Koffie en croissants

© gf

Zinho Vanheusden is de vierde Belg ooit bij Genoa. René Vandereycken effende de weg.

In 1980/81 gaan de Italiaanse voetbalgrenzen na vijftien jaar weer open voor buitenlandse spelers; elke eersteklasser mag er één aanwerven. Een jaar later arriveert de eerste Belg: René Vandereycken. Die was nochtans niet van plan om naar Italië te trekken, zegt hij in een interview met dit blad onder de titel ‘Een koele kikker onder de Italiaanse zon’.

In 1981 is Vandereycken na zeven jaar bij Club Brugge helemaal rond met FC Köln. ‘Dat contract heb ik thuis nog liggen’, zegt hij tegen de Belgische reporter. Maar Club vindt dat de Duitsers te weinig betalen. Op vakantie in Florida ontmoet een ontgoochelde Vandereycken toevallig zijn ploegmaat bij Club Jan Ceulemans. Daar verneemt hij dat Club een andere aanbieding wel ziet zitten. Zo stapt de middenvelder bij zijn terugkeer, samen met Ceulemans, opnieuw op het vliegtuig richting Milaan. Jan gaat er met AC Milan praten, waar hij helemaal niet heen wil en zodoende op de vraag hoeveel hij wil verdienen een volgens zijn normen absurd hoog bedrag noemt. De Italianen gaan tot zijn verbazing akkoord en Ceulemans smeekt de delegatie van Club om hem weer mee te nemen naar België.

Heel anders gaat het bij de 28-jarige Vandereycken die meteen tot een akkoord komt met Genoa, de oudste club uit Italië, opgericht op 7 september 1893 en ook de allereerste Italiaanse kampioen. Vandereycken wordt de eerste buitenlander sinds het profvoetbal bij een club die negen titels en een beker won, maar al die prijzen dateren al van voor de Tweede Wereldoorlog. Dit Genoa is net teruggekeerd naar de Serie A, als nummer drie in de tweede klasse.

Sportief directeur Giorgio Vitali komt van Napoli. Toen hij daar een jaar eerder iemand zocht om de verdediging te organiseren, stond Ruud Krol op plaats één en Vandereycken op twee. Krol zou bij Napoli een icoon worden. Bij Genoa denkt Vitali dan ook meteen aan Vandereycken, maar die voetbalt op dat moment met de nationale ploeg in Japan. Dan maar even polsen bij Arie Haan, die de Italianen belooft dat hij zich bij Standard wel zal kunnen vrijmaken. Voor trainer Raymond Goethals is een vertrek van de Nederlander echter niet bespreekbaar.

Zo komt Vandereycken weer in beeld: een stuk duurder maar ook een stuk jonger dan Haan. Genoa zou 40 miljoen frank (één miljoen euro) betaald hebben aan Club en Vandereycken een jaarloon van 250.000 euro uitkeren.

De havenstad Genoa is een tegenvaller, vindt de Belg aanvankelijk. Vuil, druk en veel lawaai. De tweede indruk is beter. De club begeleidt de speler optimaal en zorgt dat het gezin goed terechtkomt. Trainer Luigi Simoni is in zijn nopjes met zijn nieuwe patron: ‘René is een bijzonder attente voetballer. Hij doorziet vlug alle situaties. Spelers van dit type bestaan niet in Italië. Ik wil van hem de baas van mijn team maken. De man die mijn taak als trainer overneemt op het veld. Hij is enorm leergierig, gedisciplineerd en heeft veel belangstelling voor tactiek.’ De clubdokter noemt hem ‘een jongen die hard is voor zichzelf zoals hij zeer zeker hard is voor de anderen. Hij heeft wel nog wat problemen. Hij houdt niet van de zon dus dat zal toch moeten veranderen, want die is hier altijd. Zijn eetgewoontes moeten ook aangepast worden. ’s Morgens eet hij nog koude melk met kaas en brood, de anderen nemen koffie en croissants. Terwijl de andere spelers wijn drinken verkiest hij bier.’

Het eerste jaar is Vandereycken top, al redt de club zich slechts vijf minuten voor het einde van de laatste wedstrijd. Wanneer het jaar daarop een tweede buitenlander mag aangeworven worden, krijgt hij niet het gezelschap van Jan Ceulemans of Erwin Vandenbergh, aan wie de Italiaanse club eerst dacht, maar van de Nederlandse middenvelder Jan Peters.

Al na twee wedstrijden moet hij zich aan de knie laten opereren, na een blessure met de nationale ploeg. Hij zal nog één keer meespelen, in de voorlaatste wedstrijd van het seizoen, waarin Genoa zich opnieuw redt. Vandereycken keert daarna terug naar België, waar hij voor Anderlecht gaat voetballen, maar die twee jaar Italië blijven hangen. Genoa blijft zijn club. De taal spreekt hij vandaag als geen ander en van Italiaanse wijnen mag je hem, in tegenstelling tot bij zijn komst, alles vragen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content