VLAK VOOR HET EINDE VAN DE TRANSFER- DEADLINE HAALDE RC GENK KRISTOF VAN HOUT ALS TWEEDE KEEPER. SINDS DE BLESSURE VAN LÁSZLÓ KÖTELES MIDDEN SEPTEMBER WERPT VAN HOUT ZICH STEEDS NADRUKKELIJKER OP ALS TITULARIS.
Heb je het gevoel dat je de voorbije weken punten gescoord hebt bij de technische staf?
Kristof Van Hout : “Het belangrijkste is dat we met Genk punten pakken. Natuurlijk sta ik veel liever op het veld dan dat ik op de bank zit, maar wat er moet gebeuren wanneer Köteles weer fit is, zien we wel als het moment daar is. Ik ben tevreden met de wedstrijden die ik tot nu toe speelde.”
Wanneer is László Köteles weer speelklaar, denk je?
“Hij is begonnen met lichte loopoefeningen, hij werkt volop aan zijn rentree.”
Nooit eerder stond je bij Europese wedstrijden op het veld. Valt dat mee?
“Dat ik zo snel al van het Europese avontuur kan proeven, is eerder onverwacht. Toch was ik klaar om te spelen. Ik voel mij hier heel goed. Al van dag één werd ik hier meteen opgenomen in de groep.”
Is het gevoel anders dan bij Kortrijk en Standard?
“Ik heb nu meer ervaring. Ik leef rustiger toe naar een wedstrijd. Bij Standard heb ik niet veel gespeeld, maar wel Champions League en Europa League meegemaakt, weliswaar als tweede doelman, maar je leert toch iets inzake druk rond een wedstrijd. Als jongen die van Kortrijk kwam, met amper drie competitiematchen in de benen, was dat allemaal nieuw. De organisatie, de benadering van de media: daar ben ik toen van geschrokken, maar van die ervaringen pluk ik nu de vruchten.”
Die twee jaar bij Standard, waar je slechts elf wedstrijden speelde, waren dus geslaagd?
“Absoluut. Ik ben naar Standard gegaan om het leven bij een topclub te ontdekken. Na die twee jaar was het weer tijd om aan spelen toe te komen. Daarom keerde ik terug naar Kortrijk. Ik stond daar een heel seizoen onder de lat en kom nu met Genk zelf Europees aan de bak. Ik kan dus enkel besluiten dat het allemaal geslaagde keuzes waren.”
Nochtans lag de keuze voor Genk niet voor de hand: Köteles gold na zijn goede competitiestart als de nummer één en met de Pool Sandomierski zat er op het moment dat jij tekende nog een dure keeper op de bank. Was een zekere plek bij Kortrijk opgeven voor een tweede of zelfs derde stek bij Genk geen risico?
“Wie geen risico neemt, komt ook geen stap verder. Soms moet je gewoon beslissingen durven nemen.”
Genk betekent ook een terugkeer naar je roots. Speelde dat een rol?
“Ik ben afkomstig van Lommel. Voetballen in Limburg is een beetje thuiskomen voor mij. Vroeger zat ik vaak als toeschouwer in de Genkse tribune, zelfs toen ik al bij Kortrijk en Standard keepte.”
Wat heb je van keeperstrainer Guy Martens op deze korte tijd al geleerd?
“We werken veel op details. Door mijn lengte moet ik bijvoorbeeld veel aandacht besteden aan mijn voetenwerk. Onder Guy leer je ook dat je door als doelman een bepaalde positie in te nemen, de tegenstander kunt dwingen een bepaalde actie te ondernemen. Hoe beter je positie, hoe minder echte reddingen je moet doen. Een bal sneller onderscheppen is een belangrijk punt voor Guy Martens. Meespelen op diepteballen in de rug van de verdediging. Dat anticiperen, daar zijn we hard mee bezig.”
Genk is goed bezig. Wat is het geheim van Mario Been?
“Het is gewoon een kwestie van automatismen. Over het algemeen gaan we steeds uit van eigen sterkte, met af en toe een nuance naargelang van de tegenstander.”
Jij bent in uitstekende doen, maar voor je heb je met Kalidou Koulibaly een van de revelaties van het seizoen en misschien de volgende grote uitgaande transfer van Genk. Hoe goed is hij?
“Hij is fysiek enorm sterk in de duels. Voor een doelman is dat belangrijk, weten: die jongen gaat het duel aan en zal dat waarschijnlijk ook winnen.”
Hoor je Hein Vanhaezebrouck soms nog?
“Af en toe bellen we nog. Hij is heel belangrijk geweest in mijn carrière. Hij heeft me in een moeilijke periode (Kortrijk vocht tegen degradatie, nvdr) de kans gegeven om te spelen. Ook na Standard was hij een belangrijke factor om me terug naar Kortrijk te halen.
“Na de Europese match tegen Videoton zei hij dat ik erg volwassen gespeeld had en dat hij daardoor niet verrast was. Zulke zaken horen doet deugd.”
DOOR MATTHIAS STOCKMANS
