Dé seizoensrevelatie bij Anderlecht is op dit moment Frank Acheampong. Portret van een bliksemschicht.
Frank Acheampong is negentien, scoort bij voorkeur op assist van Silvio Proto en heeft het wel een beetje gehad met de vergelijking met Lionel Messi. “God heeft me een zeker voetbaltalent gegeven, maar mijn snelheid heb ik mezelf aangeleerd door elke dag een kleine heuvel op te lopen”, zegt de jonge flankspeler wiens idool niet geheel toevallig Usain Bolt is. Het verhaal van een opmerkelijk parcours.
Vijf prijzen
Oliver König is de Duitse makelaar (van LionShare Players Management) die achter de schermen aan Acheampongs carrière sleutelt. König werkt al een jaar of vijftien met Afrikaanse spelers en het was ook in die hoedanigheid dat hij kennismaakte met ex-Anderlechtspeler Nii Lamptey. “Ik ontmoette hem op het einde van zijn carrière. We werden al snel vrienden en toen hij stopte met voetballen, is hij beginnen te werken in mijn voetbalacademie in het Ghanese Accra. Daar kreeg hij Acheampong onder zijn hoede.”
Het duurde niet lang of Acheampong was te goed en te groot voor de Ghanese competitie, maar de vraagprijs van 300.000 euro was een probleem. König: “Uiteindelijk stond Al Jazeera (de club van de sjeik die ook eigenaar van Manchester City is, nvdr) op het punt om Frank te kopen, maar we wisten uit ervaring dat spelers die naar zulke landen trekken, het later moeilijk hebben om weer naar een grotere competitie te gaan. Bijkomend risico is dat wanneer een club uit de Emiraten je absoluut wil houden, ze er niet voor terugschrikken om een gekke prijs op je hoofd te plakken. Vandaar dat we uiteindelijk voor de Thaise optie (Buriram United, nvdr) gekozen hebben. Frank en wij waren van mening dat het Thaise avontuur niet al te lang hoefde te duren en dat het de ideale springplank naar een Europese competitie was. Want je moet het voetbal in Thailand ook niet onderschatten. Het niveau is lang niet slecht, de infrastructuur is meer dan oké en er zit geregeld 30.000 man in het stadion.”
Bertrand Crasson, die de academie van BEC Tero (in Bangkok) leidt en de beloften traint, herinnert zich Acheampong nog. “Ik kwam hier enkele maanden voor zijn vertrek naar Anderlecht aan. Frank stond niet elke wedstrijd in de basis, maar dat is geen schande als je weet dat we hier maximaal drie buitenlanders mogen opstellen en de beste ploegen steevast enkele goede Spanjaarden, Koreanen, Brazilianen, Japanners en zelfs een Macedonische international hebben lopen. Dat een all star team uit de Thaise eerste klasse onlangs won van Manchester United en met amper 1-0 verloor van Chelsea zegt alles over het niveau hier. Al zijn de Thaise spelers zelf van iets minder hoog niveau. Omdat het leven hier zo goed is, hebben ze het moeilijk om zichzelf pijn te doen. Maar bij de buitenlanders die in de Thaise competitie spelen, zitten echt goeie voetballers. Ik heb net nog twee Ivorianen van mijn club naar een Europese club doorgestuurd. In België doet men voorlopig evenwel nog wat lacherig over spelers die uit de Thaise competitie komen. Ik had die twee Ivorianen eerst aangeboden bij Zulte Waregem en KV Mechelen, maar ik heb zelfs nooit een antwoord gekregen van Essevee of Malinwa. Er lopen hier nochtans een paar spelers van het kaliber van Acheampong rond.”
Acheampong speelde in Thailand van februari 2011 tot januari 2013, maar pakte er met de landstitel, tweemaal winst in de Thaise beker en twee eindzeges in de League Cup wel vijf prijzen. Ook in de Aziatische Champions League liet hij zich opmerken. Een artikel over die competitie staat vol met lovende woorden over Acheampongs prestatie. De journalist schrijft dat het dipje van de Thaise nationale ploeg ruimschoots gecompenseerd wordt door het fris spelende Buriram United en de prachtprestaties van de Ghanese winger. Zijn team zou de daaropvolgende wedstrijden instorten, maar Acheampong zou nog tot beste buitenlander van de competitie gekroond worden.
