De transferperiode bij Standard verloopt zo goedkoop mogelijk, via de ideeën van Olivier Renard, de Académie en het adresboekje van Daniel Van Buyten.

Terwijl alle blikken in België gericht zijn op het EK in Frankrijk, kijken ze in Luik al enkele weken met argusogen naar Marseille. Want daar bevindt zich de cruciale pion in de zomertransferperiode van Standard, de eerste in het tijdperk van Olivier Renard. Olympique Marseille, dat verwikkeld is in lastige overnameonderhandelingen, zal zeker praten over een vertrek van Michy Batshuayi, wiens doelpunten in een voor OM grijs seizoen de belangstelling uit Engeland hebben gewekt. Aan de overzijde van het Kanaal maken de media gewag van een verhuizing naar Londen (West Ham of Tottenham) voor zo’n 30 à 40 miljoen euro. Dat zijn bedragen die doen watertanden op Sclessin, want Roland Duchâtelet, gewiekste onderhandelaar, bedong bij Marseille een premie van 35 procent op de doorverkoop van Batshuayi. Daardoor zou Standard deze zomer een miljoentje of tien in kas krijgen.

Dat bedrag zou juist op tijd komen, want de Rouches moeten voor het moment de broeksriem aanhalen. De 200.000 euro bonus wegens de promotie van het Middlesbrough van Julien de Sart vormt momenteel de enige spijziging van de Luikse kas, samen met die andere 200.000 euro (plus een premie van 25 procent bij doorverkoop) van de transfer van Deni Milosevic (naar het Turkse Konyaspor), die niet echt als een potentiële titularis beschouwd werd sinds zijn terugkeer van Waasland-Beveren. Olivier Renard was nochtans een liefhebber van de speler, die hij in een recent verleden geprobeerd had via een uitleenbeurt naar Mechelen te halen. Toen stootte hij op een njet van Duchâtelet.

In afwachting dat de kip uit Marseille haar gouden ei legt, lijkt de transferperiode van Standard dus af te hangen van eventuele vertrekkers. Van Adrien Trebel bijvoorbeeld, die van het bestuur weg mag bij een bod dat de drie miljoen euro benadert. Of van Matthieu Dossevi, die natuurlijk een enorm sportief verlies zou betekenen, maar die een van de weinige spelers in de kern is die echt veel kunnen opbrengen. En ook al is hij officieel niet te koop, sommige aanbiedingen kun je niet weigeren…

DE KAART VAN DE JEUGD

Elke euro lijkt twee keer te worden omgedraaid in de schoot van een club die er zelfs van afziet om jonge spelers voor een test uit het buitenland te laten overkomen omdat de kosten van reis en hotel te hoog uitvallen. De gebouwen van de Académie waar ze normaal logeren, staan immers nog in de steigers. Er liggen dus kansen voor de jongeren die nu rondlopen op de velden van het opleidingscentrum, ook al konden de tests tijdens play-off 2 de technische staf niet helemaal overtuigen. Alleen het offensieve talent Ryan Mmaee lijkt binnen afzienbare termijn uitzicht te hebben op een basisplaats.

Het nieuwe sportieve bestuur begrijpt trouwens niet hoe Mini Michy bij het begin van vorig seizoen pas op de vierde plaats stond in de hiërarchie van de spitsen, na spelers als Santini, Emond en Tetteh, die hem van kostbare speelminuten beroofd hebben. Geen enkele van dat drietal hoeft absoluut bij Standard te blijven. Zelfs de Kroaat wordt zachtjes naar de uitgang geduwd via Christophe Henrotay, die hem gecontacteerd heeft om te zien of hij interesse had in een vertrek. Maar Santini, tevreden over zijn contract en over zijn seizoenseinde, lijkt niet geneigd te zijn om andere lucht te gaan opsnuiven. Dat is dan weer totaal niet naar de zin van Daniel Van Buyten, die volgens een insider van de club geen gelegenheid onbenut laat om af te geven op de voetballende kwaliteiten van een aanvaller die hij niet echt in het hart zou dragen.

