Na vele omzwervingen is Kevin Mirallas weer thuis in België, al voelt het zelfs na een maand nog steeds wat vreemd aan. ‘Het gevoel dat dit maar tijdelijk is en dat ik straks weer terugkeer naar mijn club, is er nog steeds.’
Het is dinsdag, twee dagen voor de bekerwedstrijd tegen Lokeren. Gelukkig voor Kevin Mirallas heeft László Bölöni zijn training wat aangepast en relatief kort gehouden. Zo kunnen we meteen aan de slag met het interview. Mirallas begint met te zeggen dat leven in België nog altijd wat vreemd aanvoelt.
Hoezo?
KEVIN MIRALLAS: ( lacht) ‘Jaren voetballen in het buitenland maakte dat ik België zag als vakantie. Mijn vrouw is Brusselse en zo kochten we jaren geleden een appartement in Brussel. Nu zijn we hier definitief, maar het gevoel dat dit maar tijdelijk is en dat ik straks weer terugkeer naar mijn club, is er nog steeds. Elke ochtend. Het heeft wel enorme voordelen voor de familie, mijn vrouw en mijn twee kinderen. Juan is zeven, Julia tweeënhalf, voor hen is het leuk om dichter bij de familie te zijn.’
Bij Anderlecht denken ze dat ze goed spelen en de match domineren, maar dat doen ze niet. Dat had ik allemaal voorvoeld.’ – Kevin Mirallas
Hoe verloopt de aanpassing op het veld?
MIRALLAS: ‘De eerste matchen heb ik vooral geprobeerd om zo simpel mogelijk te spelen, tot ik in het ritme kom en wat meer ga durven. Toen ik hier aankwam, was de ploeg net uitgeschakeld in de Europa League en dat was jammer, maar het blijft een kern die iets kan presteren in het kampioenschap. Veel van onze concurrenten spelen wél nog Europees, zie je.’
Je rekent op puntenverlies bij hen?
MIRALLAS: ‘Ik reken vooral op puntenwinst voor ons. Eén keer per week spelen moet ons wat vrijheid geven. Woensdag-zaterdag of donderdag-zondag is minder eenvoudig te beheersen. Dat kan leiden tot vermoeidheid.’
Kan de concurrentie nadelig werken? Lior Refaelov waarschuwde al dat het sterke punt van Antwerp vorig seizoen, de teamspirit, niet verloren mag gaan.
MIRALLAS: ‘Concurrentie moet een voordeel zijn. Als we dit seizoen iets willen bereiken, zullen zij die op het veld komen, beslissend moeten zijn. Het is aan de coach om te zoeken naar het beste collectief. Mijn gevoel is dat het op dit moment goed lukt. Overal waar ik voetbalde, had ik af te rekenen met veel concurrentie. Dat leren accepteren was ook voor mij af en toe moeilijk, vandaar dat ik dat nu misschien wat anders bekijk. Het is aan ons, de ervaren spelers, om dat te delen en met de jongens te praten, over hoe het is, en dat ze zich op training altijd moeten geven. Als je jong bent, wil je elke wedstrijd spelen en soms snap je de keuzes niet. Met de jaren leer je het ook vanuit het standpunt van de coach te bekijken. Wat wil hij van de speler en wanneer? Daarom is mijn boodschap dat je altijd hard en intens moet blijven trainen. Als je slechts tien minuten of een kwartier krijgt, ben je in het algemeen wel geneigd om wat meer voor jezelf te spelen. Dat gebeurt. Een coach weet dat ook. Je mag ook individualist zijn, als je de ploeg maar wat bijbrengt.’
Keuzestress
Een ander kenmerk van deze groep: sterke karakters bij elkaar. Kan dát tot spanningen leiden?
MIRALLAS: ‘Er waren al twee, drie momenten van hoogspanning, maar ik denk dat die eerder te maken hadden met de ontgoocheling van de Europese uitschakeling. Er waren grote ambities, vandaar de frustraties. Maar sindsdien is er niks meer geweest. Zulke zaken ken ik trouwens al heel mijn leven. Dertig mannen in dezelfde ruimte, karakters die niet altijd opschieten met elkaar. Allemaal logisch, geen club waar het niet gebeurt. Ik heb zelf ook al neus aan neus gestaan, je moet er alleen voor waken dat je geen grenzen overschrijdt. Kritiek moet je leren accepteren, want het resultaat domineert in onze wereld.’
Luciano D’Onofrio en László Bölöni wíllen spanningen.
MIRALLAS: ‘Ze willen een ploeg met karakter naast kwaliteit. Het karakter had dit team de voorbije jaren ook al, nu is de kwaliteit wat groter.’
De macht van de kleedkamer ook?
MIRALLAS: ‘Er is overleg met de coach. Die is rustiger dan destijds op Standard, zei StevenDefour me al. Op Anderlecht had hij een strategie uitgewerkt die we tot de rust hebben gerespecteerd. Toen hebben we voorgesteld om wat hoger te spelen en gevraagd of wij wat meer mochten aanvallen. Geen probleem, zei hij, allez-y! Dat hebben we gedaan en iedereen zag dat we na de rust gevaarlijker waren. Tegen Cercle hebben we na een tijdje ook het systeem wat veranderd en ging het lopen. De coach geeft veel vrijheid, als we maar goed opgesteld staan bij balverlies. Hij weet dat de meesten een pak ervaring hebben.’
