Ik was met grote verstomming geslagen toen ik enkele weken geleden het nieuws vernam dat Club Brugge Georges Leekens haalde bij de Rode Duivels. Het deed me eerst niet veel, al moet ik eerlijk bekennen dat het woord ‘strontvent’ even bij me opkwam. De argumenten waren: blauw-zwart bloed, ex-speler, meestermotivator… Een juiste (oppervlakkige?) analyse. De eerste blunder die Georges Leekens maakte, was door voor de nationale pers uit te halen met de gekende zin dat negentig procent van het werk bij de Rode Duivels af was – hij heeft zich daar achteraf wijselijk voor geëxcuseerd. Toen ik dát hoorde, werd ik nog sceptischer. Wat voor een uitleg was dat nu? Dat Leekens een meestermotivator is, wil ik ook nog weleens zien. Hij heeft inderdaad mooie resultaten neergezet met onder meer KV Kortrijk, maar daar moest hij enkel de ‘Davidjes’ wijsmaken dat ze als ze heel hard hun best deden weleens tegen Goliath konden winnen. Dat lijkt me alleszins een heel ander uitgangspunt dan de huidige situatie, nu Leekens een bijna dubbel A-team zal moeten motiveren om tegen de ‘kleinere’ ploegen te spelen. Dan zal er al eens een speler niet goed spelen, zal hij voor de bankzitter te lang mogen blijven staan en het spel zal op de wagen zitten… Daar komt nog bij dat het verwachtingspatroon van de Clubsupporters heel erg hooggespannen zal zijn dit jaar – lees: wij moeten, willen, zullen kampioen worden! Absoluut geen gemakkelijke opdracht.
Dus waarom verliet Georges Leekens de Rode Duivels voor een zeer stresserende en zware job bij Club? Uit liefde? Neen, ik denk het niet, want Leekens kent geen liefde voor voetbalclubs, hij bewees dat al meermaals. Drong de beslissing zich op voor het geld? Mogelijk wel. Of was het misschien door het feit dat hij de job bij de Duivels niet meer zag zitten, gezien die ene kwalificatie al misgelopen was en de druk daar ook al begon toe te nemen? Of luisterden de vedetten niet naar Georges Leekens, want zij spelen allemaal in Europese topcompetities en wat zou Leekens hén bijbrengen? Eén ding deed hij natuurlijk wel goed en dat was de Duivels weer ‘sexy’ maken, want de Duivels zijn weer in! Op het einde van de rit verwacht iedereen natuurlijk resultaten, die er nooit waren. Het besluit kan zijn dat Leekens zand in de ogen strooide. Ik kan dus eigenlijk moeilijk geloven dat Vadis Odjidja, Ryan Donk en co altijd zullen eten wat Leekens hen zal inlepelen – en dat in tegenstelling tot Christoph Daum, die een palmares heeft van hier tot in Keulen waar dergelijke spelers wel naar opkijken.
Ik hoorde hem nu ondertussen al een paar keer bezig en zijn analyses zijn altijd doorspekt met de grootste clichés, die een modale supporter al duizend keer heeft gehoord. Ook het feit dat hij nu al een spelletje speelt met de paarse vijand vind ik op dit moment er écht over en zelfs kinderlijk. ‘Achterhaald’ is eigenlijk het begrip dat het best met Georges Leekens kan worden geassocieerd.
Nu, Georges, we willen een vijftien op vijftien in het begin van de competitie en medio mei willen we kampioen zijn, zonder fout. Dát is alles wat we vragen, no sweat, no glory.
Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be.
De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te
weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.
Ives Declerck, Kuurne
