Geen dorp of stad zonder voetbalclub. Allemaal hebben ze hun eigenheid. Sport/Voetbalmagazine trekt op ontdekkingstocht en houdt ergens halt.
Een stationnetje met amper één spoorlijn, de Sint-Martinuskerk en de E40 binnen bereik. Meer heeft het Oost-Vlaamse Bambrugge niet nodig. Amper 1600 inwoners telt de deelgemeente van Erpe-Mere, levendig is het er al lang niet meer. Ook op de Steenberg in Bambrugge waar het gemeentehuis, de sporthal en de bibliotheek zich bevinden, is het rustig. De plek steekt zestig meter boven de zeespiegel uit en is daarmee het hoogste punt van het dorp. Vissers genieten er rondom de vijver steevast van de stilte en het groen.
De enige plaats waar af en toe iets te doen is, ligt een kilometer verderop. Daar, in de Lindekouter, ontstond zeventig jaar geleden midden in een woonwijk voetbalclub KRC Bambrugge. Jarenlang speelde stamnummer 5343 aan de top in tweede provinciale. In 2009 kroonde geel-zwart zich tot kampioen, met promotie als gevolg. KRCB is zo de eerste voetbalploeg ooit uit Erpe-Mere in eerste provinciale. Verder kon geel-zwart zich ei zo na ook de eerste provinciale club in 35 jaar noemen die de 1/16 finale van de beker van België haalde. Maar penalty’s nekten de eersteprovincialer in de vijfde ronde. De sterke bekercampagne maakte wel duidelijk dat er toch iets leeft in Bambrugge. Laatst hield de club bijvoorbeeld een eetfestijn. Er kwam 1600 man op af, het volledige dorp dus.
Sportief heeft KRCB de wind in de zeilen, maar ernaast heeft het zorgen. Vorig seizoen stond de club maandenlang afgetekend op kop in het klassement. Promotie naar de nationale reeksen was mogelijk, maar de accommodatie laat dat niet toe. Voorzitter Stefan Gabriëls legt uit: ‘De aftandse infrastructuur hypothekeert onze kansen op promotie. De breedte van het terrein volstaat niet en uitbreiden is onmogelijk hier in de woonwijk. Ook de hellingsgraad en de neutrale zone zijn niet conform de regels’, zucht Gabriëls. ‘Verder zijn ook avondmatchen hier uit den boze, want de voetbalbond keurde onze verlichting af. Daarnaast zit de club al jaren aan haar maximale aantal jeugdspelers, slechts 160. De kleedkamers worden nu al in tweeën gesplitst om er toch voor te zorgen dat iedereen zich kan omkleden. Ideaal is anders.’
Een fusie tussen de vier overgebleven clubs in Erpe-Mere biedt mogelijk een oplossing. De eerste gesprekken tussen KRC Bambrugge, SK Aaigem, KFC Olympic Burst en FC Mere dateren al van in 2008, toch komt er meer dan tien jaar later nog steeds geen schot in de zaak. Volgens Gabriëls is een samensmelting nochtans voor iedereen een win-winsituatie. ‘De infrastructuur van de vier clubs vernieuwen is te gek. We kampen allemaal met plaatsgebrek en hebben het alle vier moeilijk om voldoende vrijwilligers te vinden. Een grote vereniging met een goede accommodatie lost al die problemen op én het zou een sterke bende zijn. Hoewel de clubs in 2016 een intentieverklaring voor een fusie ondertekenden, is er nog geen licht aan het einde van de tunnel. Een samensmelting betekent dat er een voetbalclub van om en bij de 800 spelers zou ontstaan, dan is een nieuwe locatie nodig. Daarvoor rekenen de verenigingen op de gemeente. Schepen van Sport Tom Van Keymolen is voorstander, maar geeft aan hoe moeilijk het dossier ligt. ‘Oorspronkelijk was het de bedoeling om op Steenberg nieuwe terreinen te voorzien, maar die site blijkt te klein. Het initiatief voor een fusie moet trouwens niet van de gemeente komen, maar van de clubs zelf. Ik wil daarom nagaan of de intentieverklaring nog ondersteund wordt. Daarna kunnen we opnieuw bekijken wat realiseerbaar is.’
Een betere locatie werd voorlopig nog niet gevonden. Gabriëls bevestigt alvast dat KRCB al van in het begin pleit voor een fusie en dat dat nog steeds het geval is. Kortom, de clubs wachten op de gemeente en de gemeente wacht op de clubs. KRC Bambrugge in de nationale reeksen, dat is dus voorlopig nog niet aan de orde.
