De toestand bij Lokeren stoort Willy Verhoost enorm, zegt hij. “Ik moest de afgelopen zes maanden veel meer vloeken dan ik zelf wilde”, beweert de sportief manager van Lokeren. “Wat we toonden in de heenronde was vaak barslecht. Ik troost me met de gedachte dat het echt niet zwakker kan. Het leek wel alsof de meesten het voetballen waren verleerd. Sommige sterkhouders kunnen de ploeg niet meer dragen : Ivan Vukomanovic, Besnik Hasi en Saidou Mady Panandetiguiri waren vorig jaar vaak de draaischijf, nu is hun niveau bedroevend. Predrag Filipovic strooide toen met assists voor Aristide Bancé, maar geraakt dit seizoen geen man meer voorbij. Het ontbreekt ons aan loopvermogen op het middenveld. Dat bleek de laatste duels, vooral na het uitvallen van Killian Overmeire. Dan pas zie je hoe belangrijk hij is voor onze ploeg. Killian ontwikkelde zich wel goed, net als Kwinten Clappaert. Maar door de blessures van Hassan El Mouataz, Ali Bouabe en João Carlos Pinto Chaves misten we automatismen, ervaring en vertrouwen. Neem dit allemaal samen en je kent een deel van de verklaring van ons falen. Ook onze voorspelers krijgen veel te weinig ballen en toonden zich geen echte afwerkers. Dat moeten we durven erkennen. Het is jammer dat Ariël Jacobs het slachtoffer werd van onze mindere resultaten, maar we moesten toen iets ondernemen om niet te fel terug te vallen. We mogen blij zijn dat Rudi Cossey voor een pak punten en wat beter voetbal zorgde. ( grijnst) Want in het moeras kan je rap wegzakken, hé.”

Naast de komst van Grégory Dufer en Ivan Jovanovic en de terugkeer van de snelle en behendige Congolese rechterflankspeler Marcel Kimemba Mbayo (28, Sakaryaspor), die het wegvallen van de geschorste Gunter Van Handenhoven moet opvangen, is Verhoost op zoek naar een stevige targetman. “Iedereen moet nu maar beseffen dat het vijf voor twaalf is”, klinkt het streng bij de rechterhand van voorzitter Roger Lambrecht. “We beschikken over fantastische spelers, maar ze moeten vanaf nu ook echt knokken. Want blijven aanmodderen in die bedreigde zone, daar is niemand mee gediend. Lokeren heeft de laatste jaren een zekere status opgebouwd, een gemiddelde van de zesde plaats, en moet dat kunnen wettigen. De concurrentie moet worden aangescherpt, want sommige spelers hebben daar nood aan. Die jongens die niet voldoen, zullen daar de gevolgen van dragen.”

Verhoost rekent daarvoor op de vakkennis van Slavo Muslin, die startte met een nul op zes. “Hij is geen tovenaar, hé”, sust Verhoost. “De coach kreeg drie weken de tijd om een eerste evaluatie te maken. De tere plekken kon hij al snel achterhalen. Ik blijf ervan overtuigd dat we in de linkerkolom zullen eindigen, 30 op 51 moet doenbaar zijn. Lokeren moet een degelijke subtopper zijn en blijven. Dat kan, met een paar gerichte transfers, en als Olivier Doll en Runar Kristinsson zich nog meer laten gelden als leiders. Eerst punten pakken, in die veilige zone terechtkomen en het publiek vermaken met spektakel, dat willen we dit seizoen nog bereiken.”

FRéDéRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content