Racing Genk strikte Ivan Bosnjak. Kenners uit de Balkan steken de loftrompet over de aanvaller van Dinamo Zagreb. ‘Zijn spelstijl is vergelijkbaar met die van Shevchenko.’

“Je maakt een heel goede keuze.” Dat heeft Branko Strupar, ex-speler van Racing Genk, zijn landgenoot Ivan Bosnjak (27), met wie hij tijdens het seizoen 2003/2004 samenspeelde bij Dinamo Zagreb, laten weten toen die besliste om een contract van drie jaar met een optie voor een bijkomend jaar te tekenen bij de Limburgers. “Als ik terugblik op mijn eigen voetbalcarrière,” zegt Strupar, “koester ik niets dan mooie herinneringen aan de periode die ik in het Fenixstadion beleefde. Ivan weet dat nu en zei me : ‘Als ik er in Genk nog maar zou in slagen om een tikkeltje minder goed te presteren dan jij, zou ik al heel gelukkig zijn.’ Genk is een fijne stad, niet zo druk als Brussel, mooi gelegen, dicht bij de Duitse grens. Er staat een prachtig stadion waar warme supporters je voortstuwen.”

Ook eerder, toen de afgevaardigd beheerder van Genk, Harry Lemmens, weken geleden Strupar opbelde om diens mening te vragen over Bosnjak, weerklonk positieve commentaar. “Hij is een polyvalente speler. In Zagreb stond Eduardo Alves da Silva, een genaturaliseerde Braziliaan, naast mij in de spits. Bosnjak nam toen de rechterflank voor zijn rekening. Maar ook helemaal vooraan of net achter de aanvallers kan hij heel nuttig zijn. Een aanwinst voor Genk.”

Gemakkelijke uitweg

“Op het aanvallende vlak is hij iemand die het verschil kan maken”, verzekert Strupar. “Zijn snelheid is daarbij zijn belangrijkste troef. Hij rent constant van hot naar her. Conditioneel is hij op en top in orde, waardoor het geen enkel probleem is om dat negentig minuten vol te houden.

“Altijd geeft Bosnjak zich voor honderd procent, en dat is heel belangrijk. Doordat hij met zoveel inzet speelt, kan hij volgens mij de publiekslieveling worden in het Fenixstadion. Technisch heel sterk zijn is daar geen absolute vereiste om geapprecieerd te worden. Er constant voor gaan, een hele match door strijdvaardig de duels aangaan, dát zien de supporters van Genk graag. Bosnjak gaat op in het vuur van de wedstrijd, speelt met het hart. Tackelen doet hij dan ook zonder de tegenstander te sparen. Maar een vuile speler kan je hem niet noemen.

“Bosnjak is op zijn sterkst als hij de bal in de ruimte krijgt toegespeeld. Maar hij is geen speler die voorin staat te wachten tot goede ballen zijn richting uitkomen. Vaak komt hij het leer zelf ophalen op het middenveld. Trekt hij naar voren, dan stormt hij de ene keer recht op doel af en opteert hij er de andere keer voor om een van de hoeken in te duiken, om van daar een voorzet te geven. Vooral als hij die met rechts kan trappen, zijn die prima afgemeten.

“Als ik naar zwakkere punten moet zoeken bij hem, kom ik uit bij zijn kopspel. Dat is voor verbetering vatbaar, al kan hij zeker scoren met het hoofd. Ook bij wat hij met zijn linkervoet doet, rest er een zekere progressiemarge.

“In zijn spel opteert Bosnjak altijd voor de gemakkelijke uitweg, een uitstekende keuze in het moderne voetbal. Hoe simpeler je het tegenwoordig houdt, hoe beter. Die eenvoud drijft bij hem ook boven in zijn dagelijkse leven naast het veld. Een jongen zonder kapsones, van wie je niet moet vrezen dat hij constant in de clinch ligt met de trainer of met het bestuur.”

