Geboorteplaats en -datum?

Rumst, 30 januari 1987.

Welke sporten beoefen je zelf?

Ik heb altijd gevoetbald. Eerst bij de jeugd van KV Mechelen en Rupel Boom, later bij FC Blaasveld, een vierdeprovincialer in de buurt van Willebroek. De voorbije zomer heb ik nog de voorbereiding en een paar oefenwedstrijden meegemaakt, maar door mijn drukker geworden politieke agenda heb ik de sportieve strijd helaas moeten staken. Ik ben begonnen als rechtsachter, maar bij Blaasveld ben ik geëvolueerd naar een centrale middenvelder. Ik ben iets te aanvallend om een 6 te zijn en iets te verdedigend voor de 10. Zo’n beetje het Baseggiosyndroom zeg maar, maar dan wel op een veel lager niveau uiteraard. ( lacht)

Welke sporten volg je passief?

Ik ben op de hoogte van al het sportnieuws en zou weleens kijken naar een bergrit in de Tour de France, maar mijn interesse gaat toch in de eerste plaats uit naar alles wat met voetbal te maken heeft. Ik heb een Spaanse vader en een Belgische moeder, dus heb ook twee favoriete teams: in België is dat Anderlecht, in Spanje is dat Barcelona. Ik kom vaak in Barcelona, want mijn Spaanse roots zijn eigenlijk Catalaanse roots. Als het lukt, pik ik graag een wedstrijd mee van Barcelona of ga ik langs in het clubmuseum, dat elk jaar een beetje verandert. De finale van de Champions League afgelopen zaterdag heb ik helaas moeten missen door politieke verplichtingen. Maar ik werd wel via sms op de hoogte gehouden. Uiteindelijk ben ik ’s avonds thuisgekomen en ingedommeld in de zetel op het moment dat Abidal de beker in de lucht stak.

Wie zijn je idolen bij Barcelona?

Nu heeft Barcelona uiteraard een dreamteam met Xavi, Iniesta en Messi, maar als kind liep ik hoog op met het eerste dreamteam: Christo Stoitsjkov, Romario, Pep Guardiola,… En in diezelfde periode, midden jaren negentig, droeg ik ook Ajax een warm hart toe. Ik had het vooral voor Jari Litmanen, mijn absolute jeugdheld. Ik weet nog dat ik als preminiem naar mijn trainer ging en vroeg of ik op de positie van Litmanen mocht spelen. ( lacht)

Wat is je absolute kippenvelmoment in de sport?

De Champions Leaguefinale van 2006 tegen Arsenal. Barça kwam op achterstand maar via twee goals in de tweede helft pakte het toch nog de beker. De ontlading bij de goal van Belletti was enorm. Bij ons thuis worden de belangrijke wedstrijden van Barcelona met heel de familie gevolgd. De emoties laaien dan weleens hoog op. Gelukkig hebben ze daar nog nooit een camera op gezet … ( lacht)

DOOR BREGT VERMEULEN