Korte dribbels en lange haren: getuigenissen over Eden Hazard bij de Belgische U17

© BELGAIMAGE
Martin Grimberghs Medewerker van Sport/Voetbalmagazine

In mei 2007 haalde Eden Hazard voetbalminnend België uit zijn winterslaap tijdens het EK U17. Niet alleen zijn moordende dribbels vielen op, ook zijn nektapijtje. Een dikke nek heeft Eden nooit gehad, maar te lang haar, dat wel. Aflevering 5 van de reeks verhalen over Rode Duivels.

Op zijn vijftiende was Eden Hazard al een voetbalcrack, maar hij was ook een beroerde bowlingspeler. Het type dat met een smile zou vragen om een paar bumpers langs de baan te installeren om te voorkomen dat de bal in de goot zou belanden. Hazard had hoe dan ook geen bowlingschoenen nodig om de clown uit te hangen. Dimitri Daeseleire, een gezant van de imposante kolonie afkomstig uit de Genkse jeugdopleiding, herinnert zich dat Hazard vaak de eerste was om met alles en iedereen te lachen.

‘We hadden een toffe groep met mij als aanvoerder. Eden kwam er als laatste bij, maar paradoxaal genoeg was hij een van de jongens die zich het meest op zijn gemak voelde. In het bowlen was hij veruit de slechtste speler, maar dat belette hem niet om plezier te maken en er helemaal voor te gaan. Hetzelfde met tafeltennis. Hij deed het graag, maar wat hij het liefste deed was gek doen. ( lacht) Wanneer we naar het buitenland gingen en van de gelegenheid gebruikmaakten om een of andere culturele uitstap te maken, voelde hij zich meteen minder betrokken. Ik weet nog dat hij tijdens het bezoek aan een moskee in Turkije liever in de bus bleef om met Mario Kart te spelen. Ik moet er wel aan toevoegen dat hij ijzersterk was in dat spelletje.’

Hij heeft veertig minuten zijn tricks getoond zodat iedereen kon zien hoe goed hij overweg kon met de bal. In mijn ogen was hij nog geen voetballer.’

Bob Browaeys

Welkom in het hoofd van Hazard. Hij is het soort puber dat liever blijft hangen op de achterbank van een touringcar in plaats van zijn fotoapparaat tevoorschijn te halen tijdens een toeristische uitstap. Hij laat ook kruimels van zijn chips rondslingeren en bezorgt zijn schoolreisbegeleiders grijze haren. In 2007 neemt Bob Browaeys hem onder zijn vleugels. ‘Ik had hem in september 2006 met de U16 van Patrick Klinkenberg in Beveren zien voetballen tegen Slovakije en ik vond hem toen geweldig spelen.’

De zomer van 2006 loopt op zijn einde en Browaeys, die een tiental jaar als trainer was begonnen bij de Belgische voetbalbond, doet op dat moment de ontdekking van zijn leven. Die vondst geeft zijn carrière een boost en sindsdien is zijn naam onlosmakelijk verbonden met een van de Belgische kroonjuwelen. Het komt goed uit: België is zo ver afgegleden dat het aan het verdrinken is op plaats 71 op de FIFA-ranking, tussen Venezuela en Wit-Rusland. ‘De A-ploeg moest zich door een moeilijke periode spartelen. En wij hadden bij de U17, de generatie van 1990, ook geen uitzonderlijke spelers lopen. We stonden bovendien voor een bijkomend probleem: wij moesten het EK voorbereiden dat in België doorging. Ik voelde de druk van bovenaf. We zaten in een groep met Spanje, Nederland en Engeland en de schrik zat erin dat we ons belachelijk zouden maken. Tenslotte miste ik voorin een creatieve speler. Iemand die het verschil zou kunnen maken.’

Korte dribbels en lange haren: getuigenissen over Eden Hazard bij de Belgische U17
© PHOTONEWS

Hazard beantwoordt aan het gezochte profiel en wordt opgepikt bij de U16. Maar hij is op dat moment een ongeleid projectiel waarvan de gebruiksaanwijzing ontbreekt. Hij ziet er ook uit als een lichtjes arrogante adolescent die doorheeft dat hij minder hard zal moeten werken om te slagen. Maar de realiteit zal hem inhalen. Hazard wordt na zijn referentiematch tegen Slovakije naar de U17 van Browaeys gepromoveerd naar aanleiding van een voorbereidingstornooi met Portugal, Spanje en Engeland en hij maakt voor het eerst kennis met zijn nieuwe strijdmakkers in oktober 2006.