Komend weekend speel je tegen Standard. Voor jou en je familie dé match van de eerste maand?
MIRALLAS: ‘Ja en neen. Voor de familie zeker, zij zijn allemaal fan van Standard, behalve mijn vrouw, die is supporter van Anderlecht. ( lacht) Voor mij is het een match tegen een ploeg die ik altijd volgde, waar ik ben opgeleid en waar ik altijd voor wilde spelen. Maar tegelijk zijn er amper spelers bij hen die ik ken.’
Waarom voetbal je zondag niet in het andere kamp?
MIRALLAS: ‘Toen ik mijn zaakwaarnemer Christophe Henrotay liet weten dat ik terug naar België wilde, contacteerde hij onmiddellijk BrunoVenanzi. Die zei dat hij geïnteresseerd was, maar dat het financieel slechts kon als er twee spelers vertrokken.’
Mehdi Carcela en Paul-José Mpoku.
MIRALLAS: ‘Voilà. En zij zijn er nog. Antwerp was sinds mei ook geïnteresseerd. Ik zei daarop: we gaan afwachten en de tijd nemen, ik zie na mijn vakantie wel. Luciano ken ik al heel lang, nog uit mijn periode bij Standard. Antwerp belde daarop elke dag, echt elke dag. Ik won informatie in, bekeek wedstrijden van alle topploegen in België, er was constant overleg en uiteindelijk kun je niet blijven wachten. Misschien had een en ander vroeger kunnen gebeuren, bijvoorbeeld voor de duels tegen AZ, want ik was al rond met de club, maar het lag allemaal delicaat met Everton. Begin juli vroegen ze nog tussen de 6 en 8 miljoen euro.’
Waarom zit je niet in Brugge?
MIRALLAS: ‘Begin juli belde mijn manager me met de melding dat we ’s anderendaags in Brugge moesten zijn. Ik moest er met de voorzitter en de trainer praten en de infrastructuur bekijken. De ochtend daarop kreeg ik weer telefoon, dat er iets tussen was gekomen en dat we niet konden gaan. Daarna sleepte dat aan. Ze namen andere spelers en er was de vraagprijs van Everton. Dat heeft niet alleen Brugge, maar ook de interesse van Anderlecht afgekoeld.’
Vincent Kompany heeft je ook gebeld?
MIRALLAS: ‘Hij heeft me zijn project uitgelegd, ja. Maar voor ik bij Antwerp tekende, heb ik al hun wedstrijden bekeken en daar zag ik toch dat er aanvallend niks gebeurde. Ze hebben veel de bal, maar er gebeurt niks in de laatste dertig meter.’
Vanwege een gebrek aan kwaliteit?
MIRALLAS: ‘Denk ik wel. Plus een gebrek aan ervaring bij jongens die nog nooit onder die druk op dat niveau speelden.’
Had je het daar vooraf met Nacer Chadli over?
MIRALLAS: ‘Ja, toen we in de voorbereiding tegen Monaco voetbalden. Hij zei dat zijn besluit al vaststond en vroeg of ik ook kwam. Ik denk nog na, antwoordde ik. Ik zei hem ook: denk er zelf nog maar eens goed over na, want het project is mooi, maar de ploeg verre van evident. Hij antwoordde dat ze nog goed zouden rekruteren, maar ik vrees dat dat niet is gegaan zoals ze toen dachten. En nu zitten ze in de problemen. Ze denken dat ze goed spelen en de match domineren, maar dat doen ze niet. Ze konden tegen ons met 1-4 of 1-5 hebben verloren en in Brugge ook. Dat had ik allemaal een beetje voorvoeld.’
Als ik bij Antwerp goeie prestaties neerzet, zal ik wellicht weer een kans maken op de nationale ploeg.’ – Kevin Mirallas
Mentaliteit
Als je nu terugkijkt op je carrière, hoe evalueer je die aan de vooravond van je 32e verjaardag?
MIRALLAS: ‘Mijn carrière is eigenlijk een weerspiegeling van mijn karakter: wat de keuze ook was, goed of slecht, het maakte niet uit, ik keek vooruit en accepteerde. Mijn probleem is steeds hetzelfde gebleven: het mentale. Kwaliteiten waren nooit een hinderpaal, maar mentaal liet ik op sommige momenten los. Telkens na een serie goeie prestaties. Als je bij goeie clubs voetbalt én er is concurrentie, is dat geen goeie zaak. ( lacht) Het is iets wat al van bij de jeugd in me zat en ik heb er aan gewerkt, maar ik heb er veel problemen mee gehad.’
Hoe heb je daar aan gewerkt?
MIRALLAS: ‘Door mezelf op training pijn te doen. Maar als iets in je karakter zit…’
Heb je ooit een psycholoog geconsulteerd?