Maestro van Viareggio
Het toernooi van Viareggio in Toscane is dé referentie onder de jeugdtoernooien. Het recordaantal zeges wordt gedeeld door AC Milan, Juventus en Fiorentina. Sinds het begin van de jaren tachtig waren er zelfs maar twee niet-Italiaanse teams die het toernooi wisten te winnen: de Uruguayanen van Juventud en Anderlecht, dit jaar. Er waren nochtans 48 deelnemende teams, met daaronder heel wat schoon volk zoals Sampdoria, Genua, Parma, Atalanta, Fiorentina, Inter, AC Milan, Napoli, Roma, Lazio, Newcastle, Spartak Moskou, Club Brugge en ga zo maar door. Anderlecht haalde het uiteindelijk na wedstrijden tegen Reggina, Lazio, Torino, Siena en AC Milan in de finale. In die finale had Acheampong met zijn twee doelpunten een flinke bijdrage in de 3-0-zege.
“Het is in Viareggio dat ik Frank echt heb leren kennen, als speler én als mens”, zegt René Peeters, de coach van de paars-witte beloften. “Ik vond hem meteen spontaan en sympathiek, het type dat het succes niet naar zijn hoofd zal laten stijgen. Hij zei me: ‘U bent de coach en u zet me waar u wilt. Ik heb daar niets over te zeggen.'” Acheampong schittert meteen als linkerflankaanvaller in een 4-3-3 en doet het ook als tweede spits in een 4-4-2 goed. “Na een paar wedstrijden had ik al door dat iedereen over hem sprak. De tegenstanders, maar ook de scouts en de journalisten. Zijn kleine gestalte, zijn balgevoel, zijn techniek en zijn explosieve speelstijl lieten veel mensen versteld zijn. Het bestuur vroeg me mijn mening wanneer ze de aankoopoptie wilden lichten en ik heb meteen gezegd dat ze niet moesten twijfelen. Al vroeg ik me wel af of hij bij de eerste ploeg zou kunnen brengen wat hij bij de beloften telkens op de mat legde. Hij bewijst nu dat hij dat wel degelijk kan. Zijn raids hebben werkelijk alles: een verschroeiende versnelling en voldoende balbeheersing om zelfs met hoge snelheid de bal onder controle te houden. Daar komt nog eens bij dat hij een gesloten wedstrijd op eender welk moment kan openbreken. Tijdens de finale in Viareggio had hij zo’n beslissende actie in petto: hij kreeg de bal op de rechterflank, nam de hele verdediging in snelheid en legde de bal ook nog eens rustig in doel.”
Na zijn prestaties in Viareggio informeerde AC Milan naar Acheampong. Dat bevestigt ook makelaar König. “Frank is niet dom. Hij weet ook dat hij bij een club zoals AC Milan niet meteen de kans zou krijgen om in de basis te staan. Vandaar dat hij ervoor koos om zich eerst te bewijzen in de Belgische competitie.”
Brons op het WK U20
De zomer van 2013 zal Acheampong zich nog lang herinneren. Hij is immers de aanvoerder en sterspeler van de Black Satellites, het Ghanese U20-team dat deelneemt aan het WK in Turkije, dat gewonnen werd door Frankrijk. Met zijn wervelende acties en zijn vier doelpunten in zeven wedstrijden slaat hij gensters op het toernooi en bezorgt hij Ghana een bronzen plak. Op fifa.com stond zelfs een kleine lofzang te lezen: “Er zijn maar weinig 19-jarigen die zo’n rijk cv als Acheampong kunnen voorleggen. Ondanks zijn jeugdige leeftijd was de aanvaller van Anderlecht al op drie verschillende continenten actief, speelde hij de Aziatische Champions League en verzamelde hij al enkele A-caps.” Op diezelfde website zegt Acheampong zelf: “Zij die niet gereisd hebben, weten niet hoe de wereld eruitziet.”
Acheampong werd voor het eerst opgeroepen voor de Ghanese nationale ploeg – de Black Stars – in de zomer van 2012 voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen China. Voor de match van vorige vrijdag tegen Zambia, een officiële WK-kwalificatiewedstrijd, werd Acheampong opnieuw opgeroepen. Hoe het komt dat er een jaar tussen beide A-selecties zit? “Nii Lamptey kent zowel de hoge piefen van de Ghanese voetbalbond als bondscoach Kwesi Appiah“, zegt König. “Die laatste is zelfs een goede vriend van Lamptey. Nii vroeg hem dan ook om Acheampong niet op te roepen als dat niet echt nodig was. Het belangrijkste was immers dat hij zich goed zou integreren bij Anderlecht. De verre verplaatsingen die gepaard gaan met interlands zouden die integratie alleen maar bemoeilijkt hebben. Op dit moment is het niet meer dan normaal dat Frank er weer bij is voor de wedstrijd tegen Zambia. Als je opgeroepen wordt voor een topwedstrijd in de WK-kwalificatie en je gaat niet, dan kun je bezwaarlijk een profvoetballer genoemd worden.”
door pierre danvoye
“Zij die niet gereisd hebben, weten niet hoe de wereld eruitziet.” Frank Acheampong