Vanuit de wil (en financiële noodzaak) om zich op de eigen opleiding te richten, concentreert het sportief bestuur van Standard zich dus voor het ogenblik op de Académie. Zo werden de trainers die ‘gelinkt’ zijn aan de in februari ontslagen Christophe Dessy, verzocht om naar wat anders uit te kijken. Het gaat om Joël Crahay, Patrick Van Kets (coach van de U21), Jean-François Lecomte, Lionel Virant (coach van de U17) en Arnold Rijsenburg (coach van de U16). Enkele maanden geleden werd hen nochtans verzekerd dat hun band met Dessy niks zou veranderen aan hun toekomst op de Académie. Dat ze nu toch en masse ontslagen worden, legt het nieuwe sportieve bestuur simpelweg uit als ‘een nieuwe wind’.

De voorbije weken hebben Olivier Renard en Daniel Van Buyten gesprekken opgestart met de ouders van de meest beloftevolle jongeren van de club. Ze proberen hen te overtuigen om het schip niet te verlaten door hen een sportief project voor te spiegelen met meer nadruk op de vorming. Die jonge talenten zouden bovendien aangespoord worden om hun belangen te laten verdedigen door de familie Henrotay, zoon Christophe of vader Roger. Sommige ouders meenden daaruit op te maken dat die demarche noodzakelijk zou zijn opdat zoonlief een reële kans zou maken om de deur van de kleedkamer van de eerste ploeg open te duwen (zie kader).

LUCIANO VAN BUYTEN

De manier waarop de familie Henrotay de Luikse jeugd inpalmt, is een bewijs van de groeiende invloed van Daniel Van Buyten op de sportieve politiek van Standard. De oud-speler van Bayern München wil graag in de voetsporen treden van Luciano D’Onofrio door zijn adresboekje aan te spreken voor de transferperiode van de Rouches. Die strategie werpt voorlopig maar weinig vruchten af. ‘Als Van Buyten spreekt, dan noemt hij vijf keer Pep Guardiola en twee keer Bayern in dezelfde zin’, zegt een lid van de club. ‘Maar hij zou stilaan eens moeten inzien dat de context bij Standard compleet verschillend is.’

De alomtegenwoordigheid van Daniel Van Buyten beperkt zich wel vooral tot de coulissen. Enkele oudgedienden van de Académie bevestigen dat Van Buyten en opleidingshoofd Thierry Verjans ‘zich in hun bureau verstoppen en zelfs niet de moeite doen om de trainers goeiendag te zeggen’. Een schril contrast met Olivier Renard, die alleen maar lof krijgt voor zijn bekwaamheid, zijn respect en de kwaliteit van zijn werk.

De voornaamste verwezenlijking bij het begin van de zomer komt ook op het conto van Olivier Renard, die de voorbije weken dag en nacht werkte aan een terugkeer van Ibrahima Cissé naar Standard. Daarmee geeft hij gehoor aan de vraag van de technische staf, die al sinds het begin van januari een vervanger zoekt voor Sambou Yatabaré. Die eerste transfer van een middenvelder verhindert niet dat de club op nog een andere middenvelder jaagt, een van Boavista, om het middenveld nog wat meer te stofferen.

Ook een centrale verdediger (door de blessure van Milos Kosanovic) en een offensieve middenvelder staan op het verlanglijstje van Yannick Ferrera, die weet dat hij zijn seizoensbegin niet mag missen. Anders zou zijn Luikse avontuur weleens een vroegtijdig einde kunnen kennen. Net als Olivier Renard moet hij geregeld rekenschap afleggen aan Daniel Van Buyten, die evenwel moeilijk bereikbaar blijft voor zijn trainer en voor zijn sportief directeur. Zo werd de staf niet geraadpleegd toen de club besloot afscheid te nemen van de emblematische fysiektrainer Carlos Rodriguez. Yannick Ferrera en Daniel Van Buyten spreken amper met elkaar, zo valt op te maken uit een anekdote die door een lid van de club wordt verteld: de coach wachtte op de Académie eens een dag lang op de komst van Big Dan – een afspraak die voor ’s ochtends was gepland – maar die kwam heel de dag niet opdagen.

In afwachting van hoe de zaak-Batshuayi evolueert, verloopt de transferperiode in Luik met het rekentoestel in de hand. In de nieuwe contracten dus een lager basissalaris, opgewaardeerd met tekengeld en prestatiepremies. Het is een handelwijze die ook bij een club als bijvoorbeeld Charleroi gebruikelijk is. De Luikse zomer wordt voorlopig gevuld met jongeren, koopjes en losse eindjes.

DOOR GUILLAUME GAUTIER – FOTO’S BELGAIMAGE

Olivier Renard krijgt alleen maar lof voor zijn bekwaamheid, zijn respect en de kwaliteit van zijn werk.