Al na één training debuteerde Kenny Thompson zaterdag met Lierse. Morgen keert hij even terug naar AA Gent.

Was je verbaasd dat je met Lierse al na één training mocht meespelen?

“Ja. Na de training merkte Trond Sollied op dat ik precies fit genoeg was. Dat klopt. ‘Dan start jij morgen’, zei hij me vrijdag. Dat gaf me direct een gevoel van waardering, iets wat ik de weken voordien bij Gent wat was kwijtgeraakt.”

Je hebt nochtans nooit met Sollied samengewerkt.

“Nee, in het jaar dat hij bij Gent zat, was ik uitgeleend aan Roeselare. Maar ik herkende zijn systeem direct: ik ben bij de jeugd van Germinal Beerschot opgeleid in het Ajaxsysteem, met opkomende backs. In de eerste training met Lierse kwam dat allemaal terug.”

Hoe beoordeel je je eerste wedstrijd?

“Mijn aanvallende impulsen moeten nog beter, mijn voorzetten ook. Ik moet ook gevaarlijk zijn bij vrije trappen in de zestien, maar in mijn eerste match heb ik me beperkt tot mijn defensieve taken. De nul houden was belangrijk, daar had Lierse voordien problemen mee.”

Wat tref je aan bij Lierse?

“Een goeie sfeer, ondanks de moeilijke sportieve situatie. Voor ik tekende, heb ik een paar jongens gebeld om te vragen hoe dat hier zat: De Wree ken ik, met Maric had ik nog gespeeld, met Dequevy en Cavens ook. Belangrijk vond ik dat ze zegden dat de nieuwe manier van aanpakken door de nieuwe trainer aansloeg in de groep.”

Je ruilde wel een topclub voor een degradatiekandidaat. Waarom?

“Op het einde van het seizoen was ik einde contract geweest. Ik voelde vanuit Gent niet meer dezelfde waardering als vorig seizoen. Ik heb ook nooit een concreet nieuw contractvoorstel gehad. Michel Louwagie heeft wel eens gezegd dat ze me eventueel een contract voor één jaar wilden geven, maar ik wilde graag meer zekerheid. Had ik een contractvoorstel voor twee jaar gekregen, dan had ik daar wel oren naar gehad. Dat beviel me ook bij Lierse, dat ik een contract kreeg voor 2,5 jaar.”

Maar wie van een topclub naar een degradatieploeg overstapt, moet wel inleveren. Of niet?

“Nee, er is zelfs iets bij gekomen. Op dat vlak heb ik een goede transfer gedaan. Sportief is het even aanpassen, als je komt van een ploeg die doorgaans baas is en waar veel vertrouwen heerst, naar een team dat net vertrouwen mist.”

Was je misnoegd dat Gent je zelfs niet inschreef op de lijst van spelers die Europees speelgerechtigd waren?

“Achteraf heeft men me gezegd: we hebben drie linksachters, dus schrijven we de twee in met wie we in de toekomst willen doorgaan, niet degene wiens contract afloopt.”

Toch ben je telkens weer in de ploeg gekomen, ondanks al die nieuwe linksachters.

“Ja, op de duur dacht ik: laat ze maar komen. Ik heb altijd goed met concurrentie omgekund.”

Voor sommigen is Gent een springplank naar boven. Is dat te hoog gegrepen voor jou?

“Ik denk dat Gent ongeveer mijn niveau is. Als ik hoger zou kunnen, dan had die kans zich al voorgedaan. Maar ik heb er altijd bewust voor gekozen om in België te blijven voetballen. Ik moet mijn familie rond mij hebben, dat primeert.”

Morgen speel je met Lierse op Gent. Verwacht je applaus of gefluit?

“Toch applaus. Ik heb altijd een goeie band gehad met de Gentse supporters: een geweldig publiek waaraan ik altijd wat wilde teruggeven.”

DOOR GEERT FOUTRÉ

“Gent is ongeveer mijn niveau.”