Geen dorp of stad zonder voetbalclub. Allemaal hebben ze hun eigenheid. Sport/Voetbalmagazine trekt op ontdekkingstocht en houdt ergens halt.
Via de Nete kunnen schepen in het Mechelse arrondissement het Albertkanaal bereiken zonder dat ze langs Antwerpen moeten varen. Een enorme troef voor de gemeenten langs de oever van de rivier. Ook Duffel, bekend als het Netedorp, profiteert van die voordelen. De Nete zorgde in de 19e eeuw voor de industrialisering van het dorp dankzij een vlotte verbinding met grote steden en de haven van Antwerpen. Een wollen stoffenfabriek, steenbakkerijen, een papierfabriek en ook de nikkelindustrie deden zo hun intrede in Duffel. Ook nu nog genieten de Duffelaars van de Nete. De rivier doorkruist immers het centrum van het dorp en verdeelt het in een oostelijke en een westelijke woonkern. Menig fietser laat zich bij valavond verleiden tot een fietstocht langs het water om zich te vergapen aan de mooie uitzichten.
In Duffel-West, vlak bij de rivier, is voetbalclub KFC Duffel thuis op het gemeentelijk sportcentrum Rooienberg. Een atletiekpiste omringt het plein van de ploeg en de tribune kijkt nog net uit op de Sint-Martinuskerk even verderop. KFCD speelt in tweede amateurklasse en vertoeft intussen al bijna een halve eeuw in alle anonimiteit in de nationale reeksen. In 1922 ging stamnummer 284 van start in de regionale reeksen, nog geen tien jaar later bereikte de club een eerste keer de nationale regionen. Na drie felbevochten seizoenen in derde klasse klom Duffel verder richting de top van het Belgische voetbal. Tot de Tweede Wereldoorlog schommelde geel-rood tussen tweede en derde klasse. Daarna zakte KFCD weg in de provinciale afdelingen.
Tot de competitiehervorming begin jaren 50 en de invoering van vierde klasse beterschap brachten. In vierde klasse slaagde KFCD erin een vaste waarde te worden. Pas in 1996, na maar liefst 34 jaar onafgebroken in vierde, moest Duffel opnieuw tevreden zijn met eerste provinciale. Het duurde daarna tot 2008 om weer op te klimmen. Voorzitter Denis Raveschot, intussen vijftien jaar voorzitter, zorgde mee voor die ommekeer. ‘Ik was al een tijdje actief binnen de club en voelde dat er nood was aan een frisse wind in het bestuur. We hadden meer initiatief nodig. Samen met enkele anderen heb ik er mijn schouders onder gezet en trokken we nieuwe sponsors aan.’
Dat beleid wierp zijn vruchten af, want vorige week kegelde geel-rood onverhoopt Knokke FC uit de beker van België. Voor het tweede jaar op een rij haalt KFCD zo de 1/16 finales van de Croky Cup. Raveschot spreekt van een belangrijk moment: ‘Er hangt veel geld vast aan die 1/16 finale. Vorig jaar speelden we tegen STVV en verdienden we ongeveer 15.000 euro aan die match. Dat is een bom geld voor ons.’ Raveschot hoopte deze keer op een echte topclub, maar moest vrede nemen met Zulte Waregem. Al is hij er zeker van dat ook die wedstrijd veel centen in het laatje zal brengen. Dat de club het geld goed kan gebruiken, is te zien aan de kern voor komend seizoen. Die bestaat momenteel maar uit een zeventiental spelers. ‘Zelfs in de tweede amateurklasse zijn voetballers zó duur geworden, ongelofelijk. We hebben gewoon het budget niet om nog meer spelers te halen’, zucht Raveschot.
De club investeert sinds vorig jaar fors in een kunstgrasveld, ook dat laat zich voelen. Al is Raveschot wel fier op die verwezenlijking. ‘De onderhandelingen met de gemeente hadden heel wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk bereikten we toch een akkoord. De club betaalt vijftien jaar lang een jaarlijkse huur van 10.000 euro. Zo betalen we op termijn de helft van het veld terug aan de gemeente. Een serieuze investering, maar ik ben er zeker van dat het zal renderen.’
Financieel is het voor KFCD dan wel harken, voor het overige gaat het niet slecht. Vorig seizoen richtte geel-rood bijvoorbeeld een vrouwenploeg op. Wegens het immense succes werden dat intussen twee teams, goed voor zo’n zestig speelsters. Verder steeg ook het ledenaantal en heeft KFCD sinds dit jaar een supportersclub die luistert naar de naam Barakske. Raveschot heeft dus iets om zich aan op te trekken.
