijk als koerspaarden, een groot nummer dragen om hen gemakkelijker herkenbaar te maken voor de gokkers. De inzet wordt belast en tot voor kort bracht dat een aardig yentje op voor de lokale en federale overheden.

Enkele jaren geleden begon het tij te keren. De recessie, het oubollige imago van de sport en de fantasieloze organisaties hebben ertoe geleid dat een aantal stadions gesloten werden. De plaatselijke autoriteiten konden zich de oplopende verliezen niet langer veroorloven. Staatsgelden pompen in een, omwille van het gokcircuit, al dubieuze sporttak, terwijl het hele land balanceert op de rand van de afgrond, is niet populair en kan stemmen kosten.

Wat het recreatieve fietsen betreft, zal u, als WK-toerist, versteld staan van het grote aantal damesfietsen in het stadsbeeld. Een herenfiets is een zeldzaamheid. De praktische kant van de Japanner haalt hier de bovenhand. Heel wat salary men verplaatsen zich met de fiets, net als scholieren en studenten. Ze dragen een uniform en dan is een damesfiets gewoon gemakkelijker : het draagzakje is uitermate geschikt voor aktentas of schooltas.

Noteer wel even dat ze in Japan, althans in de bebouwde kom, op het voetpad moeten rijden. De rijweg is voorbehouden voor auto’s en motoren. Gelukkig zijn de Japanse fietsers erg handig in het ontwijken van voetgangers. Hou als voetganger je richting en snelheid en laat het manoeuvreren aan de fietsers. En word je toch aangereden, dan mag je rekenen op gemeende en charmante excuses. Kies je botsing dus met zorg uit. Je weet nooit waartoe het kan leiden…

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content