Op de avond van 8 juli 2010 gebeurde er in de States iets merkwaardigs: terwijl de inwoners van Cleveland in zak en as zaten, werd in Miami gejuicht en gefeest. LeBron James, op dit moment de beste basketbalspeler ter wereld, had net een einde gemaakt aan de speculaties rond een van de meest besproken transfers in NBA history.
Het was een moeilijke beslissing, ik weet dat ik veel mensen ontgoochel, maar bij Miami acht ik de kans op een titel – op meerdere zelfs – groter. Ik heb niet gekozen voor het geld, anders had ik wel in Cleveland bijgetekend. Ik hoop dat de fans van Cleveland niet vergeten waar ik hen gebracht heb.”
Het was de conclusie van een livespecial die sportzender ESPN onder de naam ‘ The Decision‘ nationaal uitzond. De woorden van LeBron James (25) waren nog niet koud of heel Cleveland stond in rep en roer. Fans, samengetroept in cafés om de beslissing van hun held te volgen, lieten hun emoties de vrije loop. Mensen barstten in tranen uit, de hoofden zakten diep in de handen en truitjes werden in het openbaar verbrand. Terwijl in Miami mensen elkaar in de armen vlogen en dansten op straat, regeerden in de staat Ohio woede en ontgoocheling. Niet in het minst bij Dan Gilbert, de eigenaar van de Cleveland Cavaliers, die een perscommuniqué verspreidde: “Ik garandeer u persoonlijk dat Cleveland nog eerder een NBA-titel zal winnen dan de zelfverklaarde King dat zal doen. Tot hij eer doet aan Ohio en Cleveland zal James deze vloek met zich meedragen.” Het stadsbestuur van Cleveland berekende ondertussen dat het vertrek van de basketbalster een inkomstenverlies van 24 miljoen dollar per jaar betekent, om u maar een idee te geven van de impact van the decision.
Verraad met voorbedachten rade
Bij Miami vervoegt LeBron James zijn maatjes Dwyane Wade en Chris Bosh. Alle drie de supersterren waren deze zomer einde contract – en dat was geen toeval. Wade, Bosh en James behoorden tot dezelfde draftgeneratie die in 2003 de NBA betrad. Nadien waren ze teammaats in de olympische ploeg. Ettelijke jaren geleden al hadden ze afgesproken om bij hun respectievelijke clubs een contract te tekenen dat in juli 2010 zou aflopen, zodat ze de mogelijkheid openlieten om op dat moment misschien wel samen te komen bij dezelfde club. Ook die voorbedachtheid zorgt ervoor dat de Cleveland Cavaliers zich verraden voelen.
Nu de speculaties over de transfer van James van de baan zijn, hebben de basketbalfans in de Verenigde Staten een nieuw favoriet gespreksonderwerp: wie van de drie sterren zal inbinden? Bosh al zeker, hij is degene die de minste adelbrieven kan voorleggen. Maar Wade? Dat was de grote bezieler van de titel die Miami in 2006 won. James? Dat is de MVP van de voorbije twee seizoenen. James zelf maakt er zich niet druk om: “De Boston Celtics bewezen een paar jaar geleden dat een team met drie vedetten ook prijzen kan pakken.”
Dat er zo veel te doen is rond de transfer heeft te maken met de status van LeBron James. Vooral over de Grote Plas dan. In Europa wordt voorlopig nog steeds gedweept met namen als Michael Jordan en Kobe Bryant, maar in de VS geldt LeBron al sinds zijn NBA-debuut in 2003 als een toekomstige legende. Met de lofzangen op het talent van James kun je boeken vullen, maar een van de relevantste komt misschien wel van Jerry West, zelf basketbalicoon, ex-manager van de LA Lakers en de man die daar Kobe Bryant binnenhaalde: “LeBron James of Kobe Bryant? James, zonder twijfel. Hij kan op alle posities spelen. Ik denk niet dat ik ooit zo’n veelzijdige atleet bezig heb gezien op een basketbalveld. Hij is sterk, snel en getalenteerd. Hij is zowel offensief als defensief van waarde, net zoals Jordan in zijn tijd de beste allrounder was. Als James zo verder blijft doen, wordt hij volgens mij de beste NBA-speler aller tijden.”
The Chosen One
Voor LeBron James begon de klim naar de top nog voor hij ook maar één korf had gemaakt in de NBA. Hij groeide op onder de vleugels van zijn moeder Gloria James, die amper zestien was toen ze van LeBron beviel. Zijn vader, Anthony McClelland, een ex-bajesklant, heeft hij nooit gekend. Gloria raakte moeilijk aan geld en verhuisde van het ene sociaal appartement naar het andere. De vriendjes die ze eropna hield waren al evenmin van een stichtend voorbeeld: drugsverslaafden, sjoemelaars en andere criminelen. Lovenswaardig genoeg slaagde ze erin haar enige zoon van straat te houden. Zoals zo vaak bood sport een uitweg. LeBron bleek al van jongs af een krachtige, grote kerel te worden. Hij blonk op school uit in zowel basketbal als American football, trainers uit die periode beweren zelfs dat hij ook in de NFL (de Amerikaanse Football League) een ster had kunnen worden.
