In Vlaanderen heeft zowat elke gemeente wel een voetbalclub. Sport/Voetbalmagazine trekt op ontdekkingstocht en houdt ergens halt.
De degradatie van Sporting Lokeren na 23 opeenvolgende seizoenen eersteklassevoetbal betekent ook voor KVV Zelzate een stevige domper. Want sinds 2000 is het elke zomer min of meer een vaste traditie dat de Waaslanders hun eerste oefenwedstrijd afhaspelen bij de Oost-Vlaamse derde amateurclub. Met dank aan Daknamsponsor en FC de Kanaalfeestenorganisator Berto Bogaert, die er samen met Willy van Dixhoorn, zaakvoerder van Mosselman Seafood, in slaagde om Lokeren naar Zelzate te lokken.
Van Dixhoorn, bijgenaamd de Mosselman, is een naam als een klok in de zeer sterk geïndustrialiseerde gemeente van ongeveer 12.700 inwoners, gelegen in het arrondissement Eeklo ten noorden van Gent en vlak bij de grens met Nederland. Van Dixhoorn verzorgde geregeld een schitterende vis- en kreeftmaaltijd voor voorzitter Roger Lambrecht en zijn gevolg. Vijf jaar geleden klokten ze in Zelzate nog af op 1000 fans, de laatste edities gemiddeld 500 tot 600 supporters, omdat Stekene of Lochristi wel eens als eerste sparringpartner fungeerden.
KVV Zelzate is een samensmelting van FC en SLV Zelzate. SLV, de ’tsjeven’, begonnen in 1922 aan het Sint-Laurens Instituut in het Diocesaan Sportverbond in de geel-witte kleuren, maar veranderden in 1937 naar het groen-wit van de gemeente. Ze herbergden vaak de betere voetballers en schopten het ooit tot eerste provinciale. FC was, als club van de vrijzinnigen, de tegenpool. De blauw-witten kwamen op de plaatselijke voetballandkaart vanaf 1957, toen het stamnummer en de kleuren van de VC Blue-Boys (die werden opgericht rond 1933) werden overgenomen.
John Schenkels, ex-burgemeester voor SP en SP.A tussen 1989 en 2006 maar ook oud-voorzitter van FC Zelzate, maakte begin de jaren zeventig nog de extreme rivaliteit mee. Na een 0-1-zege werd de man de toegang geweigerd tot de kantine én het clublokaal van SLV, waar een bestuurslid zich voor de deur opstelde. Met als eenvoudig argument ‘sorry, verkeerde ploeg’. Gerechtigd correspondent Eddy Pauwels herinnert zich confrontaties in de jaren tachtig voor ongeveer 1200 fans.
Op 27 april 2008 werd de laatste burenstrijd afgewerkt. In derde provinciale zette SLV een 0-2-achterstand om in een 4-2-zege en vierde zo zijn laatste titel. Daarna volgde een fusie en werd als naam KVV Zelzate gekozen, met groen-wit als clubkleur. Als eerste artikel in de statuten staat dat alles wat er wordt gedaan met het plaatselijke voetbal in het voordeel moet zijn van een goed imago. Want Zelzate, waar sinds de vorige verkiezingen PVDA voor het eerst kan uitpakken met een burgemeester ( Brent Meuleman), werd te lang geassocieerd met zijn psychiatrisch centrum, jongerenbendes en marginaliteit.
Sinds 2014 runt voorzitter Stefaan Luca, een oud-SLV-speler en zakenman, de club als een bedrijf. Ongeveer 70.000 euro aan schulden werden weggewerkt. Oud-SLV-man Bernard Seghers – een van de onderhandelaars voor het samengaan – bouwde als sportief manager met een vast budget aan een ploeg die vorig seizoen kampioen speelde in eerste provinciale. Aantrekkelijk voetbal brengen staat voorop, ook al loopt het toeschouwersgemiddelde sterk terug. De verouderde infrastructuur, waar de ongeveer 250 jeugdspelers worden ondergebracht, blijft een pijnpunt. In het coalitieakkoord staat dat binnen drie tot vier jaar de verhuis naar de Sint-Jan Baptistsite een feit moet zijn. De (tanende) samenwerking met Club Brugge loopt af, in 2020 wil Zelzate met zijn jongeren interprovinciaal aantreden. Derde amateur vormt het plafond voor de club, waar voorzitter Luca droomt van een galawedstrijd tegen KAA Gent – sinds recent hoofdtrainer Björn De Neve werd overgenomen als nieuw hoofd van de jeugdopleiding – en hoopt dat staalreus Arcelor Mittal, dat op amper 1 kilometer afstand ligt, meer steun gaat bieden dan de huidige 250 euro.
