Leon Benko speelt zaterdag met KV Kortrijk tegen Standard Luik, de club waar hij vorig seizoen in geen enkele competitiewedstrijd een basisplaats kreeg.

Zijn hond is zowaar mee. Amigo heet het beest en het is welkom in de koffieshop van afspraak in het centrum van zijn nieuwe woonplaats Roeselare. Leon Benko (25) is weer gelukkig en kijkt vol goesting uit naar de komst van Standard. “Iedere speler wil zich tonen tegen de landskampioen,” zegt hij, “maar voor mij is het een nog specialere wedstrijd: vorig seizoen mocht ik er niet al te veel meedoen en ik wil graag laten zien dat ik van groter nut geweest kon zijn.

“Mijn situatie in Luik was heel moeilijk. Ik arriveerde er pas een week voor de competitiestart nadat ik bij Nürnberg door een knieblessure in twee jaar maar veertien wedstrijden kon spelen. De concurrentie was groot in de aanval bij Standard. Dat Jovanovic en Mbokani startten, was logisch.

“Bovendien was mijn relatie met Bölöni niet goed. Sommigen mogen zich er alles permitteren en anderen niets. Daar heerst binnen de spelersgroep groot ongenoegen over. Mbokani mocht zelfs vijf dagen te laat uit vakantie terugkeren. Hij liet zich wel eens tegen iemand ontvallen dat de ijver waarmee ik elke dag bleef trainen en invallen een voorbeeld was voor anderen, maar ik kreeg zelfs nog geen kans als Jovanovic en Mbokani er een keer niet bij waren. Alle invalbeurten samen kom ik misschien aan 300 speelminuten, alleen tegen Roeselare kon ik scoren. Ik voelde mij niet correct behandeld. Op zijn trainingen kan ik niets aanmerken, maar wat hij allemaal zegt en hoe hij met de spelers omgaat, is volgens mij niet oké. Ik vind Bölöni een slechte kopie van Mourinho.”

Zijn kop thee zal het hele gesprek onaangeroerd blijven. Benko is blij dat hij nu eindelijk ook eens zijn verhaal mag doen. Drie jaar geleden vertrok hij bij NK Varteks als Kroatisch A-international naar Bundesligaclub FC Nürnberg, maar daar raakte hij met knieproblemen in de put en bij Standard raakte hij er niet uit.

“Bij Nürnberg kreeg ik last van een springknie en dat bleef maar duren”, vertelt hij. “Er zijn toen zelfs drie tanden getrokken, daarvoor onderging ik een operatie van twee uur. Daarmee zou het probleem opgelost zijn, werd mij verzekerd, maar de pijn hield niet op. Op een bepaald moment zijn er alstublieft bloedzuigers op mijn knieën gezet. Ook dat hielp niet. Een catastrofe. Uiteindelijk werd ik geholpen door de dokter van de nationale ploeg van Kroatië en een Kroatische kinesitherapeut die destijds met Boban naar AC Milan meeging en daar vijftien jaar bleef werken. Omdat ik bij Nürnberg medisch verkeerd behandeld werd, legde ik klacht neer bij de UEFA. Zo bekwam ik mijn vrijheid en moest Standard geen twee miljoen euro voor mij betalen.

“In het tussenseizoen was er weer interesse van een Duitse club, maar misschien was het na dat ongelukkige jaar bij Standard te vroeg om nu al terug te keren naar de Bundesliga. Ik sprak ook met de voorzitter van Sint-Truiden bij hem thuis, maar hij vond dat ik met een kauwgom in de mond niet de indruk gaf graag voor zijn club te willen spelen. ( lacht) KV Kortrijk gaf mij drie dagen de tijd om te beslissen. Ik voel mij er goed. Georges Leekens respecteert mij, de sfeer is goed in de groep en volgens mij zijn we in staat om tussen de vierde en de zevende plaats te eindigen.

“Mijn doel is blessurevrij te blijven en nog meer te scoren. Ik ben geen egoïst, maar van een aanvaller wordt verwacht dat hij doelpunten maakt. Mijn karakter is explosief, maar eigenlijk ben ik de kwaadste nog niet. Trainers kunnen mij zowat overal zetten. Ik deed ooit de hele linkerflank in 3-5-2 en in 4-4-2 stond ik ook al links en rechts op het middenveld. Als Glenn ( Verbauwhede, nvdr) zaterdag uitvalt, wil ik gerust de handschoenen aantrekken. Maar ik moet oppassen wat ik zeg, want straks breng ik Georges Leekens nog op een idee. Zet er toch maar uitdrukkelijk bij dat ik het liefst in de spits speel.” ( lacht)

door christian vandenabeele

Ik vind Bölöni een slechte kopie van Mourinho.