‘De bal moet niet áltíjd vooruit’
Met de verplaatsing naar RC Genk van komende zondag en de thuismatch tegen Anderlecht een week later wacht KV Mechelen een zwaar tweeluik. Malinwa kan er wel met vertrouwen naar toe leven, want geel-rood staat na een derde van de reguliere competitie knap vierde, met achttien punten uit tien matchen. “Op de goede momenten kregen we al de juiste dosis geluk mee”, zegt middenvelder Koen Persoons.
Zie je nog een andere verklaring voor jullie hoge rendement?
Koen Persoons: “We werden ook weer wat meer volwassen. Nu kunnen we een goal maken en daarna de match naar onze hand zetten. Vroeger waren we – zelfs bij pakweg een 2-0-voorsprong – altijd gefocust op: vooruit voetballen, iets waar de trainer op hamert. Tijdens onze laatste wedstrijd, tegen Lokeren, stonden we voor en speelden we de bal achteraan gewoon wat rond. Zo moest de tegenstander het leer ‘hoog’ komen zoeken, waardoor er elders ruimte vrijkwam. Zoiets durfden we vroeger niet.”
Omdat jullie dan onder jullie voeten kregen van Peter Maes?
” Euhm … Niet echt. Het is ook onze eigen ervaring die er bijkwam. De bal moet niet áltíjd vooruit. In onze thuismatch tegen STVV ( 0-2, nvdr) zag je wel hoe we een scheve situatie soms nog te haastig willen rechtzetten.”
Hoe anders is het voetballen voor jou, nu Björn Vleminckx weg is en David De- storme ‘hangend’ achter Aloys Nong voetbalt?
“Mijn doel blijft hetzelfde: de man aanspelen die de beslissende pass kan geven. Vorig seizoen was dat vaak Julien Gorius. Tegenwoordig heb ik dikwijls twee opties: Destorme of Gorius, die nu iets vaker van de linker- of rechterkant komt. Voor Yoni Buyens ( diein het centrum aan de linkerzijde van Persoons speelt, nvdr) en mij is het gemakkelijk om de bal aan iemand af te geven.”
Je werd geflankeerd door Wouter Vrancken in de eerste matchen. Moet je je aanpassen nu Buyens naast je speelt?
“Het enige verschil is dat Yoni iets meer de neiging heeft om op te rukken. Maar de regel blijft simpel: als een van ons mee ten aanval trekt, moet de andere blijven. Wie van ons de meeste aanvallende impulsen geeft, hangt eigenlijk af van de bezetting op de flanken. Is Joachim Mununga linksbuiten, dan mag Yoni wat meer meegaan. Staat Jo op rechts, dan speel ik wat hoger. De bedoeling is om de tegenaanval langs Mununga’s kant niet te snel op gang te laten komen. Gorius ( die doorgaans op rechts voetbalt als Mununga op links staat en omgekeerd, nvdr) blijft van nature wat ‘lager’, langs zijn kant komt de tegenstrever er sowieso moeilijker door.”
Vroeger speelde Mununga steevast op rechts, nu geregeld ook op links. Hangt zijn plaats af van de flankbezetting bij de tegenstander?
“Die heeft daar soms wat mee te maken, denk ik. In de eerste matchen kwam Mununga op rechts ook niet tot zijn spel en ik evenmin. Vorig seizoen verliep de wisselwerking tussen ons nochtans prima. Nu sneed hij telkens iets te veel naar binnen om de bal te vragen of stond ik iets te hoog om het leer te geven. We pakten elkaars ruimte af, daarom schoof de trainer eens met de pionnetjes.” S
‘Nu kunnen we een goal maken en daarna de match naar onze hand zetten.’
