Zaterdag staat met Knack Roeselare-Pecotex-De Belleman Everbeur het toptreffen tussen de twee ongeslagen leidersploegen op het programma. Door de vernieuwde competitieformule niet meer dan een prestigeduel, maar voor de Everbeurse spelverdeler Kris Tanghe wel een bijzondere wedstrijd.

Negen jaar lang volleybalde je voor Knack, sommige supporters lopen nog steeds rond met een shirt van Kris Tanghe.

Kris Tanghe : Het geeft wel een aangenaam gevoel te weten dat je gerespecteerd wordt. In het begin van de voorbereiding speelden we al een oefenwedstrijd in Roeselare en toen klampten heel wat mensen me aan. Iedereen die daar rondliep, heb ik in de loop der jaren immers wel een keer gezien. Het wordt dan ook een speciale wedstrijd voor mij. Als ik in de zaal toekom, zullen de herinneringen aan de mooie tijd in Roeselare naar boven komen.

De inzet van die wedstrijd is de koppositie, iets wat jij allicht ook niet verwacht had.

Zeker niet na de uitschakeling in de beker van België door Kapellen en de moeizame zege tegen Torhout. Pas nadien begon het bij ons vlot te draaien. Dat Roeselare nog niet verloor, mag geen verrassing heten, dat wij al alles wonnen daarentegen… Voor ons wordt de wedstrijd tegen Knack de eerste échte test. Uiteindelijk speelden we tot nu toe alleen maar tegen ploegen die niet voltallig waren, zoals Lennik en Menen, of die een complete off-day kenden, zoals Antwerpen. Bovendien wordt Roeselare onze eerste topper op verplaatsing. De wedstrijd van zaterdag zal ons alvast duidelijk maken aan welke spelonderdelen we nog moeten sleutelen.

Na het WK-kwalificatietoernooi in Presov eind augustus zat je er mentaal een beetje door.

Het klopt dat mijn moraal serieus onder nul stond. Van de drie wedstrijden mocht ik er in maar eentje meedoen en dan nog maar vijftien punten : dat heeft me zwaar ontgoocheld, omdat ik vind dat ik geen eerlijke kans heb gekregen om te bewijzen wat ik waard ben. Ik geef dan ook toe dat ik het aanvankelijk moeilijk had om het ritme en het plezier in het volleybal terug te vinden.

Beschouw je je huidige prestaties bij Everbeur een beetje als een revanche op de bondscoach ?

Nee, zeker niet. Het doet gewoon deugd om opnieuw in de Belgische competitie een hoog niveau te kunnen halen. Maar ik zit niet met wraakgevoelens ten opzichte van de nationale ploeg. Ik ben nog bereid om opnieuw voor Belgium te spelen als ze me nodig hebben, maar Everbeur komt op de eerste plaats.