Resistent

“Geen moeilijke kerel om mee samen te werken”, beaamt journalist Zdravko Reic van het Kroatische dagblad Sportski Novosti. “Hij is iemand met een goed karakter, een kalme jongen naast de lijnen. Maar stuur hem het veld op en hij ontpopt zich stante pede tot een ware krijger.

“Het was absoluut een goede beslissing van Bosnjak om nu naar België te verhuizen. Het kampioenschap bij jullie haalt een beter niveau dan het onze. In een competitie die hoger aangeschreven staat, kan hij vooruitgang boeken. Mogelijk wordt België voor hem een tussenstop op zijn weg naar een voetballand dat tot de echte top behoort en legt hij een gelijkaardige weg af als pakweg Robert Spehar. In de Kroatische competitie rekenden we hem het afgelopen seizoen bij de topspelers, misschien was hij wel de beste.

“Bosnjak kan zich manifesteren als een heel waardevolle schakel voor Genk. Zijn spelstijl is vergelijkbaar met die van Andriy Shevchenko van AC Milan. Hij is heel snel én slim en beschikt over een grote actieradius. Ik vind hem daarnaast een goede dribbelaar. Eén-tegen-éénsituaties kan hij makkelijk in zijn voordeel doen uitdraaien. Soms schakelt hij twee of drie mensen uit met zijn acties.

“Maar ik zou hem niet bestempelen als een sterke speler. Met zijn lengte van 1.80 meter en zijn gewicht van ongeveer 70 kilogram behoort hij tot de easy category. Toch kan hij dankzij zijn vinnigheid ook zwaardere tegenstanders uitschakelen. Hij is resistent. Een werkertje ook. Qua technische capaciteiten haalt hij niet het niveau van iemand als Ivan Leko, maar Bosnjak trekt zeker zijn plan op dat gebied.

“Wat jammer is, is dat hij veel kansen nodig heeft om een doelpunt te maken.” Verrassend, want afgelopen seizoen kroonde hij zich tot topschutter in de Kroatische competitie, 22 keer deed hij de netten trillen. “Verwacht geen speler die aan 100 of 50 procent afwerkt. Vaak heeft hij drie à vier mogelijkheden nodig alvorens het raak is.” “Klopt”, zegt Strupar. “Hij had dit seizoen nog veel meer doelpunten achter zijn naam kunnen zetten.”

Volgens Reic is Bosnjak vooral een man van het strafschopgebied. “Maar ook vanuit de tweede lijn kan hij uithalen”, weet Strupar. “Ik zag dit seizoen een aantal wedstrijden van Dinamo Zagreb en kan me toch onmiddellijk vijf à zes goals voor de geest halen waarbij Bosnjak trapte van op 20 à 25 meter. Heel mooie doelpunten.”

Geen verrassing

Bosnjak kan, alle lof die hij toegezwaaid krijgt ten spijt, niet rekenen op een basisstek in het nationale team. Dertien caps verzamelde hij tot nu toe, één keer kon hij ook scoren voor Kroatië. “In de spits van de nationale ploeg lopen Dado Prso en Ivan Klasnic“, legt Strupar uit. “De eerste is actief bij de Glasgow Rangers, de tweede bij Werder Bremen. Klasnic speelt wedstrijden in de Bundesliga én in de Champions League. Daar kan Bosnjak niet tegen optornen, daarvoor komt hij grote wedstrijden te kort. Het klopt dat hij al wat ervaring heeft en niet meer van de jongste is. Maar Dinamo Zagreb werkte de laatste jaren niet veel Europese matchen af. Dat speelt nu in zijn nadeel. Maar als hij met Genk in Europa spelminuten op het hoogste niveau zou kunnen vergaren, krijg je weer een ander verhaal. Het is trouwens al knap dat hij er in Duitsland bij is. In de aanloop naar het wereldkampioenschap verwachtten de meeste mensen dat bondscoach Zlatko Kranjcar niet Bosnjak, maar Da Silva zou selecteren. Voor mij was het geen verrassing dat het anders uitdraaide. Ivan verdient dit.”

