Een citaat van Thomas Meunier, kersvers Rode Duivel, na afloop van de wedstrijd tegen Colombia: “Als ik progressie wil blijven maken op Europees en internationaal vlak zal ik geen andere keuze hebben dan hoger te mikken dan Club Brugge. Tot het einde van het seizoen ligt mijn prioriteit bij Club, maar daarna overweeg ik iets anders.”

Nu staat Thomas Meunier doorgaans bekend als een nuchtere jongeman, dus willen we de uitspraak van de 22-jarige rechtsachter nog op het conto schrijven van een overijverige quotesjager van Het Laatste Nieuws. Toch moest ik bij het lezen ervan aan het volgende denken: bestaat in het voetbal zoiets als het peterprinciple? Je kent het wel. Het is het principe waarbij een werknemer in de hiërarchie stijgt tot het niveau van incompetentie, het niveau waar hij niet meekan. In voetbaltermen: tot hij op de bank belandt. Of erger: die bank niet eens haalt.

Bestaat het nog niet, dan doen de vedetten van de vaderlandse competitie alvast hun stinkende best om ons van het tegendeel te overtuigen. Twee recente Gouden Schoenen: Milan Jovanovic (diens intermezzo in Liverpool) en Dieumerci Mbokani (alweer ongelukkig in Kiev). Of kijken we even naar Standard. Jelle Van Damme, Paul-José Mpoku en MehdiCarcela: allen via een buitenlands ommetje terug naar de heimat. En dan zwijgen we nog over Rode Duivels Kevin De Bruyne en Toby Alderweireld. Straks kost die Laurence Johnston Peter en zijn principe ons nog de wereldtitel!

Ach, ik snap het wel. Een voetbalcarrière duurt niet eeuwig en elke transferperiode gaan de oogjes fonkelen om sportief en financieel te cashen. Hetzelfde geldt voor de clubs, die overal potentiële goudklompjes zien rondlopen. De concurrentie zou er maar eens mee moeten gaan lopen. Het is allemaal te begrijpen. En we moeten ook niet terug naar de archaïsche periode waar spelers slaven van hun clubs waren.

Naast Thomas Meunier verklaarde eerder ook Maxime Lestienne zich klaar te voelen voor een stap hogerop. Voor Lestienne geldt hetzelfde als voor zijn Brugse collega: die is helemaal niet klaar voor het buitenland. Lestienne voetbalt bijwijlen op een niveau dat onze competitie overstijgt, dat klopt, maar is lang niet constant genoeg. Vertrekt hij straks naar Wolfsburg, waarvan sprake is, dan zit hij daar gewoon op de bank.

In Brugge loopt op dit moment slechts één man rond die het befaamde peterprinciple aan zijn laars zou kunnen lappen: doelman Mathew Ryan. Dat kan vreemd klinken voor een speler met minder dan twintig wedstrijden in het eerste elftal op de teller, maar wie op 21-jarige leeftijd moeiteloos de stap zet van de Australische naar de Belgische competitie, doet dat ook naar een nog betere. Vergelijk het met Simon Mignolet: die ging van Sint-Truiden naar een Engelse middenmoter als Sunderland om uiteindelijk bij Liverpool te belanden. En zie: dan zet je in je carrière al de juiste stappen, dan is er in die nationale ploeg verdorie nog net één beter, zeker?

Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.

Sven Vantomme, Heestert

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content