De Belgische Fedcupploeg en nieuwbakken kapitein Carl Maes staan voor een onmogelijke opdracht dit weekend in de Verenigde Staten. ‘Ik ga mij niet focussen op het resultaat.’

L indsay Davenport (WTA 1), Serena Williams (WTA 4), Venus Williams (WTA 8) en CorinaMorariu (WTA dubbel 22). Dit moet de sterkst mogelijke Amerikaanse Fedcupploeg sinds jaren zijn. Ja hoor, het is van 1999 geleden dat Davenport en beide Williamsen nog eens in één team zaten. Toen wonnen ze de competitie. Staan daartegenover dit weekend in de eerste ronde van de wereldgroep : Kirsten Flipkens (WTA 173), Els Callens (WTA 174), Leslie Butkiewicz (WTA 364) en Evelyn Van Hyfte (WTA 392). Zowat de zwakste Belgische Fedcupploeg sinds jaren. Met Flipkens, zeven maanden rugleed en geen minuut competitie in de benen, en Els Callens, lopend op haar laatste tennisbenen, is het team zelfs min of meer onthoofd. Dat Kim Clijsters en Justine Henin niet beschikbaar waren dit seizoen was al langer geweten.

En net nu hijst Carl Maes, de ex-trainer van Clijsters, zich aan boord als kapitein en opvolger van Ivo Van Aken. Gelukkig ligt het strand in Delray Beach op 300 meter van de tenniscourts. “Tja, realistisch gezien zou die ontmoeting snel gedaan kunnen zijn. Mochten zowel Davenport als de Williamsen alle wedstrijden spelen, valt daar weinig eer te rapen. We expect the worst and hope for the best, zoals ze in Engeland zeggen.”

Er zijn gemakkelijker ontmoetingen om een carrière als Fedcupkapitein te starten. “Het zou wel eens een pijnlijke geboorte kunnen worden voor die carrière ( lacht). Kijk, in een toernooi zijn je eerste en je laatste match de belangrijkste. Voor onze Fedcupcampagne geldt dat ook. Als wij deze eerste ontmoeting verliezen, wacht ons een barragematch begin juli. Die is veel belangrijker. Het kan goed zijn dat we dit weekend geen set pakken, maar dat is geen oneer, hè. We zijn in België de laatste jaren verwend geweest met de prestaties van Kim en Justine. Maar daarachter is het voor een klein landje als het onze natuurlijk heel wat minder. Dat is normaal. En niet vergeten : Amerika hoort tot de topfavorieten.”

Maar zelfs die play-off om in de wereldgroep te blijven is met een ploeg zonder kopstukken geen sinecure. Waarom is hij dan toch in het verhaal gestapt ? “Een uitdaging. Bij de jeugd heb ik als VTV-coach veel teamcompetities meegemaakt. Bij de profs heeft zo’n landenontmoeting toch nog iets meer allure. Je kan dit Belgische team misschien wat pejoratief als tweede garnituur kwalificeren, maar het is onze volgende generatie. Op die basis wil ik verder werken. En dat is wat we in Amerika moeten doen : elkaar leren kennen en onszelf klaarstomen voor die barragewedstrijd de week na Wimbledon.”

De toekomst van het Belgische vrouwentennis is Maes dus niet ongenegen ? “Daarom ook dat ik met Steven Martens overeenkwam om zes weken per jaar in te springen bij de scouting en de oprichting van de regionale toptennisscholen. Ik sluit niet uit dat ik ooit volledig terugkeer naar België en zodoende houd ik nu al mijn link met de basis van de piramide.”

De Fedcup, het ziekelijke zusje van de Daviscup, tracht sinds lang eenzelfde renommee te vergaren als de landencompetitie bij de mannen. Dit jaar door van logo en nog maar eens van formule te veranderen. Gedaan met de gezamenlijke halve finales en finale op één plaats, ieder land maakt kans op het thuisvoordeel. Maes, die twee jaar in een adviescommissie van de WTA zat, heeft zich herhaaldelijk over de matige belangstelling voor die federatiebeker gebogen. “De Fedcup zal nooit zo populair als de Daviscup worden. De vrouwelijke toppers gaan in toernooien steevast mee tot in de halve finale, wat voor heel wat meer belasting zorgt. Bij de mannen speelt dat fenomeen iets minder. Je zou de kalender moeten ontlasten, er zit niets anders op.”

Vooralsnog blijft het alleszins forfaits regenen. De speeldatums zijn ook dit seizoen weer fel gecontesteerd : Maria Sharapova, Clijsters, Henin, Alicia Molik en Amélie Mauresmo hadden er alvast geen zin in. Hoe Amerika dan zo’n ploeg op de been krijgt tegen de Belgische reserven ? De Williamsen wonen op een boogscheut van Delray Beach. De organisatoren deponeerden vermoedelijk een aanzienlijke duit in het zakje van het duo en kan je ze ongelijk geven ? Ondanks de afwezigheid van tegenstanders als Clijsters en Henin zal de ontmoeting hoogstwaarschijnlijk voor een vol huis gespeeld worden (circa 4000 toeschouwers per dag).

De aanwezigheid van Zina Garrisson aan het hoofd van de yankees verlaagde de drempel voor de Williamsen tenslotte tot een niet noemenswaardig opstapje. Garrison, ex-toptienspeelster en eveneens van Afro-Amerikaanse origine, nam tot vorig jaar de rol van coach waar binnen het team maar heeft met het afhaken van Billy Jean King een stapje vooruit mogen zetten. Gezien de goede relatie van de familie Williams met Garrison een doordachte aanpak van de Amerikaanse tennisfederatie.

Vergelijkbaar met de aanstelling van Carl Maes in België. Ook hij zou Kim Clijsters of Justine Henin weer warm moeten maken voor de Fedcup. Met de overvolle kalender, de onderlinge verstandhoudingen en de titel uit 2001 al op de palmares, voorwaar geen makkelijke opdracht. “Ja, als blessures voorkomen een prioriteit blijft voor onze twee meisjes zou het wel eens een zeer kort gesprek kunnen worden. Ik ga een open gesprek met ze voeren en als ik één van de twee kan overtuigen, dan is dat al super. Krijg ik een njet, dan ga ik ze niet veroordelen. Ze betekenen nu al zoveel voor het Belgische tennis, dat verdient enkel respect.”

Ondertussen mag Maes proberen met een gehandicapte ploeg de Belgische tenniseer hoog te houden in Delray Beach. “Ik ga mij niet focussen op het resultaat. Wat zeg ik, ik ga er zelfs niet wakker van liggen.”

Filip Dewulf

‘Clijsters en Henin ? Als ik één van de twee kan overtuigen, dan is dat al super.’