Waterdicht contract

Daeseleire, die als groepsleider fungeert van een middelmatige ploeg, ziet hoe de buitenaardse Hazard in zijn kleedkamer neerstrijkt. Hij is niet vergeten welke opwinding er gepaard gaat bij het debuut van het kind uit ‘s-Gravenbrakel die onder de vlag van Lille vaart. ‘Eerlijk? Enkele maanden daarvoor had niemand ooit de naam Hazard gehoord. Maar zodra we hoorden dat de spelverdeler van de U16 de ploeg zou komen versterken, waren we nieuwsgierig. Want in die periode mochten spelers nooit een categorie overslaan. We konden alleen maar vermoeden dat het hoogstwaarschijnlijk om een fenomeen ging.’

In zijn rol als kind-ster stelt Eden nooit teleur. ‘Op zijn eerste training had hij tien paar schoenen van Nike bij. Hij was zelfs van kop tot teen uitgedost. Laten we zeggen dat hij op zijn 15e al een waterdicht contract had’, zegt Kevin Kis, een taalgenoot van Hazard in een team dat over het algemeen gelijkaardig was samengesteld. ‘Het feit dat hij een contract had bij Nike was op zich niet uitzonderlijk – ik had er namelijk ook één – maar het was duidelijk dat het merk voluit op hem aan het inzetten waren. We moesten eens een match spelen in Limburg en hij was zijn schoenen thuis vergeten. Eden belde in allerijl een gast bij Nike op en een uur later kwam er iemand aangereden om vijftien verschillende exemplaren af te leveren. Voor mij hadden ze nooit zoveel moeite gedaan.’ ( lacht)

Zijn sponsors leggen hem in de watten, maar dat is in eerste instantie veel minder het geval bij Browaeys. In de wedstrijd tegen Portugal in Wezet staat Hazard aan de aftrap van de tweede helft en hij geeft een demonstratie die representatief is voor hoogbegaafde voetballers die niet in staat zijn om hun talent ten dienste van de ploeg te stellen. ‘Na amper vijf minuten liet hij zich verleiden tot een rabona’, aldus een lachende Daeseleire. ‘Ik zag Bob zot worden op de bank.’

Korte dribbels en lange haren: getuigenissen over Eden Hazard bij de Belgische U17
© GETTY

‘Bob de Bouwer’ had het al van ver zien aankomen. Hazard wist tijdens de rust dat hij meteen zou invallen en de Waals-Brabander drijft vanaf dan zijn eigen zinnetje door. Hij laat de opwarming van de assistent-trainer aan zich voorbijgaan en improviseert ter plekke een spectaculaire jongleeract voor de weinige toeschouwers die de verplaatsing gemaakt hebben naar het Stade de la Cité de l’Oie. Vijftien jaar na datum is Browaeys nog niet helemaal uitgeraasd als hij aan die wedstrijd terugdenkt. ‘Die dag heeft Eden de show verzorgd, maar hij heeft strikt genomen niets laten zien. Hij heeft gedurende veertig minuten zijn tricks getoond zodat iedereen kon zien hoe goed hij overweg kon met de bal. In mijn ogen was hij nog geen voetballer.’

Tegen Spanje mag Hazard een tweede keer invallen en hij voert zijn nummertje nog eens op. Het knulletje wordt op de rechterflank geposteerd, maar hij laat zijn positie meer dan eens onbewaakt achter, hij grossiert in slechte passes en wordt na de 6-1 nederlaag zelfs ontboden op het bureau van de big boss. Browaeys: ‘Hij was nog niet klaar om dat soort wedstrijd te spelen. Ik heb hem apart genomen om hem mijn gedachte te zeggen. ‘Eden, het heeft geen zin dat je bij ons blijft voor de derde groepswedstrijd. Ga terug naar Rijsel, werk hard op training en ik zal je opnieuw selecteren voor de verplaatsing naar Turkije waar er twee wedstrijden op het programma staan. Je zal de tweede helft van het eerste duel spelen en je mag de negentig minuten volmaken van het tweede duel. Loopt het goed, dan blijf je bij ons. In het andere geval, zet ik jou terug naar de U16. ”

