Vandaag start in Donoratico de 49e Tirreno-Adriatico. Met een (traditioneel) spektakelrijk parcours: een ploegen- en individuele tijdrit (18,5 km en 9,5 km) plus ook twee bergetappes. Daarin onder meer de Muro di Guardiagrele, omschreven als ‘de steilste weg van Italië’. Weliswaar amper 800 meter lang, maar met een gemiddeld stijgingspercentage van 26 procent. Vergelijkbaar met de Muro di Sant’Elpidio, waar sommige renners in de Tirreno van 2013 van hun fiets moesten stappen. En die, samen met het koude regenweer, Chris Froome sloopte, waardoor Vincenzo Nibali eindwinnaar werd.

Aangezien de Italiaan dit jaar voor Parijs-Nice koos en Froome forfait gaf met een rugblessure, zijn alle ogen gericht op Alberto Contador maar vooral op Michal Kwiatkowski, het snelst stijgende aandeel op de wielerbeurs. De pas 23-jarige Pool van Omega Pharma – Quick-Step stak in februari een lastige etappe in de Challenge Mallorca op zak, won de tijdrit, een bergetappe en het eindklassement in de Ronde van Algarve, en realiseerde vorige zaterdag in de Strade Bianche waar nog maar weinig renners in geslaagd zijn: Peter Sagan op een korte, steile aankomst bergop los uit de wielen rijden.

Kwiatkowski is een alleskunner die vorig jaar met wat meer ervaring al op het podium van de Ronde van Vlaanderen gestaan had, als vierde en vijfde eindigde in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl én in het eindklassement van de Tour elfde werd. “Mijn sterkste punt is het ontbreken van een zwak punt”, vindt de Pool, die bergop de jongste maanden veel progressie maakte. Vorig jaar verloor hij in de cols nog de eindzege in Tirreno-Adriatico en werd hij uiteindelijk vierde, maar met zijn huidige vorm moet hij deze keer bergop Contador het vuur aan de schenen kunnen leggen. Bovendien kan het supertalent als lid van wereldkampioen Omega Pharma – Quick-Step tijd nemen op zijn concurrenten in de ploegentijdrit, alsook in de afsluitende individuele chronoproef.

Kwiatkowski’s ster fonkelde al bij de jeugd, toen hij in navolging van zijn drie jaar oudere broer Radek op zijn tiende begon te fietsen. In de junioren- en beloftecategorie was hij de grote concurrent van… Peter Sagan en John Degenkolb. In 2008 kroonde de Pool van eenvoudige komaf – vader is fabrieksarbeider, moeder een huisvrouw – zich tot Europees en wereldkampioen tijdrijden bij de junioren, twee jaar later werd hij op zijn negentiende al prof bij het Spaanse Caja Rural. Het volgende seizoen verkaste hij naar RadioShack.

Patrick Lefevere was er als de kippen bij om Kwiatkowski er na een jaar weg te plukken. Niet zonder succes: in 2012 won zijn ruwe diamant zijn eerste profrace, de proloog van de driedaagse van West-Vlaanderen. Later op het jaar eindigde hij als tweede in de Ronde van Polen. Een scharniermoment in de carrière van Kwiatkowski, die er besefte dat hij op het hoogste profniveau kon meestrijden. Dat zag ook Lefevere, want in het najaar van 2012 weigerde hij het voorstel van Team Sky om de Pool als pasmunt te gebruiken in de aanslepende transfer van Mark Cavendish. En nog vóór de Ronde van Vlaanderen van vorig seizoen verlengde hij het contract van zijn nieuwe ster met twee jaar. Een gouden zet van de OPQS-manager, die met de leergierige en mentaal evenwichtige Kwiatkowski misschien de toekomstige Tourwinnaar in zijn ploeg heeft waar hij al zo lang van droomt. Hoewel de Tour dit jaar een hoofddoel is, zal meestrijden voor het geel nog te vroeg zijn, maar in de Tirreno, de Ronde van het Baskenland en aansluitend de Ardense klassiekers kan de Pool zich ervoor al opwerpen tot een van dé renners van het voorjaar.

DOOR JONAS CRETEUR

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content