MIRALLAS: ‘Neen, zo erg was het niet. ( lacht) Het overkwam me niet als ik niet speelde, dat is het rare. Als ik aan de kant werd gelaten, stelde ik me de vraag waarom. En dan kwam ik uit bij dat loslaten, waarop ik harder ging trainen en opnieuw in de ploeg kwam. Zo ging het de hele tijd, op en af. Idem bij de nationale ploeg. Ik was titularis, liet het dan wat lopen, een ander nam mijn plaats in. Alleen was daar terugkeren moeilijk vanwege de concurrentie. En als Rode Duivel heb ik ook wel pech gehad. Mijn beste jaar bij Everton was ik haast alle wedstrijden van de nationale ploeg out met een blessure. Dat heeft me later parten gespeeld, ik was niet op het EK, niet in Rusland.’
Toen je deze zomer bij Everton vertrok, was de reactie: die jongen was tot het beste in staat, maar ook tot het slechtste.
MIRALLAS: ‘Klopt helemaal. Dat vat mijn carrière in één zin samen. En in de Premier League heeft men de neiging om je daarvoor net iets minder te verontschuldigen dan elders. Het probleem was vaak dat men de idee had dat ik er me niks van aantrok, maar dat klopte niet. Ik was echt wel boos op mezelf.’
Roberto Martínez vond ook dat je na twee, drie goeie wedstrijden dacht dat je de absolute top aankon. Hoger dan Everton. Kun je hem volgen?
MIRALLAS: ‘Ja, omdat die goeie wedstrijden met Everton, onder RobertoMartínez met name in het jaar na het WK, voor mij aanleiding gaven tot belangstelling. De club draaide toen wat minder, maar ik presteerde goed en mijn zaakwaarnemer liet me weten dat Tottenham en Atlético Madrid zeer geïnteresseerd waren. Wat wil jij, vroeg hij me. Ik antwoordde: als de trein passeert, moet je die nemen en verder evolueren. Ik heb toen alles gedaan om te vertrekken, maar Martínez wilde dat niet. ( lacht) Achteraf bekeken neem ik hem dat niet kwalijk. Een coach wil nooit een goeie speler kwijt.’
Neem je het hem kwalijk dat hij je niet voor Rusland selecteerde?
MIRALLAS: ‘Ja en neen. Ja, om de manier waarop het gebeurde. We hadden veel contact, belden vaak, ik had liever gezien dat hij me dat op een andere manier had gemeld. Anderzijds: mijn seizoen was niet top, op dat vlak begrijp ik hem.’
Hebben de nationale ploeg en het EK komende zomer ook een rol gespeeld in je beslissing om terug te keren naar België?
MIRALLAS: ‘Niet helemaal, maar vorig seizoen, toen ik nog voor Fiorentina voetbalde en daar veel aan de bak kwam, maar toch niet werd opgeroepen en anderen wel, stelde ik me de vraag of het niet beter was om terug te keren. Ik had de indruk dat ik wat vergeten werd. De belangrijkste reden blijft de familie, maar als ik hier goeie prestaties neerzet, zal ik wellicht weer een kans maken.’
Tegen Cercle gingen jullie op een gegeven moment met twee spitsen spelen. Is dat je beste plaats?
MIRALLAS: ‘Ja. Met Romelu Lukaku heb ik dat in Everton ook gedaan. In een 4-3-3 speel ik het liefst vanaf links. Bij de Rode Duivels heb ik vaak gespeeld vanaf rechts, en bij Everton ook, maar dat is niet mijn favoriete plaats. Polyvalentie is een voordeel, maar soms ook een nadeel. ( lacht) Vorig seizoen haalde Fiorentina me om op links te voetballen, maar uiteindelijk belandde ik er rechts, in een systeem dat vergelijkbaar was met de nationale ploeg. De positie van Thomas Meunier. Leuk, want ik leerde weer een andere positie kennen, maar voor mijn statistieken een ramp.’
‘Er staan op de grote momenten’
De komst van Standard is voor KevinMirallas na het duel op Anderlecht al de tweede topper. Een kans om zich te tonen want ‘de club verwacht dat ik er sta op de grote momenten.’
Kan de Great Old de ‘geheime’ ambitie om kampioen te worden aan? Mirallas leunt achterover. ‘Ja… Toen ik hier kwam, werd er veel over gepraat. ( corrigeert) Een beetje! We hebben een ploeg die het kan worden. Vorig seizoen zijn ze ei zo na derde geëindigd en de kwaliteit ging omhoog. De match van zondag is in die zin belangrijk, de inhaalmatch tegen Gent, een ploeg die volgens mij ook denkt aan de titel, eveneens. Maar Brugge heeft ook een mooi elftal, daar gebeurt voorin een en ander. Standard heeft goeie transfers gedaan, die zijn zeker ook titelkandidaat. Op dit moment zijn ze uit misschien iets minder, maar als Michel Preud’homme dat afgesteld krijgt, worden ze nog sterker. De ploeg die het regelmatigste is, zal het halen, denk ik.’