Belgische internetsensatie

De elektroshock die Browaeys aan Hazard toedient, levert het gewenste effect op. In Turkije ontwricht hij op zijn eentje de organisatie van de tegenstander en ondanks twee nederlagen, die niet veel goeds voorspellen, is hij een van de weinige lichtpunten bij de Belgen. Browaeys weet dat hij de komende vier maanden zijn ploeg moet klaarstomen voor het EK waar België gastheer zal spelen en met Christian Benteke houdt hij een laatste troef achter de hand. Browaeys ziet in hem een speler met veel potentieel die op technisch vlak opvalt door zijn rudimentaire stijl. Benteke vervoegt uiteindelijk in februari 2007 de kern en later zal blijken dat hij de ontbrekende schakel was in een team dat niet uitblinkt in cohesie. De klik zou in mei volgen tijdens de EK-trip van de Belgen in Stade Edmond Leburton in Tubeke en het Stade Luc Varenne in Doornik.

Elke 16-jarige die thuis tegen Nederland, Engeland en Spanje speelt, zou stijf staan van de stress. Eden kon het niets schelen.’

Nill De Pauw

België U17 verrast zichzelf met een plek in de halve finales van het tornooi en op basis van die ranking krijgt de ploeg van Browaeys automatisch toegang tot het WK in Zuid-Korea dat in augustus van hetzelfde jaar doorgaat. Hazard is beslissend in de openingswedstrijd van de Belgen tegen Nederland (2-2), hij schittert tegen Engeland (1-1) en hij toont zich ongelooflijk altruïstisch tegen IJsland (5-1). Hij geeft zijn visitekaartje af en hij wordt de eerste echte Belgische ster van het internet dankzij de highlights van het Franse platform Dailymotion dat onmiddellijk viraal gaan. ‘Ik kan mij nog enkele acties van hem voor de geest halen tegen Nederland waarbij hij Georginio Wijnaldum en Patrick van Aanholt helemaal doldraaide’, vertelt Daeseleire, die in die tijd de roommate is van Hazard. ‘Ik had een goede band met de coach en hij vroeg mij om de kamer te delen met Eden omdat ik de reputatie had een goede leerling te zijn. Ik was in zekere zin de antipode van Eden. Ik was een brave jongen, die geen lawaai maakte, en elke avond vroeg in bed lag. Ik lag met Eden op de kamer om toezicht op hem te houden en niet omdat we bepaalde affiniteiten hadden.’

In werkelijkheid delen de twee jongeren een passie voor Mario Kart en ze hebben een voorliefde voor kapsels waarbij het haar over de hals hangt. Daeseleire: ‘Ik beging een enorme blunder door mijn haar te laten groeien. Maar Edens stijl had niets met mijn stijl te maken. Zijn nektapijt was een doordachte keuze, terwijl ik mijn haar gewoon tot op halve hoogte heb laten groeien. Hij ging er helemaal in op en toonde mij foto’s op zijn smartphone. Soms vroeg hij mijn mening over bepaalde kapsels. Je zag dat hij op zoek was naar zijn eigen stijl.’

Terwijl hij in de knoop ligt met zijn haar, neemt Hazard op technisch vlak een voorsprong op zijn generatiegenoten. Hij wordt in elk van de vier EK-duels uitgeroepen tot man van de match en bij de verkiezing van Golden Player moet het nieuwe Belgische goudhaantje enkel de iets oudere Bojan Krkic laten voorgaan. ‘Ik heb weinig onthouden van dat tornooi, maar ik zal de halve finales tegen Spanje nooit vergeten’, zegt doelman Jo Coppens, die vandaag actief is bij SpVgg Unterhaching in de 3. Liga. ‘Bij de rust begon de trainer zijn speech af te steken. ‘Gasten, die nummer vier heeft al geel gepakt.’ Eden onderbrak hem ogenblikkelijk. ‘Maak je geen zorgen coach. Ik zal er mij mee bezighouden en binnen de vijf minuten staat hij niet meer op het veld.’ Ik zweer het dat die Spanjaard na vijf minuten zijn tweede gele kaart incasseerde.’ (lacht)

