Twee clubs zijn me vorige week in de Champions League opgevallen. Inter Milaan, dat uit bij Arsenal uit drie kansen drie doelpunten maakte en met zo’n perfecte organisatie speelde, dat het dit seizoen heel ver gaat komen ; maar vooral Real Madrid, dat tegen Olympique Marseille een 0-1-achterstand wegwerkte op een manier die alleen voor absolute topploegen is voorbestemd : door twintig, vijfentwintig minuten lang de snelheid van uitvoering zo te verhogen, dat de tegenstander gewoon wordt versmacht. Want daar gaat het uiteindelijk om : dat je op een gegeven moment in staat bent naar een hoger ritme over te schakelen, een kloof te slaan, en daarna weer kunt doseren. Real Madrid deed het zonder dat iemand er zich als de absolute spelbepaler profileerde. Ook dat vond ik indrukwekkend : al die vedetten die laten zien dat ze echt met elkaar kunnen spelen, die elkaar als het ware opvullen en samen een perfect geoliede ketting vormen. En de manier waarop dat gebeurde, met variatie in de bewegingen, opkomende mensen, doordachte overnames, flankenspel gecombineerd met infiltraties door het centrum… Als je dat ziet, dan wordt voetbal echt kunst.

Ik vind dat we na vorige week ook niet te negatief moeten doen over Anderlecht en Club Brugge. Club heeft moeten constateren dat Celta de Vigo veel sterker is dan iedereen verwachtte. Eigenlijk is het onbegrijpelijk dat het Club op het eind nog liet terugkomen. Ik denk dat Club Brugge niet kansloos is op Ajax, en wellicht zijn ze zelfs het best gewapend als ze tegen een absolute topper als AC Milan moeten aantreden. Op dit moment echter moet je wel vaststellen dat de kwaliteit van hun spel omhoog moet. Tegen Celta de Vigo merkte je dat de organisatie niet op punt stond, er geen greep was op het middenveld en geen toevoer naar de spitsen. Ook in de competitie waren er haperingen : drie tegendoelpunten thuis tegen La Louvière, een gelijkspel tegen AA Gent. Toch blijft de tweede plaats mogelijk.

Net zoals voor Anderlcht trouwens, dat op Olympique Lyon een beetje te angstig heeft gespeeld. Je kan natuurlijk blijven discussiëren over die licht toegekende strafschop, maar dat Anderlecht in de tweede helft door een agressief Lyon in het middenveld zo werd overlopen, dat zou niet mogen. Ik denk dat Anderlecht zich te veel heeft gefixeerd op Lyon, dat het zich te veel heeft aangepast. Dat gaat altijd ten koste van je eigen kwaliteiten. Je merkte dat Anderlecht nog nauwelijks druk naar voren kon ontwikkelen. Het doet er in de toekomst goed aan om ook voor dat soort wedstrijden van zijn eigen kracht uit te gaan. Zeker tegen Lyon, want dat is echt niet beter dan Anderlecht.

Door