Bosnjak begon zijn carrière bij het Kroatische HNK Cibalia Vinkovci, een ploeg in zijn geboortestad. Op zijn 21ste verhuisde hij naar Hajduk Split. Na twee seizoenen trok hij even naar Al-Ittihad Tripoli, een ploeg in Libië. Dat avontuur was echter een kort leven beschoren. “Heel ongelukkig voelde hij zich daar, in de Arabische wereld”, zegt Strupar. “De mentaliteit en cultuur bleken er totaal verschillend, ook op voetbalvlak. Ivan heeft mij verteld wat voor een zware ervaring dat was, hoe hij er maar niet in slaagde om zich daar aan te passen. Die situatie wekte logischerwijze gevoelens van heimwee. Vrij snel wou hij vertrekken uit Libië om terug te keren naar zijn vaderland, maar zijn club liet dat in eerste instantie niet toe. Na enkele maanden slaagde hij er dan toch in om een overgang naar Dinamo Zagreb te bekomen. Ik geloof nooit dat Ivan bij Genk problemen gaat kennen zoals in Libië. België is het perfecte land.”

Instinctief

“Bij Genk zorgen ze doorgaans voor een goede integratie van buitenlanders”, denkt ook Jerko Tipuric, de Kroatische ex-trainer van onder meer Cercle Brugge. “Dat zal geen moeilijkheden opleveren.” Tipuric zag Bosnjak al een aantal keer aan het werk op televisie. Ook hij haalt onmiddellijk de snelheid van de Kroatische aanvaller aan als voornaamste pluspunt. “Die valt ongeveer te vergelijken met die van Besjlia, toch geen trage jongen.

“Bosnjak is bovendien iemand die zorgt voor diepte in het spel. Als ik spelers evalueer, vormt dat de allerbelangrijkste basisvereiste. Ook het tactisch doorzicht van Bosnjak lijkt goed, hij ziet het spel. Bovendien is hij niet bang. Krijgt hij een klap, dan deinst hij niet terug. Voor kracht geef ik hem een 6 op 10. Geen echte powerspits, maar ook niet fragiel.

“Bij momenten leek hij me wel wat afwezig tijdens de matchen die ik gezien heb. Hij doet wat hij moet doen, maar daar blijft het vaak bij. Daar kan nog aan gesleuteld worden. Je moet het zien, als er ergens extra werk opgeknapt moet worden. En daar dan ook je handen aan vuil maken.

“Maar dat hij bij Dinamo de laatste tijd constant in de basiself terug te vinden was, bewijst dat hij een kwaliteitsvolle speler is. Als je het niveau van Zagreb en dat van Genk vergelijkt, denk ik dat Dinamo het betere spel op de mat legt, vooral in aanvallend opzicht. Spelers als middenvelder Luka Modric en spits Da Silva halen een hoger niveau dan de jongens die bij Genk op dezelfde plaats voetballen, waaruit je niet mag concluderen dat Bosnjak nu een stap terugzet door naar het Fenixstadion te komen. Dat zou sterk overdreven zijn.

“Volgens mij zal de Kroaat straks complementair zijn met Kevin Vandenbergh en maar in mindere mate met Bob Peeters. Zo voel ik het aan. De eerste twee zijn allebei instinctief. Je kan ze niet echt ergens klasseren. Ze plannen niet te veel op voorhand en toveren geen tweemaal eenzelfde actie tevoorschijn. De ene keer doen ze het zus, de andere keer zo. Peeters heeft meer nood aan een herkenbaar patroon, hij moet op voorhand weten hoe alles gaat lopen. Bosnjak en Vandenbergh zijn eenzaten, die vinden het doorgaans goed met elkaar.”

KRISTOF DE RYCK