Als het van Pavel Nedved afhangt, laat Jan Koller zich opereren aan de ogen. “Jammer dat hij er tegen België niet bij is.”

In Tsjechië denkt het gros van de voetballiefhebbers dat hun land aan België een meer dan haalbare opponent heeft op weg naar het WK in Japan en Zuid-Korea. Zelfs onder de spelers zijn er die dat optimisme delen. Tomas Repka, bijvoorbeeld, meent dat Tsjechië negentig procent kans heeft om zich te plaatsen, en wel omdat “Kroatië een veel moeilijker tegenstander zou zijn geweest. Zij hebben een aantal spelers die verrassend uit de hoek kunnen komen, terwijl de Belgen toch heel wat minder creatief zijn.”

Dan is aanvoerder Pavel Nedved een stuk voorzichtiger. De speler van Juventus werd vorig jaar verkozen tot Tsjechisch voetballer van het jaar vóór Tomas Rosicky en Jan Koller. “De kansen zijn fifty-fifty”, zegt hij in een telefonisch gesprek vanuit Turijn. “Wij spelen goed voetbal, maar de Belgen lieten op Euro 2000 zien dat ze ook wel wat in hun mars hebben.” Het is een huizenhoog cliché, een waar niemand wat aan heeft, en dat lijkt ook Nedved zich gelukkig snel te realiseren. “Mijn landgenoten denken dat we zullen winnen,” voegt hij eraan toe, “omdat we op elke positie betere spelers hebben dan de Belgen. Maar uiteindelijk hebben wij ons evenmin rechtstreeks kunnen plaatsen. Omdat we in IJsland onze slechtste wedstrijd van de laatste tien jaar speelden en omdat we tegen een zwak broertje als Malta ook geen overschot hadden. Niettemin gaan we er alles aan doen om naar het WK te gaan. Mijn generatie heeft nog nooit aan een WK deelgenomen, het is dus hoog tijd.”

Aan de vriendschappelijke wedstrijd tegen de Rode Duivels, die in de lente in Praag eindigde op 1-1, hecht Nedved in de huidige omstandigheden geen belang. “Het ging er toen echt vriendschappelijk aan toe. Deze keer wordt het een strijd op het scherpst van de snee. Van de spelers ken ik vooral Walem, omdat ik in Italië vaak tegen hem speelde. Ook de Belgen van Schalke ken ik, omdat ik de Bundesliga tamelijk goed volg.”

H

et is nog niet de beste Pavel Nedved, zoals ze die kenden van bij Lazio, die ze bij Juventus aan het werk zagen. “Fysiek gaat het wel goed,” vindt hij, “maar ik heb de indruk dat het in ons kopje zit. We missen nog te veel kansen. En als we wel vaak scoren, geven we ook te veel doelpunten weg. In de derby tegen AS Roma, bijvoorbeeld, stonden we 3-0 voor en toch moesten we nog een gelijkspel toestaan. Zelf mis ik ook dat goaltje om me beter te voelen. Vroeger slaagde ik er wel geregeld in om een doelpunt mee te pikken. Maar dat is niet de enige reden waarom ik voorlopig onder mijn niveau voetbal. Zonder de schuld op een ander te willen afwentelen, is het ook zo dat ik me nog niet kan optrekken aan het betere spel van mijn ploegmaats. Natuurlijk vraagt het ook tijd om je aan te passen aan een ploeg als Juventus, want zij voetbalt op een heel andere manier dan Lazio. Daar speelden we vaak op de counter, zodat ik veel ruimte had. Juventus staat bijna de hele tijd op de helft van de tegenstander te voetballen. Daardoor is er veel minder ruimte en om zo’n muur van verdedigers te slopen moet je wel heel sterk zijn.”