Maar het werd dus basketbal, de sport waarvoor hij een natuurlijke aanleg etaleerde. Buiten zijn lengte (2m03) was LeBron als tiener al een krachtpatser en een uiterst explosieve springveer. Dat combineerde hij met uitstekende handen en, wat hem speciaal maakt, een speldoorzicht dat doorgaans enkel point guards tentoonspreiden. In zijn jeugd – en ook nu nog – kon LeBron alle posities op het veld aan. Hij maakte furore in het landelijke scholenbasketbal. Zijn high school St. Vincent – St. Mary verhoogde de prijs van de wedstrijdtickets en moest zelfs uitwijken naar een grotere zaal omdat er te veel volk kwam kijken. NBA-sterren als Shaquille O’Neal en Kobe Bryant kwamen naar het kleine Akron afgezakt, een stadje van 200.000 inwoners op ongeveer een uur rijden van Cleveland, om een glimp van het fenomeen op te vangen. Adidas en Nike vochten toen al om zijn handtekening. Clubs boden zijn moeder dure wagens aan om in de gunst te raken. Want het was al vroeg duidelijk dat LeBron rechtstreeks de stap zou maken van high school naar NBA. Sports Illustrated kwam in die periode uit met een nummer waar LeBron James op de cover prijkte in het shirt van zijn schoolteam. Als titel stond er: The Chosen One. Het verhaal gaat dat de Cleveland Cavaliers in het seizoen voorafgaand aan James’ intrede bewust hun sterkhouders van de hand deden om zo slecht mogelijk te eindigen. Op die manier verzekerde de club zich van de eerste draft pick, het recht om als eerste een rookie te mogen kiezen. Wat ook gebeurde.
Toegegeven, het schrijft als een scenario van een voorspelbare Hollywoodfilm, en eigenlijk is het dat ook: LeBrons leven tot dusver werd al in een gelauwerde documentaire gegoten: More Than A Game (2009). Het feit dat James al van jongs af door camera’s gevolgd werd, zegt eigenlijk genoeg over de star capacity die men hem al vroeg toedichtte.
Op zoek naar een titel
Hoewel niemand twijfelt aan het talent van LeBron James telt de spierbundel ook een pak tegenstanders. Niet sympathiek en ronduit arrogant, luidt het. Twee jaar geleden weigerde hij tegenstanders een hand te geven nadat zijn Cleveland in de play-offs verloor van de Orlando Magic. In plaats van zich te verontschuldigen achteraf, deed James er een schepje bovenop: “Als ik verloren heb, ga ik geen handjes schudden. Dan ben ik ontgoocheld en kwaad. Ik ben een winnaar”, stelde hij onomwonden. Dat James op zijn rug een tattoo draagt met het opschrift Chosen 1 en op zijn borst eentje met Gifted Child, getuigt evenmin van bescheidenheid.
Anderzijds, wie hem ziet spelen, zal moeten toegeven dat er in de recente geschiedenis van de NBA nog maar zelden iemand zo zijn tegenstanders overvleugelde en in alle aspecten van het spelletje uitblonk. Ook Jordan niet. Wat James zo onstopbaar maakt, is zijn combinatie van kracht, explosiviteit en vista. Hij kan even makkelijk van buitenuit driepunters binnenknallen als op kracht naar de ring gaan en dunken. Of als dat niet kan, speelt hij wel een medespeler aan. Over zijn zevenjarige NBA-carrière tot dusver realiseerde hij gemiddeld 28 punten, 7 rebounds en 7 assists per wedstrijd. Ploeggenoten beamen: de King is geen zelfzuchtige speler. Soms zelfs te weinig.
Het enige dat King James nog ontbreekt om in de eregalerij plaats te nemen, zijn kampioenschapsringen om de vinger. Eén groepssucces boekte hij tot nu toe: op de Spelen van 2008 in Peking, waar hij als gangmaker van het Redeem Team op indrukwekkende wijze goud behaalde voor de States. Hij beëindigde het toernooi met een shotpercentage van maar liefst 75 procent! Zelfs Kobe Bryant boog deemoedig het hoofd bij zo veel soevereniteit. Een lot dat Dwyane Wade ook beschoren is bij zijn Miami Heat? Vanaf deze week beginnen de weddenschappen.
door matthias stockmans – beelden reuters
“Als James zo verder blijft doen,
wordt hij de beste aller tijden.”
Jerry West