Simpele tactiek

Die dag in Doornik slaagt Hazard erin om David de Gea te verschalken en hij eindigt de wedstrijd met een perfecte score. Het is pas het tweede doelpunt voor Hazard, die afscheid moet nemen van het tornooi met het statuut van toekomstige crack. ‘Hij was zo goed in alles wat hij deed en het ging hem zo makkelijk af dat het soms naar arrogantie neigde’, aldus Guillaume François, die in een vorig leven links vooraan speelde maar bij Union de positie van flankverdediger bekleedt. ‘Daarin schuilde wellicht zijn genialiteit. Die gast moest zijn statistieken niet eens verzorgen. Hij was een jaar jonger dan wij, en hij zag eruit als een snotneus, maar wanneer hij in de buurt van de goal kwam had ik soms de indruk dat hij ons met opzet de acties liet afronden. Het was zijn manier om ons bij het feest te betrekken.’ ( lacht)

Eden Hazard laat Spanje alle kleuren van de regenboog zien.
Eden Hazard laat Spanje alle kleuren van de regenboog zien.© PHOTONEWS

Nill De Pauw is nog zo’n speler die bij de U17 de giften van Hazard met plezier in ontvangst neemt. ‘Eden wilde zich vooral vermaken. Elke 16-jarige die thuis tegen Nederland, Engeland en Spanje speelt voor 2.000 toeschouwers zou normaal gezien stijf staan van de stress. Maar hij liet uitschijnen dat het hem niets kon schelen. Volgens mij is Hazard de speler geworden die hij vandaag is omdat hij zelfs in de belangrijkste wedstrijden verstrooiing zoekt. De coach heeft getracht om hem performanter te maken, maar hij had zijn eigen interne audit ontwikkeld die hem toeliet om een evenwicht te vinden tussen zich amuseren en zijn statistieken opvijzelen.’

Een doorsneespeler zoals Kis haalt zijn voldoening uit de cijfers die hij kan voorleggen. Zijn twee doelpunten tegen IJsland op 7 mei 2007 in het Stade Luc Varenne zal hij dus niet gauw vergeten. Het was de climax in een carrière die hem naar Union, Roeselare, Eupen en uiteindelijk Lommel leidde, maar hij kende al heel vroeg zijn eigen beperkingen. ‘De tactiek was simpel: we gaven de bal aan Eden en het was wachten tot er iets magisch gebeurde… Je moest blind zijn om niet systematisch de bal via hem te laten passeren.’

Het is een simplistische samenvatting van een tactiek die op een doeltreffende en discrete wijze geïmplementeerd werd door Browaeys. ‘Bob was een aardige man. Hij heeft hard zijn best gedaan om het niet te doen lijken alsof de tactiek enkel op Eden was afgestemd’, is de analyse van François. ‘Hij heeft het op de juiste manier aangepakt en hij heeft geprobeerd om ons belangrijk te maken. Maar je kon ons niet voor de gek houden. Je moest erg naïef zijn om te geloven dat Eden niet het epicentrum was van de ploeg.’

Nachtbraker

De groep is zich zo bewust van zijn limieten dat ze plat op hun buik gaan liggen voor hun nummer tien met het veel te lange haar. Ze nemen het hun meesterstrateeg zelfs niet kwalijk wanneer hij drie maanden na zijn exploten op het EK flopt op het WK U17. Hazard komt in augustus geblesseerd en zonder echte voorbereiding aan in Zuid-Korea en er wordt verteld dat hij zowel lichamelijk als mentaal opgebrand is. ‘Hij had last van de jetlag, het klimaat en de weinig aantrekkelijke affiches’, aldus Daeseleire. ‘Ik wil niet gemeen klinken, maar een wedstrijd tegen Tadzjikistan sprak Eden niet echt aan. Hij wist niet eens dat het een land was.’

De poule waarin België zich schuilhoudt, is minder blingbling dan tijdens het EK. Maar tegen de VS, Tunesië en Tadzjikistan haalt Hazard niet eens de minimumnormen. Daeseleire: ‘Hij was niet erg gemotiveerd. Er waren dagen dat hij tot twee uur ’s nachts op zijn computer speelde… Hij zei dan: laat mij gerust, ik ben nog niet moe. Het leek wel of zijn integratie in de A-kern van Lille zijn motivatie had aangetast.’