Een ander excuus, al wil Nedved het niet als dusdanig laten klinken, is dat hij bij zijn nieuwe club nog niet op zijn beste positie mocht aantreden. Toen Marcello Salas uitviel met een ernstige blessure, hoopte hij dat hij als tweede aanvaller zou worden uitgespeeld. “Tegen Porto in de Champions League gebeurde dat ook en dat beviel me. Los daarvan is het gewoon zo dat ik hier lang nog niet aan de top van mijn mogelijkheden speel. Misschien heeft het er ook mee te maken dat ik de eerste drie wedstrijden van de Champions League moest missen als als gevolg van mijn schorsing (op grond van televisiebeelden, red.) vorig seizoen met Lazio tegen Leeds. Als ik elke week in twee topwedstrijden zou kunnen aantreden, pik ik wellicht sneller het juiste ritme op.”

Pavel Nedved is dus niet te beroerd om aan zelfkritiek te doen. Het is een eigenschap in hem die zowel Marcello Lippi als bondscoach Jozef Chovanec erg naar waarde schatten. Chovanec was destijds bij Sparta Praag nog een ploegmaat van hem, merkt hij op. “Ook andere internationals, zoals Novotny, Lokvenc en zelfs Koller, hebben nog met hem gevoetbald”, weet Nedved. “Wat niet wil zeggen dat hij ons bevoordeelt. Hij toont gewoon veel respect voor al zijn spelers, wat voor een goede sfeer zorgt in de groep.”

Een goede sfeer die aangetast leek te worden door enkele incidenten rond Jan Koller. Nedved zet dat even recht : “Ik ken Jan vrij goed. Normaal is hij de zachtaardigheid zelve. Toen hij in juni tegen Ierland werd vervangen en zijn truitje op de grond gooide, gebeurde dat niet uit onvrede om de wissel, maar uit frustratie omdat hij vlak ervoor een enorme doelkans had gemist, waardoor hij verzuimde om ons op voorsprong te brengen. Die beelden zijn de wereld rondgegaan en in Tsjechië is de zaak meteen enorm opgeblazen. Terwijl het allemaal op een misverstand berustte : Jan was niét boos op de trainer. Trouwens, meteen na de wedstrijd bood hij zijn excuses aan aan de coach en in de ploeg was het incident dan ook snel vergeten.”

Toen kwam de uitwedstrijd tegen IJsland. Na veertig minuten mocht Koller alweer gaan douchen. Rood voor spuwen naar een tegenstander. “Absoluut ontoelaatbaar,” geeft Nedved toe, “maar je moet beseffen dat hij op dat ogenblik onder geweldige druk stond. Hij was net van club veranderd, bij Dortmund liep het niet altijd naar behoren én hij had al enkele zware aanslagen op zijn benen moeten verduren. Het zorgde er allemaal voor dat hij eventjes ontplofte. Hij was zichzelf niet meer. Ondertussen lijkt alles in orde te komen en begint hij bij Dortmund erg goed te draaien.”

H

et gevolg is wel dat Koller, door een schorsing van vier interlands, er tegen België twee keer niet bij is. Een meevaller voor de Rode Duivels, dat zeker, maar ook een aderlating voor Tsjechië, dat het eveneens zonder Kollers ploegmaat Tomas Rosicky (geschorst) en Patrick Berger (pas hersteld) moet stellen. “Hoewel Rosicky nog maar 21 is, is hij al een echte sterkhouder,” duidt Nedved hun belang, “en Jan is door zijn werkkracht en zijn balvastheid als targetman uiteraard een hele nuttige speler. Bovendien scoort hij makkelijker dan Vratislav Lokvenc, die wel een betere voetballer is, maar in een vijftigtal interlands slechts een zestal doelpunten maakte.”

Pavel Nedved steekt het niet onder stoelen of banken dat hij een boontje heeft voor Jan Koller. “Hij is echt wel een vriend. Ik heb hem al aangeraden om zich te laten opereren aan de ogen, zoals ik zelf ook deed om geen bril meer te hoeven dragen. Ik heb al de nodige contacten gelegd voor zijn operatie.”

door Nicolas Ribaudo

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content