Hazard doet niets bijzonder en toch is hij de beste Belgische WK-ganger. In tegenstelling tot een paar maanden eerder zit er geen stunt in voor de Belgen en na een weinig glansrijke uitschakeling in de groepsfase keert Hazard vroeger dan voorzien terug naar het Domaine du Luchain van zijn club Lille. ‘Logischerwijze had dit het einde moet inluiden van ons gemeenschappelijke avontuur. Hij had niets meer te zoeken bij ons’, moet Coppens toegeven. ‘Maar twee jaar later, op een moment dat hij begeerd werd door René Vandereycken, heeft hij gevraagd om de kwalificaties te spelen voor het EK U19. Diep vanbinnen zag hij ons graag.’

Hazard blijft zichzelf trouw. Dat ondervindt ook zijn ploegmaat Kis. ‘Ik herinner mij nog een training in Oekraïne de dag voor een belangrijke match. We hielden een sessie elf tegen nul, waarbij het de bedoeling was om een paar offensieve fases in te oefenen zonder tegenstander, maar hij trok er zich niets van aan. Hij deed niet eens de moeite om de bal te vragen. Zo zat Eden in elkaar, maar niemand kon hem dat kwalijk nemen. We mochten ons gelukkig prijzen dat we met zo’n klepper mochten spelen. Achteraf gezien was het voor gasten van ons niveau een onwaarschijnlijke belevenis om de halve finale te halen op het EK en aan een WK te kunnen deelnemen. We hebben dat allemaal te danken aan Eden. Dankzij hem hebben enkelingen hun beste periode in hun carrière beleefd.’

Held van de Franse staatstelevisie

Hazard geeft zijn eerste optreden in het shirt van Lille op 24 november 2007 tegen Nancy. We zijn twee maanden na zijn terugkeer van het WK U17 in Zuid-Korea en in tegenstelling tot Toni Kroos, die uitgeroepen werd tot beste speler van het tornooi, sprong hij niet meteen in het oog van de scouts. Na wat speurwerk wordt het jonge talent opgespoord in Lotharingen, waar hij van Claude Puel een invalbeurt krijgt van twaalf minuten in een ploeg waar op dat moment ook Kevin Mirallas speelt. Het debuut van Hazard is op vele vlakken opmerkelijk. Zijn kapsel valt meteen op: Eden zegt zijn nektapijt vaarwel en pakt uit met een kortgeschoren haarsnit. Het is een manier als een ander om zijn hectische zomer af te borstelen.

Bij zijn eerste selectie in de A-kern mag hij ook meteen opdraven met het rugnummer 34. ‘Het had geen zin meer om hem nog langer bij de jeugd te laten spelen’, bevestigde het voormalige hoofd van de jeugdopleiding Jean-Michel Vandamme in 2015 in het magazine Intérieur Sport op Canal Plus. ‘Hij zag de dingen en ageerde veel sneller dan een andere speler. Hij deed zaken die niet in overeenstemming waren met het niveau dat de rest haalde. We wilden hem geen tijd laten verliezen en daarom hebben we het risico genomen om hem bij de profs te droppen. Ik vond het ook een gewaagde beslissing, maar we konden ons niet permitteren om een andere keuze te nemen.’

De gok draait goed uit. Tijdens zijn vijfde vertoning, op 20 september 2008 om precies te zijn, maakt hij zijn eerste doelpunt tegen Auxerre. En Eden speelt zich op 4 maart 2009 definitief in de harten van de Belgische en Rijselse supporters tijdens de achtste finales van de Franse beker tegen Lyon. Lille-Lyon wordt live uitgezonden op de staatszender France 3 en het duel lost alle verwachtingen in. De nummer tien van LOSC wervelt over het veld en bezorgt Fabio Grosso – drie jaar eerder nog wereldkampioen geworden met de Squadra Azzurra – een ellendige avond. Met een goal en twee assists kroont Hazard zich tot man van de match. In de commentaarbox wordt Xavier Gravelaine helemaal gek. ‘Mijn god, wat een monster is me dat! Ohohohoh! En dat op zijn 18e! Zeg nu zelf Daniel: als hij echt zo verlegen is zoals jij had aangegeven, dan is hij vanavond zijn verlegenheid kwijtgespeeld.’ Daniel Lauclair, een bekende Franse sportcommentator, moest bij zoveel schoonheid even naar zijn woorden zoeken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content